صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بهزاد نبوی از جمله کسانی است که در حرکتی اعتراضی، سال ۹۲ در انتخابات شرکت نکرده بود و حالا به عنوان رئیس گروهی از اصلاح‌طلبان برگزیده می‌شود که قرار است برای انتخابات ۱۴۰۰ کاندیدا معرفی کنند.
از نظر اصلاح‌طلبان رئیس‌جمهور در کشور هیچ‌کاره است و اختیاری ندارد. این سخن البته بیشتر معطوف به زمانی است که آن‌ها در موضع پاسخگویی هستند و قرار است بابت اقدامات کرده و ناکرده خود در سال‌هایی که قدرت را در اختیار داشته‌اند توضیح دهند. در غیر از آن ایام، با تمام توان وارد رقابت‌ها می‌شوند و وعده‌های آن‌چنانی صد روزه و یک ساله و چهارساله می‌دهند. دست آخر اگر پیروز انتخابات باشند با «نگذاشتند کار کنیم» و «اختیارات‌مان کم است» از پاسخگویی فرار می‌کنند و اگر پیروز نشدند هم یا «تقلب شده» و یا «رد صلاحیت گسترده» باعث شده کاندیداهای اصلی اصلاح‌طلبان در صحنه نباشند!
عصر امروز قرار است نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان برای اولین بار تشکیل جلسه داده و رئیس و اعضای هیات رئیسه خود را انتخاب کند. نام حسین مرعشی و بهزاد نبوی به عنوان اصلی‌ترین گزینه‌های ریاست این نهاد جدید یاد شده که البته حسین مرعشی با توجه به مشی کارگزارانی خود، شانس بسیار کمتری داشته و همانطور که خودش گفته فضای کلی این جمع بر انتخاب «بهزاد نبوی» به عنوان رئیس تشکیلات جدید اصلاح‌طلبان است.
بهزاد نبوی از جمله کسانی است که در حرکتی اعتراضی، سال ۹۲ در انتخابات شرکت نکرده بود و حالا به عنوان رئیس گروهی از اصلاح‌طلبان برگزیده می‌شود که قرار است برای انتخابات ۱۴۰۰ کاندیدا معرفی کنند. او همچنین اعتقاد دارد که اختیارات رئیس جمهور «کم و محدود» بوده و «رئیس جمهور ۱۰-۱۵٪ بیشتر اختیار ندارد». نبوی البته برای فرار از پاسخگویی درباره همان ۱۰-۱۵٪ که هشت سال در اختیار همفکران او قرار داشته، می‌گوید که «روحانی همان ۱۰-۱۵٪ را هم نداشته است» و به این ترتیب خیال همه را از بابت پاسخگویی راحت می‌کند. او معتقد است که «برجام بزرگترین دستاورد جمهوری اسلامی در ۴۲ سال گذشته است» و «ریشه اصلی مشکلات کشور در سیاست خارجی است». نبوی معتقد است «اوضاع کشور خیلی بد است اما نقش دولت در ایجاد بحران‌ها خیلی خیلی کم است» و از سوی دیگر نقد دولت را در این شرایط منصفانه نمی‌داند.
به نظر می‌رسد خطوط اصلی تفکر بهزاد نبوی و هم‌قطاران سیاسی او در رفتار و گفتارشان کاملا عیان است. آن‌ها برای پیروزی در انتخاباتی که ۱۰-۱۵٪ قدرت را به دست می‌آورند، کل توان جبهه اصلاحات را متمرکز می‌کنند و در این راه امثال عارف را هم از سر راه برمی‌دارند و با کارگزاران سازش می‌کنند، اما در وقت پاسخگویی از کمبود اختیارات می‌نالند و ریشه مشکلات را به خارج از کشور حواله می‌دهند. این روند البته یک معنا بیشتر ندارد و آن این است که هر آن چه طی این هشت سال در سرپوش‌گذاری بر ناکارآمدی حسن روحانی و دولت او شنیده شده، قرار است در صورت پیروزی اصلاح‌طلبان به مدت چهار یا هشت سال دیگر مجددا تمدید شود.
