قیصر روم برای یکی از خلفای بنی عباس، در ضمن نامه ای نوشت:
“ما در کتاب انجیل دیده ایم که هرکس از روی حقیقت، سوره ای بخواند که خالی از هفت حرف باشد، خداوند جسدش را بر آتش دوزخ حرام میکند، و آن هفت حرف عبارتند از: « ث ، ج ، خ ، ز ، ش ، ظ ، ف »”
ما هر چه بررسی کردیم، چنین سوره ای را در کتاب های تورات و زبور و انجیل نیافتیم ، آیا شما در کتاب آسمانی خود، چنین سوره ای را دیده اید؟
خلیفه عباسی دانشمندان را جمع کرد، و این مسئله را با آنها در میان گذاشت، آنها از جواب آن درماندند، سرانجام این سوال را از امام هادی علیه السلام پرسیدند
آن حضرت در پاسخ فرمودند:
آن سوره، سوره « حــمد » است، که این حروف هفتگانه در آن نیست… پرسیدند: فلسفه ی نبودن این هفت حرف، در این سوره چیست؟
حضرت فرمودند:
❶ حرف «ث» اشاره به «ثبور» (هلاکت)
❷ حرف «ج» اشاره به «جحیم» (نام یکی از درکات دوزخ)
❸ حرف «خ» اشاره به «خبیث» (ناپاک)
❹ حرف «ز» اشاره به «زقوم» (غذای بسیار تلخ دوزخ)
❺ حرف «ش» اشاره به «شقاوت» (بدبختی)
❻ حرف «ظ» اشاره به «ظلمت» (تاریکی)
❼ حرف «ف» اشاره به «آفت» است.
خلیفه، این پاسخ را برای قیصر روم نوشت.
قیصر پس از دریافت نامه، بسیار خوشحال شد، و به اسلام گروید، و در حالی که مسلمان بود از دنیا رفت.
شرح شافیه ابی فراس ، مطابق نقل منتخب التواریخ ، ص 795