جایگاه حضرت زینب سلام الله علیها (بخش چهارم)

دانلود

 

آیه۱۵۷ سوره اعراف،

 الَّذينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ اْلأُمِّيَّ الَّذي يَجِدُونَهُ مَکْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ اْلإِنْجيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ اْلأَغْلالَ الَّتي کانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذينَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
همانان که از اين فرستاده‏، پيامبر امیّ ـ که [نام‏] او را نزد خود، در تورات و انجيل نوشته مي‏يابند ـ پيروي مي‏کنند؛ [همان پيامبري که‏] آنان را به کار پسنديده فرمان مي‏دهد، و از کار ناپسند باز مي‏دارد، و براي آنان چيزهاي پاکيزه را حلال و چيزهاي ناپاک را بر ايشان حرام مي‏گرداند، و از [دوش‏] آنان قيد و بندهايي را که بر ايشان بوده است برمي‏دارد. پس کساني که به او ايمان آوردند و بزرگش داشتند و ياريش کردند و نوري را که با او نازل شده است پيروي کردند، آنان همان رستگارانند.

امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرماید: قُلُوبُنَا أَوْعِیَةٌ لِمَشِیئَهًْ اللَّهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَیْئاً شِئْنَا وَ اللَّهُ یَقُولُ‏ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللَّهُ؛ قلوب ما ظرف مشیت الهی است. پس هنگامی که خدا چیزی را بخواهد ما خواسته‌ایم و این قول خداوند است که می‌فرماید: نمی‌خواهید مگر آنچه را که خدا می‌خواهد. (الهدایهًْ الکبری:۳۵۹؛ دلائل الامامهًْ: ص۵۰۶؛ الغیبهًْ طوسی: ص۲۴۷؛ تفسیر الصافی: ج۵، ص۲۰۶ )

امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرماید: إِنَّ الْإِمَامَ وَکْرٌ لِإِرَادَِهًْ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَا یَشَاءُ إِلَّا مَنْ‏ یَشَاءُ اللَّهُ؛ همانا قلب امام، آشیانه اراده الهی است. نمی‌خواهد جز آن را که خدا بخواهد. (بحارالانوار: ج۲۵، ص ۳۸۵)

یامبر گرامی(ص) می‌فرمایند: و نحن إذا شئنا شاء اللّه، و إذا کرهنا کره اللّه، فالویل کلّ الویل لمن أنکر فضلنا و خصوصیّتنا و ما أعطانا اللّه ربّنا، لأنّ من أنکر شیئا ممّا أعطانا اللّه فقد أنکر قدهًْ اللّه و مشیّته فینا؛ ما هر گاه بخواهیم، خدا خواسته است و هنگامی که نخواهیم خدا نخواسته است. پس ویل کل ویل (منطقه‌ای در جهنم) برای کسی که انکار فضیلت ما و خصوصیات ما را بکند و انکار کند آنچه را که خدا به ما عطا کرده است؛ زیرا هر کس انکار کند چیزی از آنچه را که خدا به ما عطا کرده است؛ همانا که قدرت خدا و مشیت او را در مورد ما منکر شده است. (بحارالأنوار: ج‏۲۶، ص۷  إلزام الناصب: ج‏۱، ص۴۰؛ المناقب (للعلوی) :ص۱۲۶، بدین مضمون در: مشارق أنوار الیقین: ص،۲۸۷)

[إنسان۳۰]   – وَ ما تَشاؤُنَ إِلاّ أَنْ يَشاءَ اللّهُ إِنَّ اللّهَ کانَ عَليمًا حَکيمًا
و تا خدا نخواهد، [شما] نخواهيد خواست‏؛ قطعاً خدا داناي حکيم است‏.
[تکوير۲۹ ]  – وَ ما تَشاؤُنَ إِلاّ أَنْ يَشاءَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمينَ
و تا خدا، پروردگار جهانها، نخواهد، [شما نيز] نخواهيد خواست‏.