مظلومیت مضاعف شیعیان پاکستان

در حالی که توجه رسانه‌های جهان ششدانگ متوجه جنگ اوکراین است، ‌تروریست‌های سلفی- تکفیری در منطقه غرب آسیا همچنان مشغول جنایت هستند. جمعه گذشته (13 اسفند 1400) بود که پاکستان اعلام کرد بر اثر انفجار انتحاری در نماز جمعه شیعیان در مسجد پیشاور دستکم 57 نفر نمازگزار شهید و بیش از 194 تن مجروح شده‌اند. رئیس پلیس پیشاور درباره جزئیات این جنایت گفت: «2 مهاجم به‌دنبال درگیری با پلیس مواد منفجره خود را در مسجد شیعیان در مراسم نماز جمعه منفجر کردند.» به گفته شاهدان عینی این حمله ‌تروریستی در حین برگزاری نماز جمعه و نزدیک محراب مسجد به وقوع پیوسته است. گروهک ‌تروریستی داعش با انتشار بیانیه‌ای در سایت «اعماق» متعلق به خود، مسئولیت این اقدام ‌تروریستی را برعهده گرفته است. این جنایت وحشیانه نه اولین و نه آخرین جنایتی است که در پاکستان علیه شیعیان مظلوم این کشور رخ می‌دهد. طی سال‌های گذشته اخبار و گزارش‌های زیادی از حمله به شیعیان در مناطقی مثل «کویته» و «پاراچنار» منتشر شده است. براساس اطلاعاتی که سازمان سیا در‌باره این کشور منتشر کرده جمعیت پاکستان بیش از 238 میلیون نفر است. بیش از 96/5 درصد مردم پاکستان مسلمان هستند و از این تعداد بین 85 تا 90 درصد سنی و بین 10 تا 15 درصد شیعه می‌باشند. برخی رسانه‌ها جمعیت شیعیان را تا 20 درصد نیز ذکر کرده‌اند. شیعه بودن و شیعه ماندن در جهان امروز و به‌خصوص در جهان اسلام در حالی که آتش فتنه سلفی- تکفیری با پول آل‌سعود و اسلحه جنگ‌سالاران غربی به شدت شعله‌ور شده است سخت است. اما به‌دلایل عدیده‌ای شیعیان مظلوم پاکستان زیر شدیدترین فشارها و تهدیدات قرار دارند. برخلاف بسیاری از کشورهای اسلامی که شیعیان در آنها از نوعی تمرکز جغرافیایی برخوردارند، در پاکستان چنین چیزی به چشم نمی‌خورد. شیعیان این کشور در تمام شهرها و شهرستان‌ها پراکنده‌اند و این پراکندگی در سطح روستاها نیز به چشم می‌خورد. مهم‌ترین شهرهایی که شیعیان در آنها سکونت دارند، عبارتند از کراچی، لاهور، کشمیر، ملتان، راولپندی، اسلام آباد، جنگ، سیالکوت، حیدرآباد، پیشاور، پاراچنار، کوهات، اسکردو و کویته. مشکلی اصلی در پاکستان در ارتباط با شیعیان این است که دولت پاکستان کنترلی بر بسیاری از مناطق قبیله نشین خود ندارد و نمی‌تواند امنیت و ثبات را در سراسر قلمرو خود تامین کرده و حاکمیت ملی را در سراسر این کشور بسط دهد و این خود دلیلی شده است که در پاکستان و به خصوص در مناطق مرزی و قبیله‌ای هر کس به فکر تامین امنیت خود بیفتد. از سوی دیگر برخی از اخبار و گزارش‌ها در رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی منتشر شده که نشان می‌دهد گرایش‌های قومی و مذهبی در بخشی از نیروهای ارتش و سازمان اطلاعاتی پاکستان حاکم است و به همین دلیل در بین این نیروها جدیتی برای مقابله با حملات ‌تروریستی علیه شیعیان این کشور دیده نمی‌شود. ‌طوری که بارها گروه‌ها و جمعیت‌های شیعه پاکستان ارتش و دولت را متهم کرده‌اند که آنها به عمد از تامین امنیت شیعیان خودداری می‌کنند. همزمان پاکستان بهشت گروه‌های سلفی تکفیری با گرایش‌های شدیداً ضد شیعی نیز هست. عربستان طی چند دهه گذشته و بخصوص بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و از‌ترس گسترش افکار انقلابی در پاکستان و کم و بیش سایر کشورهای منطقه با پول دلارهای نفتی که از غرب گرفته بود صدها مدرسه مذهبی در مناطق مختلف پاکستان تاسیس کرده است این مدارس مسئولیت ‌ترویج ایدئولوژی وهابی را برعهده داشته و دارند گروه‌های ‌تروریستی مثل داعش، القاعده، لشکر جهنگوی، سپاه صحابه، لشکر طیبه، تحریک طالبان پاکستان، و… کانون اصلی سربازگیری خود را در این مدارس قرار داده‌اند. در این مدارس چیزی که به طلاب آموزش داده می‌شود این است که اولاً شیعیان مسلمان نیستند، ثانیاً آنها کافر و نجس هستند و ثالثاَ ریختن خونشان مباح و واجب است. همه این عوامل دست به دست هم داده و بر مظلومیت شیعیان پاکستان افزوده است. این گروه‌های ‌تروریستی هزاران عضو متعصب و مسلح دارند و آماده کشتار شیعیان هستند. فقر شدید مردم، بیکاری و پول‌های کلانی که آل‌سعود به این مدارس ‌تروریست‌پرور تزریق می‌کند باعث شده شمار زیادی از جوانان جذب این مدارس شوند و همین مسئله نیز عرصه را در پاکستان بر ضد شیعیان تنگ‌تر و تنگ‌تر کرده است. تا زمانی که دولت پاکستان اراده جدی برای مقابله با این گروه‌های ‌تروریستی نداشته باشد حملات ‌تروریستی علیه شیعیان نیز متوقف نخواهد شد.