پرسش و پاسخ علمی و نتیجه گیری

*استادى از شاگردانش پرسید:*
*چرا ما وقتى عصبانى هستیم داد می‌زنیم؟*
*چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند، صدایشان را بلند می‌کنند و سر هم داد می‌کشند؟*

*شاگردان فکرى کردند و یکى از آنها گفت: چون در آن لحظه، آرامش وخونسردی‌مان را از دست می‌دهیم.*

*استاد پرسید:*
*این که آرامش‌مان را از دست می‌دهیم، درست است!*
*امّا چطوریه که با وجودى اینکه طرف مقابل کنارمان قرار دارد، داد می‌زنیم؟*
*آیا نمی‌توان با صداى ملایم صحبت کرد؟ چی میشه که هنگام خشمگین شدن داد می‌زنیم؟*

*شاگردان هر کدام جواب‌هایى دادند؛*
*امّا پاسخ‌هاى هیچ‌کدام استاد را راضى نکرد.*

*سرانجام او چنین توضیح داد:*
*هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلب‌هایشان از یکدیگر فاصله می‌گیرد؛ آنها براى این که فاصله را جبران کنند، مجبورند که داد بزنند؛ هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آنها باید صدای‌شان را بلندتر کنند …*

*سپس استاد پرسید:*
*هنگامى که دو نفر عاشق همدیگر باشند، چه اتفاقى می‌افتد؟*

*آن‌ها سر هم داد نمی‌زنند؛*
*بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت می‌کنند؛ دلیلش چیه؟ چون قلب‌هایشان خیلى به هم نزدیک است …*
*فاصله قلب‌هاشان بسیار کم است …*

*استاد ادامه داد:*
*هنگامى که عشق‌شان به یکدیگر بیشتر شد، چه اتفاقى می‌افتد؟*
*آن‌ها حتى حرف معمولى هم با هم نمی‌زنند …*
*و فقط در گوش هم نجوا می‌کنند ،،،*
*و عشق‌شان باز هم به یکدیگر بیشتر می‌شود …*

*سرانجام، حتى از نجوا کردن هم بی‌نیاز می‌شوند ،،،*
*و فقط به یکدیگر نگاه می‌کنند …*

*این هنگامى است که دیگر هیچ فاصله‌اى بین قلب‌هاى آن‌ها باقى نمانده باشد*.

*این همان عشق خدا به انسان و انسان به خداست است …*

*که  خدا حرف نمی‌زند اما همیشه صدایش را در همه وجودت می‌توانی حس کنی …*

*اینجا بین انسان و خدا هیچ فاصله‌ای نیست؛*
*می‌توانی در اوج همه‌ی شلوغی‌ها بدون این که لب به سخن باز کنی، با او حرف بزنی …*

*زندگی‌تان مملو از عشق به خدا*
*و امیدتان همیشه فقط به خدا …*

*خدایی که همین نزدیکی است …