بیوه وزیر جنگ اسبق رژیم صهیونیستی که از صهیونیسم اعلام برائت کرده، از همسرش در حمایت از مردم مظلوم فلسطین جدا شده و روابط حسنهای با فلسطینیان داشت، در سن 104 سالگی درگذشت.
«روث دایان» همسر سابق «موشه دایان» وزیر جنگ اسبق رژیم صهیونیستی که حدود پنج دهه پیش به دلیل مخالفت با صهیونیسم و اشغالگری در فلسطین از او جدا شده بود، چند روز پیش در یکی از شهرکهای صهیونیستنشین درگذشت.
پیکر وی که به صراحت از همسر سابقش و حامیان صهیونیسم انتقاد میکرد و روابط بسیار خوبی با فلسطینیها داشت، چند روز پیش در شهرک صهیونیستنشین «نهلال» در اراضی ۱۹۴۸ فلسطین اشغالی، تشییع شد.
روزنامه القدس العربی، به بهانه درگذشت او در ۱۰۴ سالگی، که تا آخر عمر از صهیونیستها اعلام برائت میکرد و در انتقاد علنی از همسر سابقش وصهیونیستها تردید نمیکرد، و درباره آینده سیاهی که در انتظار رژیم صهیونیستی است هشدار میداد، گزارشی از زندگینامه او از زبان خودش منتشر کرده است.
در این گزارش آمده: «روث دایان حتی پس از آنکه سنش از هشتاد سال عبور کرد، به فعالیتهای انساندوستانه خود برای فلسطینیها که همسر سابقش چندین دهه با آنها جنگیده بود، ادامه داد. وی پیش از جدایی و مرگ همسرش موشه نیز، مسیری خلاف جهت او را انتخاب کرده بود و این چنین نبود که پس از جدایی چنین مسیری را انتخاب کرده باشد».
«روث» با اشاره به اینکه یک عرب موشه دایان را پس از زخمی شدن چشمش به بیمارستان رسانده گفته بود هرگز خود را دشمن فلسطینیها نمیدانسته و بالعکس به یاد دارد که پس از اشغال در سال ۱۹۶۷، به میزان زیادی به همکاری با فلسطینیها میپرداخت و حتی با یک جیپ متعلق به سازمان ملل برای حمایت از فرش بافی و ارائه کمکهای انسانی به بیماران به نوار غزه رفته است. وی که خود را یک زن یهودی میدانست نه صهیونیست، با اشاره به اینکه فلسطینیهای زیادی را در مراسم ازدواج دختر و پسرش دعوت کرده و دوستان فلسطینی زیادی دارد، گفت که معتقد است راهکار اصلی مشکل موجود در فلسطین، گفتوگو و تفاهم و دادن حق تعیین سرنوشت به فلسطینیها با پایان دادن به اشغالگری است.
روث با اشاره به اینکه انتقاداتی نیز به طرف فلسطینی وارد است، میگوید:« اما آنچه که روشن است این است که طرف اسرائیلی اشغالگر است و هر کس که قدرتمندتر است، توانایی کار بیشتری را دارد و در نتیجه مسئولیتش نیز بیشتر است.» همسر سابق یکی از معروفترین فرماندهان نظامی رژیم اشغالگر قدس، ضمن اعلام برائت از صهیونیستها، گفته بود: «صهیونیسم دیگر وجود ندارد و اسرائیل نیز یک کشور کوچک است. اگر ما به همین رفتار خود با فلسطینیها ادامه دهیم، به سوی نابودی خواهیم رفت. جهان امروز بیشتر آنتی سمیتیزم شده است و ما دیگر در این کشور باقی نخواهیم ماند».
بدرستیکه وعده الهی حق است /
انقلاب تازه پیروز شده بود وموشه دایان وزیر جنگ رژیم اشغال گر اسراییل بود .
بازتاب پیروزی انقلاب اسلامی دران روزها درحد یک خبر ساده بود و کل دنیا به هیچ وجه انقلاب اسلامی را برسمیت نشناخته بودند و هر روز منظر بودند تا به نوعی سقوط کند .
دراین گیر ودار که اکثر سیاست مداران دنیا کمترین اعتبار برای این رژیم نوپا و تازه متولد شده بنام جمهوری اسلامی قائل نبودند و گاهی با تمسخر وگاهی با برخوردهای متکبرانه با انقلاب مردم ایران مخالفت میکردند .
دشمنی اسراییل از همه متفاوت تر بود .
موشه دایان که دران موقع بعنوان وزیر جنگ اسراییل بود دران زمان پیش بینی کرد که تا کنون هیچیک از دشمنان انقلاب اسلامی نکرده و باورش نداشتند .
موشه دایان با توجه به تخصصی که در مبارزه با جریانهای اسلامی وسلاخی انها داشته و درسرکوب نهضتهای مردمی در فلسطین و کرانه باختری داشت در مقوله دشمن شناسی هم ید طولانی داشت و خوشبختانه دیگر مدیران کلان رژیمهای مستکبر این کلام موشه دایان را جدی نگرفتند و سعی کردند از زاویه دید خودشان به ایران ونهضت نوپای ایران نگاه کنند .
زیرا موشه دایان تنها افسر ارشدی بود که پیش بینی کرده بود انقلاب اسلامی ایران مانند زلزله ایست که تشعشعات لرزش آن کل خاورمیانه را دربرخواهد گرفت .
واین نظر درسال ۵۸ و درشرایطی مطرح شد که سلطنت طلبان و ضدانقلابهای مزدور هنوز پس از ۴۲ سال از پا گرفتن این نهضت خوش خیالانه باور دارند چند ماه دیگه نظام جمهوری اسلامی بزودی سقوط خواهد کرد .
خدا را سپاس که حزبش را بر دشمنانش غلبه داده و بواسطه نورالله با تایید روح القدس و با مجاهدتهای انصارلله زمینه سازی فتح مبینی را رقم خواهند زد که ثمره اش ظهور دولت حقه اهل بیت ع است و انشالله ملت نجیب و شریف ایران توفیق سبقت گرفتن برای نیل به اینهدف والا را از دیگر ملتها داشته و براین عهد الهی استوار بماند تا اینکه این پرچم امانت الهی را به صاحب اصلیش تحت ولایت الهی ولی الله العظم عج به ایشان بسپارد