چرا ما این قدر به دعای فرج اهمیت می دهیم؟

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ

اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَ فی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ

بخوان دعای فرج را ز پشت پرده ی اشک    که یار گوشه ی چشمی به چشم تر دارد

فرقان77  – قُلْ ما يَعْبَؤُا بِکُمْ رَبّي لَوْ لا دُعاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَکُونُ لِزامًا
بگو: «اگر دعاي شما نباشد، پروردگارم هيچ اعتنايي به شما نمي‏کند. در حقيقت شما به تکذيب پرداخته‏ ايد و به زودي [عذاب بر شما] لازم خواهد شد».