صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بسم الله الرحمن الرحیم
نگاهی مقدماتی به حکومت حقه (2)
در قسمت قبل در مورد ارزش اصلی و بالای مطرح در تشیع یعنی “تبعیت” صحبت شد و درجات آن، چرا که شیعه اهل بیت (علیهم السلام) یعنی مشایعت کننده و تبعیت کننده اهل بیت (علیهم السلام). همچنین درجات تبعیت از هدایت مطرح شد.
شيعه بايد مواظب باشد در مسيري كه جلو مي رود بهترين نوع تبعيت را بشناسد و آنرا دنبال كند. مثلا در تبعیت از آثار و حتی در تبعیت از کلام مشکلاتی وجود دارد و گاها سر انسان كلاه مي رود. چرا؟
نقل مي شود يك عالمي، در نامه اي به برخي از شاگردانش يك حرف نوشت: حرف جيم(ج). یكي نگاه كرد، جهاد را نتيجه گرفت، گفت من بايد تبعيت كنم و سر به جهاد گذاشت. يكي ديگر نگاه كرد، جنون را نتيجه گرفت و سر به جنون گذاشت. يكي ديگر نگاه كرد، چيز سومي را نتيجه گرفت! دقت كنيم. اگر صحبت از تبعيت از آثار باشد، يك چنين مسائلي پيش مي آيد و يك نتيجه واحد نخواهد داشت. یعنی اگر قرار بر تبعيت از آثار باشد، شيعه دچار تشتت مي شود.
مثالی دیگر جهت مقایسه تبعیت از کلام و تبعیت از مشیت:
شب عاشورا را نگاه كنيد. امام (ع) مي فرمايند كه من بيعتم را از شما برداشتم. همه شما برويد. هر كدام دست يك نفر از اهل بيت من را بگيريد و برويد. اگر ما آنجا بوديم آنجا بايد چه كار می کردیم؟ چه كسي
مي داند منظور امام چيست؟ اگر من و شما آن شب بوديم و به ظاهر كلام نگاه مي كرديم، بايد چه كار مي كرديم؟ بايد مي رفتيم؟
يكي مي گويد كه نه، حالا امام (ع) يك حرفي زدند، من نبايد به حرف امام (ع) اعتنا كنم. بي اعتنايي به حرف امام (ع) !؟ اين هم درست نيست، بلكه بسيار مذموم است. بي اعتنايي به حرف امام (ع) مذموم است، دقت كنيد. ازپيش خودتان نبايد برداشت كنيد. اصحاب اینجا چکار کردند؟
آنها زيرچشمي، اباالفضل (ع) را نگاه کردند، به آن كسی كه بيشتر تعليم و تربيت شده. مي بينند كه اباالفضل مي فرمايد: ” آقا كجا برويم ؟
خداي نياورد آن روزي را كه ما بخواهيم از شما جدا شويم “. مي فهمند كه بايد اينگونه رفتار كرد. امام (ع) اينگونه رفتار را مي خواهند.
چون اباالفضل را تعليم و تربيت كردند، تا منظور امام (ع) از طريق اباالفضل تجلي كند. دقت كنيد! امام (ع) دقيقاً همين رفتار را مي خواهند. لذا اين رفتار را از خود نشان مي دهند. نه از سر بي اعتنايي به كلام امام (ع)، نه از سر تفسير به راي و يا برداشت شخصي و ذهني.
پس شيعه اينجا چه كار مي كند؟ می بیند تعليم و تربيت شده ترها چه كار مي كنند؟ آنان چه برداشت مي كنند؟
برداشت آنها به منظور امام (ع) نزديكتر است.
و بقول بزرگان که می گویند: اگر شما مي خواهيد در دريا شنا كنيد، باشد، شنا كنيد ولي دستتان را به كشتي بگيريد، هميشه يك دستتان به كشتي باشد، جدا نشويد. در تبعیت از آثار هم (حتی برای برداشت از آيات و احاديث) هميشه به برداشت اهل بيت (علیهم السلام) از آيات و احاديث متصل باشيد و جدا نشويد.
پس فرمولي در جامعه بايد باشد كه كل شيعيان به يك هدف رهنمون بشوند. وقتي از آن استفاده مي كنند، به يك هدف برسند.
دو هدف و سه هدف نبايد باشد. چند هدف و برداشت نبايد باشد. در تبعيت از آثار اين خدشه ها هست.
الحمدلله رب العالمین
