صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
مجتبی فرآورده و حبیب اسماعیلی تهیه‌کنندگان سینمای ایران معتقدند که اقتصاد سینمای ایران از اقتصاد کلان کشور جدا نیست و می‌توان بخش سرمایه‌گذاری سینما را پاک کرد.
سینمای ایران نیز مانند دیگر بخشهای فرهنگی در حال همکاری با بخش خصوصی است. بخش خصوصی به عنوان بازوی مولد اقتصاد در تمام دنیا باید یاری‌رسان دولت و بخشهای وابسته آن باشد.
سینمای ایران نیز با توجه به مشکلات اقتصادی حاکم در ایران و خصوصاً اینکه فرهنگ و هنر غالباً در اولویت‌های بعدی قرار دارند، از مهجوریت بیشتری برخوردارند و اقتصاد پررونقی ندارند. از سوی دیگر دولت نیز در این حوزه کمک‌رسانی اقتصادی چشمگیری ندارد و یا نمی‌تواند داشته باشد. پس در این مرحله است که سرمایه‌گذاران خصوصی وارد می‌شوند و به چرخه اقتصادی سینما کمک می‌کنند تا با سرعت بیشتری بچرخد.
اما چرا در این حوزه سینمای ایران در سال‌های اخیر دچار حواشی شده است و سرمایه‌های مشکوک وارد آن شده‌اند؟ چگونه می‌توان بخش خصوصی را از آلودگی و پول‌های کثیف پاک کرد؟
در این باره مجتبی فرآورده و حبیب اسماعیلی تهیه‌کنندگان با تجربه سینما توضیحاتی را ارائه دادند.
فرآورده تهیه‌کننده فیلم‌های 23 نفر و ملک سلیمان درباره ارتباط میان حوزه اقتصادی کشور و سینما بیان کرد: اقتصاد سینما و هنر ما نمی‌تواند منفک از اقتصاد کلان کشور باشد؛ وقتی اقتصاد سلامتی نداریم به تبع آن اقتصاد سالمی در سینما نخواهیم داشت. یعنی اینکه فرض کنیم که اقتصاد سینما دچار اشکال است اما باقی بخشهای اقتصاد کشور سلامت و خوب است، غلط است.
وی ادامه داد: وقتی اقتصاد بیمار بشود و فساد در آن لانه بکند نتیجه‌اش روشن است و طبیعی است که دیگر بخشهای فرهنگی و هنری را نیز تحت تأثیر قرار بدهد. پس نکته اول اینکه وجود سرمایه‌های مشکوک در سینما به معنای پاکی دیگر بخشهای اقتصادی کشور نیست.
این تهیه‌کننده سینما درباره اینکه چرا سرمایه‌های مشکوک و پول‌های کثیف در سینما وارد شده است، پاسخ داد: همان‌طور که ویروس کرونا که مدتی است با آن درگیریم جایی وارد می‌شود که فضای مساعد داشته باشد و بعد هم گسترش پیدا می‌کند، ویروس پول‌های کثیف نیز می‌تواند هرجا که احساس امنیت بکند و شرایطش مساعد باشد منزل کند. همان اتفاقی که در بخش خصوصی رخ داده است در سینما نیز به وقوع پیوسته است. زمانی که بخش صنعتی و اقتصادی بدون مطالعه و کارشناسی یکباره توسط دولت به بخش خصوصی واگذار شود اتفاقات تلخی مانند هپکو و هفت تپه رخ می‌دهد.
وی در پاپان بیان کرد: هرجا برای اجرایی کردن اصل 44، خصوصی‌سازی بدون کار کارشناسی رخ داده باشد، در کنار آن فساد نیز به وقوع پیوسته است و معضل بزرگی مانند اتفاقات تلخی که نام بردم رخ می‌دهد. سینما نیز مانند دیگر بخشهای اقتصادی کشور به سمت بخشهای خصوصی بدون مطالعه و برنامه‌ریزی و در مدت زمان کوتاهی سپرده شد که نتیجه آن هجوم سرمایه‌های مختلف به سینما بود.
پس اقتصاد مجموعه به‌هم پیوسته‌ای است و نمی‌توان آن را از هم جدا و بخشهای آن را تفکیک کرد. «مبنای تفکر خصوصی‌سازی» در سینما درست تبیین نشده است. بازخوردهای موجود در جامعه نیز در این باره دیده می‌شود.
