صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
شرحی به ادعیه ی وارده در زیارت عاشورا
[ياد کن] هنگامي [را] که فرشتگان گفتند: «اي مريم، خداوند تو را به کلمه اي از جانب خود، که نامش مسيح، عيسي بن مريم است مژده ميدهد، در حالي که [او] در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاه خدا] است».
[ياد کن] هنگامي را که خدا فرمود: «اي عيسي پسر مريم، نعمت مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور، آنگاه که تو را به روحالقدس تأييد کردم که در گهواره [به اعجاز] و در ميانسالي [به وحي] با مردم سخن گفتي؛ و آنگاه که تو را کتاب و حکمت و تورات و انجيل آموختم؛ و آنگاه که به اذن من، از گِل، [چيزي] به شکل پرنده ميساختي، پس در آن ميدميدي، و به اذن من پرندهاي ميشد، و کور مادرزاد و پيس را به اذن من شفا ميدادي؛ و آنگاه که مردگان را به اذن من [زنده از قبر] بيرون ميآوردي؛ و آنگاه که [آسيب] بنياسرائيل را ـ هنگامي که براي آنان حجتهاي آشکار آورده بودي ـ از تو باز داشتم. پس کساني از آنان که کافر شده بودند گفتند: اين[ها چيزي] جز افسوني آشکار نيست.
«و در گهواره [به اعجاز] و در ميانسالي [به وحي] با مردم سخن ميگويد و از شايستگان است».
و از اهل کتاب، کسي نيست مگر آنکه پيش از مرگ خود حتماً به او ايمان ميآورد، و روز قيامت [عيسي نيز] بر آنان شاهد خواهد بود.
[مريم] گفت: «پروردگارا، چگونه مرا فرزندي خواهد بود با آنکه بشري به من دست نزده است؟» گفت: «چنين است [کار] پروردگار.» خدا هر چه بخواهد ميآفريند؛ چون به کاري فرمان دهد، فقط به آن ميگويد: «باش»؛ پس ميباشد.
[آل عمران48 ] – وَ يُعَلِّمُهُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ اْلإِنْجيلَ
و به او کتاب و حکمت و تورات و انجيل مي آموزد.
و [او را به عنوان] پيامبري به سوي بني اسرائيل [ميفرستد، که او به آنان ميگويد:] «در حقيقت، من از جانب پروردگارتان برايتان معجزه اي آورده ام: من از گل براي شما [چيزي] به شکل پرنده مي سازم، آنگاه در آن ميدمم، پس به اذن خدا پرندهاي مي شود؛ و به اذن خدا نابيناي مادرزاد و پيس را بهبود مي بخشم؛ و مردگان را زنده ميگردانم؛ و شما را از آنچه مي خوريد و در خانه هايتان ذخيره ميکنيد، خبر ميدهم؛ مسلماً در اين [معجزات]، براي شما ـ اگر مؤمن باشيد ـ عبرت است».
چون عيسي از آنان احساس کفر کرد، گفت: «ياران من در راه خدا چه کسانند؟» حواريون گفتند: «ما ياران [دين] خداييم، به خدا ايمان آوردهايم؛ و گواه باش که ما تسليم [او] هستيم».
و [ياد کن] هنگامي را که به حواريّون وحي کردم که به من و فرستادهام ايمان آوريد. گفتند: «ايمان آورديم، و گواه باش که ما مسلمانيم».
[ مائدة112 ] – إِذْ قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عيسَي ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطيعُ رَبُّکَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ قالَ اتَّقُوا اللّهَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ
اي کساني که ايمان آوردهايد، مانند کساني مباشيد که موسي را [با اتهام خود] آزار دادند، و خدا او را از آنچه گفتند مبرّا ساخت و نزد خدا آبرومند بود.
امام جعفر صادق (ع) به یکی از یاران خود به نام صفوان، درباره اثرات زیارت عاشورا میفرمايند: زيارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خير را برای خواننده آن تضمين می‌نمایم؛ اول: زيارتش قبول شود، دوم: سعی و کوشش او شکور باشد، سوم: حاجات او هرچه باشد، از طرف خداوند بزرگ برآورده می‌گردد و نا اميد از درگاه او برنخواهد برگشت؛ زيرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد.
(بحارالانوار-جلد 98-ص 300)
اَللّهُمَّ اجْعَلْنى عِنْدَک وَجيهاً بِالْحُسَينِ عَلَيهِ السَّلامُ فِى الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ،
اَللّهُمَ اجْعَلْنى فى مَقامى هذا، مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْک صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ،
اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْياىَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
اَللّهُمَّ اِنَّ هذا يوْمٌ تَبَرَّکتْ بِهِ بَنُو اُمَيةَ، وَابْنُ آکلَةِ الْأَکبادِ، اللَّعينُ ابْنُ اللَّعينِ عَلى لِسانِک وَلِسانِ نَبِيک، صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَآلِهِ، فى کلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فيهِ نَبِيک، صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَآلِهِ
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْيانَ وَمُعوِيةَ وَ يزيدَ بْنَ مُعاوِيةَ، عَلَيهِمْ مِنْک اللَّعْنَةُ اَبَدَ الْأبِدينَ، وَهذا يوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَينَ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيهِ،
اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيهِمُ اللَّعْنَ مِنْک وَالْعَذابَ الْأَليمَ ،
اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَيک فى هذَاالْيوْمِ، وَفى مَوْقِفى هذا، وَاَيامِ حَيوتى بِالْبَرآئَهِ مِنْهُمْ، وَاللَّعْنَةِ عَلَيهِمْ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِيک وَآلِ نَبِيک عَلَيهِ وَعَلَيهِمُ اَلسَّلامُ.
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِک،
اَللّهُمَ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَينَ، وَشايعَتْ وَبايعَتْ وَتابَعَتْ عَلى قَتْلِهِ،
اَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً.
اَللّهُمَّ خُصَ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى، وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً، ثُمَّ الثَّانِىَ وَالثَّالِثَ وَالرَّابِعَ،
اَللَّهُمَّ الْعَنْ يزيدَ خامِساً، وَالْعَنْ عُبَيدَ اللَّهِ بْنَ زِيادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ، وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً، وَآلَ اَبى سُفْيانَ وَآلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوانَ، اِلى يوْمِ الْقِيمَةِ.
اَللّهُمَّ لَک الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکرينَ لَک عَلى مُصابِهِمْ، اَلْحَمْدُ للَّهِِ عَلى عَظيمِ رَزِيتى،
اَللّهُمَ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَينِ يوْمَ الْوُرُودِ، وَثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَک مَعَ الْحُسَينِ،وَاَصْحابِ الْحُسَينِ، الَّذينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَينِ عَلَيهِ السَّلامُ
شب هفتم محرم ١٤٤٣
