اربعین چشم های ما را باز تا ابد باز کرد و بارانی آن کویر سکوت پایان یافت زنده شد چشمه های نورانی

هان وقت عشق آمد بخوان انا الیه راجعون/ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُون

پر و بال ما گرفته پر بام کربلا را به کبوتران عاشق برسان سلام مارا مددی که جا نماند ز طواف دور رویش پر مرغکی که دارد سر کعبه ی شما را پر و بال کوته ما نرسد به آسمانش مگر آنکه او بگیرد پر و بال مبتلا را به …

بر بند کوله بار سفر تا محرم است/ دل اربعین و پله ی این پا محرم است

بر دست ساقیش که پی آب رفته بود هم بوسه او به رسم وفا خورد و گفت نه

حی علی الحسین به رفتن شتاب کن بالی بزن مسافر و خرق حجاب کن یک عمر زیر بال و پرت را گرفته اند ای مرغک همیشه ی مادر شتاب کن در آسمان کرببلا چشمه ی صفاست با زمزم دو دیده تمنای آب کن آن سو خیام حضرت مهتاب روشن است …

هر چه دارم همه از سفره ی مادر دارم/ خوش از آنم که به سر سایه ی مادر دارم

دردانه ی هستی آفریده است، سر منشأ شاهی آفریده است

بیا گرد وجود پاک مادر مهربان باشیم/ بیا چون قاصدک هایی به دور او روان باشیم

ایران اگر این سرا و بستان دارد / یک شاه فقط شاه خراسان دارد

مبادا خم به ابرو آوری آقا که ما هستیم/ بسیجی همچنان بی ادعا و جان فدا هستیم

هرچه هست از چشم اعطینای مادر بوده است / این فَصَلِّ وانحر از اِعطای مادر بوده است

فاطمه یعنی که بسم الله الرحمن الرحیم | فاطمه یعنی وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيم

در خانه ی مادر همه جمعند بیا شمس و قمر و زهره و فرزند بیا برخیز که بخت ما سیه رویان باز خواهد شد از این حضور دلبند بیا   شاید پر ما به بال گهواره زدند شاید قدمی به خاک بیچاره زدند شاید بگشایند کریمان در را شاید قلمی …

خوش آن دمی که قصد فَآوایمان کنی | در وا کنی و مسح مسیحایمان کنی

رمضان خانه ی مادر چه صفایی دارد | هر طرف سفره و هر گوشه نگاهی دارد

شاعر شدیم در تب دوران انتظار ما ماند ه ایم و آتش هجران انتظار شعر و سرود حیف به دردت نمی خورد انبان ما پر است زدیوان انتظار یا ما زشوق آمدنت سرد گشته ایم یا سرد سرد هست زمستان انتظار صد حیف رفتنت شده عادت برای ما ترسم عدو فسانه کند جان انتظار

خدا را شکر مادر آفریده است و او را مهربان تر آفریده است برایش خانه ای در آسمان ها ز انواری مطهر آفریده است نمی دانیم حدّ خانه اش را فزون از وصف ، اکبر آفریده است چراغ خانه اش دایم فروزان كَمِشْكَاة است محشر آفریده است درخت خانه اش …

به سوی فاطمه باشیم و باصفا باشیم/ به سوی فاطمه باشیم و باخدا باشیم/ به سوی فاطمه باشیم و میل بد نکنیم/ ز غیر فاطمه باید که ما جدا باشیم/

آسمان منتظر ماست بیا تا برویم هر طرف موکب زهراست بیا تا برویم آن سوی جاده که بسیار چراغان شده است خانه ی اوست که پیداست بیا تا برویم کاروان وقت عبور است از این تاریکی آتشی در کف موساست بیا تا برویم گر به میقات تو را عزم سفر …