یک اربعین غزل, یک شاهراه غزال
یک جلوه نور حق, یک آسمان هلال
والشمس و والضحی, جمع پیاده ها
بر پا چه محشری، در لحظه ی وصال
مادر چه با وقار،از اوج آسمان
هر ساله می کند، اعجازِ بی مثال
با نور می برد، تا بارگاه قدس
مردان روزگار، تا قله ی کمال
لشکر و دسته ها، با بانگ یا لثار
دیگر نمی دهد، بر دشمنان مجال
در اربعین او، جاری شدن چو رود
یک لحظه بهتر است، از روزهای سال
محمد علی قاسم زاده بافقی
شهریور 99