به هوش باش، صدای حسین می‌آید

صدای کرب‌وبلای حسین می‌آید
به هوش باش، صدای حسین می‌آید
.
تجارت و زن و فرزند و دین و دنیا را
کسی که کرده فدای حسین، می‌آید
.
یکی به پای ترک خورده و پر از تاول
به شوق بوسه به پای حسین می‌آید
.
یکی به منصب سقّایی است و مشک به دوش
به سوی واعطشای حسین می‌آید
.
یکی به گردنش انداخته غل و زنجیر
به نیّت اُسرای حسین می‌آید
.
یکی به هروله با دسته‌ی طُوَیرجیان
مگر به سعی و صفای حسین می‌آید
.
توان آمدن کربلا نداشت یکی
به دست کارگشای حسین، می‌آید
.
یکی خیال نمی‌کرد قسمتش باشد
می‌آید و به دعای حسین می‌آید
.
مسیحی، اهل تسنّن، سیاه و سرخ و سفید
هرآنکه هست، برای حسین می‌آید
.
خوشا زیارت آن کس که بعد برگشتن
به پرسش فقرای حسین می‌آید
.
فرشته تا به قیامت فرستدش صلوات
که اربعین به عزای حسین می‌آید
.
شهید کوچه‌ی ما بین کاروان با ماست
به دیدن شهدای حسین می‌آید
.
نگاه می‌کنم و قاسم سلیمانی ست
چه شادمان به لقای حسین می‌آید
.
خدا گواست که از این حماسه پژواکِ
تجلّیاتِ خدای حسین می‌آید
.
دم ورودی کرب‌وبلا چه غوغایی است
نوای نوحه‌سرای حسین می‌آید
.
عمود آخر جاده ست و روضه‌خوان می‌گفت
جواب أدرک أخای حسین می‌آید
.
حسین داغ دلش تازه است و عبّاسش
به پیشواز، به جای حسین می‌آید
.
خدا کند سخن روضه‌خوان غلط باشد
که خنجری به قفای حسین می‌آید
.
تکان پرچم توحید را تماشا کن
نسیم باد صبای حسین می‌آید
.
به گوش باش، عزیز حسین در راه است
به هوش باش، صدای حسین می‌آید