دحوالارض و كاروان حسينی صلوات الله علیه

۲۵ذی القعده

.

دانلود

عنوان سخنرانی : ۲۵ ذی القعده دحو الارض
مدت:۲۶ دقیقه و ۴۸ ثانیه
شامل نکات زیر:
• كربلا محل تحقق حقايق .
• شباهت ميان دحو الأرض و كاروان حسیني وقيام امام زمان عجل الله فرجه .
• آغاز دحو الأرض كعبة (إن أول بيت وضع للناس للذي ببكة مباركًا)
• اول خشكى كعبه.
• (..وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا) … (فَأَمَّا مَنْ طَغَى) (وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا) (فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى) (وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى) (فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى)

[النازعات30 ] ص584 – وَ اْلأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها
و پس از آن‏، زمين را با غلتانيدن گسترد،
[النازعات31 ] ص584 – أَخْرَجَ مِنْها ماءَها وَ مَرْعاها
آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد،
[النازعات32 ] ص584 – وَ الْجِبالَ أَرْساها
و کوهها را لنگر آن گردانيد،
[النازعات33 ] ص584 – مَتاعًا لَکُمْ وَ ِلأَنْعامِکُمْ
[تا وسيله‏] استفاده براي شما و دامهايتان باشد.
[النازعات34 ] ص584 – فَإِذا جاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْري
پس آنگاه که آن هنگامه بزرگ دررسد،
[النازعات35 ] ص584 – يَوْمَ يَتَذَکَّرُ اْلإِنْسانُ ما سَعي
[آن‏] روز است که انسان آنچه را که در پي آن کوشيده است به ياد آورد
[النازعات36 ] ص584 – وَ بُرِّزَتِ الْجَحيمُ لِمَنْ يَري
و جهنم براي هر که بيند آشکار گردد.
[النازعات37 ] ص584 – فَأَمّا مَنْ طَغي
اما هر که طغيان کرد،
[النازعات38 ] ص584 – وَ آثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا
و زندگي پست دنيا را برگزيد،
[النازعات39 ] ص584 – فَإِنَّ الْجَحيمَ هِيَ الْمَأْوي
پس جايگاه او همان آتش است‏.
[النازعات40 ] ص584 – وَ أَمّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَي النَّفْسَ عَنِ الْهَوي
و اما کسي که از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد، و نفس خود را از هوس باز داشت‏…
[النازعات41 ] ص584 – فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوي
پس جايگاه او همان بهشت است‏.
[النازعات42 ] ص584 – يَسْئَلُونَکَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرْساها
در باره رستاخيز از تو مي‏پرسند که فرارسيدنش چه وقت است‏؟

قال امام محمدباقر (علیه السلام) اَلْكَافِي ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَطِيَّةَ قَالَ: جَاءَ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ اَلشَّامِ مِنْ عُلَمَائِهِمْ فَقَالَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ جِئْتُ أَسْأَلُكَ عَنْ مَسْأَلَةٍ قَدْ أَعْيَتْ عَلَيَّ أَنْ أَجِدَ أَحَداً يُفَسِّرُهَا وَ قَدْ سَأَلْتُ عَنْهَا ثَلاَثَةَ أَصْنَافٍ مِنَ اَلنَّاسِ فَقَالَ كُلُّ صِنْفٍ مِنْهُمْ شَيْئاً غَيْرَ اَلَّذِي قَالَ اَلصِّنْفُ اَلْآخَرُ فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا ذَاكَ قَالَ فَإِنِّي أَسْأَلُكَ عَنْ أَوَّلِ مَا خَلَقَ اَللَّهُ مِنْ خَلْقِهِ فَإِنَّ بَعْضَ مَنْ سَأَلْتُهُ قَالَ اَلْقَدَرُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ اَلْقَلَمُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ اَلرُّوحُ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مَا قَالُوا شَيْئاً أُخْبِرُكَ أَنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كَانَ وَ لاَ شَيْءَ غَيْرُهُ وَ كَانَ عَزِيزاً وَ لاَ أَحَدَ كَانَ قَبْلَ عِزِّهِ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ سُبْحٰانَ رَبِّكَ رَبِّ اَلْعِزَّةِ عَمّٰا يَصِفُونَ وَ كَانَ اَلْخَالِقُ قَبْلَ اَلْمَخْلُوقِ وَ لَوْ كَانَ أَوَّلُ مَا خَلَقَ مِنْ خَلْقِهِ اَلشَّيْءَ مِنَ اَلشَّيْءِ إِذاً لَمْ يَكُنْ لَهُ اِنْقِطَاعٌ أَبَداً وَ لَمْ يَزَلِ اَللَّهُ إِذاً وَ مَعَهُ شَيْءٌ لَيْسَ هُوَ يَتَقَدَّمُهُ وَ لَكِنَّهُ كَانَ إِذْ لاَ شَيْءَ غَيْرُهُ وَ خَلَقَ اَلشَّيْءَ اَلَّذِي جَمِيعُ اَلْأَشْيَاءِ مِنْهُ وَ هُوَ اَلْمَاءُ اَلَّذِي خَلَقَ اَلْأَشْيَاءَ مِنْهُ فَجَعَلَ نَسَبَ كُلِّ شَيْءٍ إِلَى اَلْمَاءِ وَ لَمْ يَجْعَلْ لِلْمَاءِ نَسَباً يُضَافُ إِلَيْهِ وَ خَلَقَ اَلرِّيحَ مِنَ اَلْمَاءِ ثُمَّ سَلَّطَ اَلرِّيحَ عَلَى اَلْمَاءِ فَشَقَّقَتِ اَلرِّيحُ مَتْنَ اَلْمَاءِ حَتَّى ثَارَ مِنَ اَلْمَاءِ زَبَدٌ عَلَى قَدْرِ مَا شَاءَ أَنْ يَثُورَ فَخَلَقَ مِنْ ذَلِكَ اَلزَّبَدِ أَرْضاً بَيْضَاءَ نَقِيَّةً لَيْسَ فِيهَا صَدْعٌ وَ لاَ ثَقْبٌ وَ لاَ صُعُودٌ وَ لاَ هُبُوطٌ وَ لاَ شَجَرَةٌ ثُمَّ طَوَاهَا فَوَضَعَهَا فَوْقَ اَلْمَاءِ ثُمَّ خَلَقَ اَللَّهُ اَلنَّارَ مِنَ اَلْمَاءِ فَشَقَّقَتِ اَلنَّارُ مَتْنَ اَلْمَاءِ حَتَّى ثَارَ مِنَ اَلْمَاءِ دُخَانٌ عَلَى قَدْرِ مَا شَاءَ اَللَّهُ أَنْ يَثُورَ فَخَلَقَ مِنْ ذَلِكَ اَلدُّخَانِ سَمَاءً صَافِيَةً نَقِيَّةً لَيْسَ فِيهَا صَدْعٌ وَ لاَ نَقْبٌ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ: أَمِ اَلسَّمٰاءُ بَنٰاهٰا `رَفَعَ سَمْكَهٰا فَسَوّٰاهٰا `وَ أَغْطَشَ لَيْلَهٰا وَ أَخْرَجَ ضُحٰاهٰا قَالَ وَ لاَ شَمْسٌ وَ لاَ قَمَرٌ وَ لاَ نُجُومٌ وَ لاَ سَحَابٌ ثُمَّ طَوَاهَا فَوَضَعَهَا فَوْقَ اَلْأَرْضِ ثُمَّ نَسَبَ اَلْخَلِيقَتَيْنِ فَرَفَعَ اَلسَّمَاءَ قَبْلَ اَلْأَرْضِ فَذَلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ ذِكْرُهُ: وَ اَلْأَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰاهٰا يَقُولُ بَسَطَهَا قَالَ فَقَالَ لَهُ اَلشَّامِيُّ يَا أَبَا جَعْفَرٍ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: أَ وَ لَمْ يَرَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ كٰانَتٰا رَتْقاً فَفَتَقْنٰاهُمٰا فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَلَعَلَّكَ تَزْعُمُ أَنَّهُمَا كَانَتَا رَتْقاً مُلْتَزِقَتَيْنِ مُلْتَصِقَتَيْنِ فَفُتِقَتْ إِحْدَاهُمَا مِنَ اَلْأُخْرَى فَقَالَ نَعَمْ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اِسْتَغْفِرْ رَبَّكَ فَإِنَّ قَوْلَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: كٰانَتٰا رَتْقاً يَقُولُ كَانَتِ اَلسَّمَاءُ رَتْقاً لاَ تُنْزِلُ اَلْمَطَرَ وَ كَانَتِ اَلْأَرْضُ رَتْقاً لاَ تُنْبِتُ اَلْحَبَّ فَلَمَّا خَلَقَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اَلْخَلْقَ وَ بَثَّ فِيهٰا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ فَفَتَقَ اَلسَّمَاءَ بِالْمَطَرِ وَ اَلْأَرْضَ بِنَبَاتِ اَلْحَبِّ فَقَالَ اَلشَّامِيُّ أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ وُلْدِ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ أَنَّ عِلْمَكَ عِلْمُهُمْ .بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام  ,  جلد۵۴  ,  صفحه۹۶

-در روضه كافى(ص 94) بسندش از محمد بن عطيه آورده كه گفت: مردى از دانشمندان شام به امام پنجم عليه السّلام گفت:يا ابا جعفر آمدم از تو مسأله‌اى بپرسم كه در پاسخگوئى آن درمانده شدم،من از سه دسته مردم آن را پرسيدم:هر كدام پاسخى مخالف هم داده‌اند،امام عليه السّلام فرمود:آن مسأله چيست‌؟گفت: راستش من از شما مى‌پرسم نخست آفريده خدا چيست‌؟برخى بمن گفته‌اند،قدر است،و برخى گفته‌اند:قلم است،و برخى آن را روح دانسته‌اند،امام پنجم عليه السّلام فرمود:چيز درستى نگفتند،من بتو خبر دهم كه خدا تبارك و تعالى بود و چيزى جز او نبود،عزيز بود و هيچ كس پيش از عزت او نبود،و اينست فرموده او«منزه است پروردگارت پروردگار عزت از آنچه وصف مى‌كنند»«18-الصافات»آفريدگار پيش از آفريده بوده و اگر نخست بار چيزى را از چيزى آفريده باشد آن را نابودى نشايد هرگز،و هميشه با خدا چيزى بوده كه خدا پيش از او نبوده،ولى خدا بوده آنگه كه جز او چيزى نبوده،و آفريده چيزى كه همه چيز از آن است و آن آب است كه همه چيز را از آن آفريده و نژاد هر چيز را بآب پيوست،و آن را نژادى نبود كه بدان پيوندد،و باد را از آب آفريد و باد را بر آب چيره ساخت و دل آن را شكافت تا از آب كفى برانگيخت تا اندازه‌اى كه خدا خواست،و از آن كف زمينى سپيد و پاك آفريد كه شكستگى و سوراخى نداشت،و بلندى و پستى در آن نبود و بى‌درخت بود،سپس آن را در هم نورديد و بالاى آب نهاد،سپس خدا آتش را از آب آفريد و آتش دل آب را شكافت تا از آب دودى برآمد باندازه‌اى كه خدا خواست،و از آن دود آسمانى صاف و پاك آفريد كه شكستگى و سوراخ نداشت و اينست فرموده او«يا بلكه آسمان را ساخت و آن را برافراشت و درست،كرد شبش را تيره كرد و روز روشنش را برآورد،27-النازعات»فرمود:نه خورشيدى بود و نه ماه،و نه اختران و نه ابر،سپس آن را در هم نورديد و بالاى زمين نهاد،سپس دو آفريده را بهم مربوط‍‌ ساخت،و آسمان را پيش از زمين برافراشت،و اينست فرموده او عز ذكره«و زمين را پس از آن كشيد 20-النازعات»مى‌فرمايد:پهن كرد.گفت:شامى گفت:يا ابا جعفر،گفته خدا عز و جل«و آيا ندانند آنها كه كافرند آسمانها و زمين هر دو بسته بودند و آنها را گشوديم 20-الأنبياء»امام عليه السّلام فرمود: شايد پندارى آنها بهم چسبيده و پيوسته بودند،و يكى را از ديگرى برگشود؟ گفت:آرى،امام فرمود:از پروردگارت آمرزش جو،زيرا معنى قول خدا عز و جل «بسته بودند»اينست كه مى‌فرمايد آسمان بسته بود و باران فرود نمى‌كرد.و زمين بسته بود و دانه گياه نمى‌روئيد،و چون خدا تبارك و تعالى مردم را آفريد،و از هر جانورى در زمين پراكند آسمان را بباران ريزى گشود،و زمين را بروياندن دانه، شامى گفت:گواهم كه تو پيغمبرزاده‌اى و دانشت از دانش پيمبرانست.بحارالأنوار (جلد ۵۴ تا ۶۳) / ترجمه کمره ای ;  ج ۱  ص ۷۷

• فساد بعد از دحو توسط جن و انس و جهاد وبهشت
• شروع كاروان حسيني مكه و كعبه و عبور از بيابان و فساد يزيديان و جهاد و شهادت و بهشت.

• دعاى دحو الارض

(…اَللّـهُمَّ وَعَجِّلْ فَرَجَ اَوْلِيائِكَ، وَارْدُدْ عَلَيْهِمْ مَظالِمَهُمْ، وَاَظْهِرْ بِالْحَقِّ قائِمَهُمْ، وَاجْعَلْهُ لِدينِكَ مُنْتَصِرًا، وَبِاَمْرِكَ في اَعْدائِكَ مُؤْتَمِرًا اَللّـهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِكَةِ النَّصْرِ وَبِما اَلْقَيْتَ اِلَيْهِ مِنَ الاَْمْرِ في لَيْلَةِ الْقَدْرِ، مُنْتَقِمًا لَكَ حَتّى تَرْضى وَيَعوُدَ دينُكَ بِهِ وَعَلى يَدَيْهِ جَديدًا غَضًّا، وَيَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضًا، وَيَرْفُضَ الْباطِلَ رَفْضًا. اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَعَلى جَميعِ آبائِهِ، وَاجْعَلْنا مِنْ صَحْبِهِ وَاُسْرَتِهِ، وَابْعَثْنا في كَرَّتِهِ حَتّى نَكُونَ في زَمانِهِ مِنْ اَعْوانِهِ. اَللّـهُمَّ اَدْرِكْ بِنا قِيامَهُ، وَاَشْهِدْنا اَيّامَهُ، وَصَلِّ عَلَيْهِ وَارْدُدْ اِلَيْنا سَلامَهُ، وَالسَّلامُ عَلَيْهِ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ) مصباح المتهجد: 669.