اشعار معارفی

گاهی میانه دنیا در عمق شب امری عجیب هست که درکش نمی کنم در قعر غفلت و طلب عافیت غریق گرمای رختخواب که ترکش نمی کنم دستی لطیف یا که صداییست آشنا بیدار می شوم که هیچ! رهایش نمی کنم! در کسری از به هم زدن چشم می پرم جوری …

گفتم بسوی آسمان، دلم گرفته  از  زمان | گفتا دَمی محزون مشو، مادر عنایت میکند

عالی ترین بهشت آسمانی از آن توست | سرچشمه ی امور، بند نگاه توست

در خانه ی مادر همه جمعند بیا شمس و قمر و زهره و فرزند بیا برخیز که بخت ما سیه رویان باز خواهد شد از این حضور دلبند بیا   شاید پر ما به بال گهواره زدند شاید قدمی به خاک بیچاره زدند شاید بگشایند کریمان در را شاید قلمی …

ماه ولا ماه خدا رسید و دل از دست داده ام بی تاب یک توجه شاه ولایتم گر ذره آسمان برود هیچ عجیب نیست دست ولای علی(ع) العجایب است دستی که نوح زطوفان رها بکرد، دستی که آتش نمرود سرد کرد، دستش بود ید بیضای موسوی بسط سلیمان برود با …

خوش آن دمی که قصد فَآوایمان کنی | در وا کنی و مسح مسیحایمان کنی

شدم از لطف او دلشاد، که میخواهم زنم فریاد | دمادم در کنارم بود، خدایم را میگویم..

رمضان خانه ی مادر چه صفایی دارد | هر طرف سفره و هر گوشه نگاهی دارد

شب رفت و سپیده سر زده بار دگر | من جز تو نخواهم زخدا یار دگر

تورا چه گویمت آن چنان که باید گفت/ تو را چه خوانمت آن قَدَر که محبوبی

کیست زهرا؟ مادر است، رخشان زنورش عالَم است| نوری عظیم و مقتدر، از جانب آن سرور است

دوست دارم چو بچه ماهی بشوم | در تلاطم موج عشقت، راهی بشوم

بیاد بودنش به دل، تمام سرسپردگیست؛ بسته شدن به بال او، رمز و صفای زندگیست

دوباره ز باغش نسیمی وزان شد دوباره زکویش نوایی به پا شد دوباره ز لطف خداوند منان ببارید باران و جنت عیان شد عیون ها بجوشیدن و گل بخندید دوباره ز بلبل ترنم رها شد دوباره برون رفت خورشید از پس ابر زمینش بجنبید و گوهر عیان شد همه در …

گرچه ایام ولادت ها است، دل من گاه به اشک گاه به غم لبریز است. مانده ام از چه سبب با همه رافت ها، پس چرا پای دلم باز به حرکت دیر است؟ شاید از حد نصاب مطلوب، سطح تقوا و توجه نیم است نکند با همه ی نقص و …

دوست داشتم شعری، به درد دل بسرایم/ بدون وزن و قافیه شدآقا! به لطف خود بپذیر

قسم به عشق به مولای ظهر عاشورا / اگر نبود سپاهی حرم نبود یقین

شعری از محمدجواد عسکری شاعر آیینی کشور درباره صفات اربعینی در مناطق سیل زده

گوش کن در دل شب از افق دور صدا می آید/ گویی از پنجره‌ی قلب شکسته ندا می آید

جریان بداد رب العالمین شراب طهور   /  از ارتفاعات آسمان ، از بهشت دور