صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
احمد محمد شبیب از قاریان نامدار جهان اسلام است
شیح احمد محمد شبیب قاری سرشناس جهان اسلام ۱۹۳۴ و درگذشته سال ۲۰۱۲ کشور مصر است. وی در سال‌های عمرش چند بار به کشورمان سفر کرد و ضمن تلاوت در محافل در مسابقات بین‌المللی قرآن به قضاوت پرداخت.تلاوت آیاتی از سوره مبارکه تحریم (1 تا8)تقدیم می‌‌شود.
.
[التحريم ] – بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
[التحريم1 ] – يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللّهُ لَکَ تَبْتَغي مَرْضاتَ أَزْواجِکَ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ
اي پيامبر، چرا براي خشنودي همسرانت، آنچه را خدا براي تو حلال گردانيده حرام ميکني؟ خدا[ست که] آمرزنده مهربان است.
[التحريم2 ] – قَدْ فَرَضَ اللّهُ لَکُمْ تَحِلَّةَ أَيْمانِکُمْ وَ اللّهُ مَوْلاکُمْ وَ هُوَ الْعَليمُ الْحَکيمُ
قطعاً خدا براي شما [راه] گشودن سوگندهايتان را مقرر داشته است، و خدا سرپرست شماست، و اوست داناي حکيم.
[التحريم3 ] – وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلي بَعْضِ أَزْواجِهِ حَديثًا فَلَمّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ اللّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمّا نَبَّأَها بِهِ قالَتْ مَنْ أَنْبَأَکَ هذا قالَ نَبَّأَنِيَ الْعَليمُ الْخَبيرُ
و چون پيامبر با يکي از همسرانش سخني نهاني گفت، و همين که وي آن را [به زن ديگر] گزارش داد و خدا [پيامبر] را بر آن مطلع گردانيد [پيامبر] بخشي از آن را اظهار کرد و از بخشي [ديگر] اعراض نمود. پس چون [مطلب] را به آن [زن] خبر داد، وي گفت: «چه کسي اين را به تو خبر داده؟» گفت: «مرا آن داناي آگاه خبر داده است».
[التحريم4 ] – إِنْ تَتُوبا إِلَي اللّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکُما وَ إِنْ تَظاهَرا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْريلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمَلائِکَةُ بَعْدَ ذلِکَ ظَهيرٌ
اگر [شما دو زن] به درگاه خدا توبه کنيد [بهتر است]، واقعاً دلهايتان انحراف پيدا کرده است. و اگر عليه او به يکديگر کمک کنيد، در حقيقت، خدا خود سرپرست اوست، و جبرئيل و صالح مؤمنان [نيز ياور اويند] و گذشته از اين، فرشتگان [هم] پشتيبان [او] خواهند بود.
[التحريم5 ] – عَسي رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَکُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْواجًا خَيْرًا مِنْکُنَّ مُسْلِماتٍ مُؤْمِناتٍ قانِتاتٍ تائِباتٍ عابِداتٍ سائِحاتٍ ثَيِّباتٍ وَ أَبْکارًا
اگر پيامبر، شما را طلاق گويد، اميد است پروردگارش همسراني بهتر از شما: مسلمان، مؤمن، فرمانبر، توبه کار، عابد، روزهدار، بيوه و دوشيزه به او عوض دهد.
[التحريم6 ] – يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْليکُمْ نارًا وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِکَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ
اي کساني که ايمان آوردهايد، خودتان و کسانتان را از آتشي که سوخت آن، مردم و سنگهاست حفظ کنيد: بر آن [آتش] فرشتگاني خشن [و] سختگير [گمارده شده] اند. از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپيچي نميکنند و آنچه را که مأمورند انجام ميدهند.
[التحريم7 ] – يا أَيُّهَا الَّذينَ کَفَرُوا لا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
اي کساني که کافر شدهايد، امروز عذر نياوريد، در واقع به آنچه ميکرديد کيفر مييابيد.
[التحريم8 ] ص561 – يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَي اللّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسي رَبُّکُمْ أَنْ يُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَيِّئاتِکُمْ وَ يُدْخِلَکُمْ جَنّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ يَوْمَ لا يُخْزِي اللّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعي بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَ اغْفِرْ لَنا إِنَّکَ عَلي کُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ
اي کساني که ايمان آوردهايد، به درگاه خدا توبهاي راستين کنيد، اميد است که پروردگارتان بديهايتان را از شما بزدايد و شما را به باغهايي که از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد. در آن روز خدا پيامبر [خود] و کساني را که با او ايمان آورده بودند خوار نميگرداند: نورشان از پيشاپيش آنان، و سمت راستشان، روان است. ميگويند: «پروردگارا، نور ما را براي ما کامل گردان و بر ما ببخشاي، که تو بر هر چيز توانايي».
