صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
کسی که اذیت بشه اما به پدر و مادر خودش کمک کنه ثوابی می‌بره!؟
پاسخ
کسب رضایت والدین و خدمت به آنها در برخی از روایات هم ردیف رضایت خداوند قرار گرفته است و از سوی دیگر محبت به آنها بهشت را برای احسان کنندگان به والدین رقم می‌زند.
در روایت جالبی از پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) نتیجه خدمت به پدر و مادر به گونه‌ای دیگر بیان شده است. ایشان می‌فرمایند:
«خاک بر سرش! خاک بر سرش! خاک بر سرش! کسی که پدر و مادرش، یکی یا هر دو پیش او به پیری برسند و او بهشتی نشود»(1)
این روایات نشان از ثواب پر شمار و جزای خیر نیکی به والدین دارد، که اگر این خدمت همراه با سختی و تکلف باشد ثوابش بیشتر خواهدبود.
در تاریخ آمده است
روزی حضرت موسی (علیه السلام) در ضمن مناجات به پروردگار خود عرض کرد: خدایا می‌خواهم همنشینی که در بهشت دارم ببینم چگونه شخصی است . جبرئیل بر او نازل شد و عرض کرد یا موسی فلان قصاب در محله فلانی همنشین تو خواهد بود. حضرت موسی به درب دکان قصاب آمده، دید جوانی شبیه شبگردان مشغول فروختن گوشت است. شامگاه که شد جوان مقداری گوشت برداشت و به سوی منزل روان گردید.
حضرت موسی از پی او تا درب منزلش آمد و به او گفت مهمان نمی‌‌خواهی؟ جوان گفت خوش آمدید. او را به درون برد. حضرت موسی دید جوان غذائی تهیه نمود، آنگاه زنبیلی از سقف به زیر آورد و پیرزنی فرتوت و کهنسال را از درون زنبیل خارج کرد. او را شستشو داده غذایش را با دست خویش به او خورانید. موقعی که خواست زنبیل را به جای اول بیاویزد زبان پیرزن به کلماتی که مفهوم نمی‌‌شد حرکت نمود. بعد از آن جوان برای حضرت موسی غذا آورد و خوردند.
حضرت پرسید حکایت تو با این پیرزن چگونه است؟ عرض کرد این پیرزن مادر من است چون مرا بضاعتی نیست که جهت او کنیزی بخرم ناچار خودم کمر به خدمت او بسته‌ام. حضرت موسی پرسید آن کلماتی که به زبان جاری کرد چه بود؟ جوان گفت هر وقت او را شستشو می‌دهم و غذا به او می‌خورانم می‌گوید: خداوند ترا ببخشد و همنشین حضرت موسی در بهشت باشی به همان درجه جایگاه. موسی (علیه السلام) فرمود: ای جوان بشارت می‌دهم به تو که خداوند دعای او را درباره ات مستجاب گردانیده، جبرئیل به من خبر داد که در بهشت تو همنشین من هستی.(2)
پی نوشت ها:
1.ابوالقاسم پاینده، نهج الفصاحة، حدیث 1666.
2.جعفر میر عظیمی، حقوق والدین، قم، کتابخانه حضرت ابوالفضل(ع)، 1369، ص 226. سید اکبر شعبانی مشهد اردهال
