در جامعه چه برنامه ای باید باشد؟ چه برنامه ای مطلوب یا زیانبار است؟

همۀ ما می‌دانیم که خالق مان ما را عبث نیافریده!

أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿ المؤمنون: ١١٥﴾

لذا خدای مهربان برای بنی آدم برنامه دارد و اگر آدمی مطابق برنامۀ خالقش رفتار صحیح انجام دهد، پیروز است، وگرنه از خسارت دیدگان است، و اهل نار!

همچنین می‌دانیم برنامۀ خداوندی در جامع ترین کتاب آسمانی که خالق، خود حافظش است، از هر گزند و تحریفی مصون نگاه داشته شده! برخلاف همۀ کتابها اعم از آسمانی یا بشری!

پس هر چیزی که برای انسان تدارک دیده می‌شود، باید براساس برنامۀ پروردگار باشد که در قرآن ذکر شده است وگرنه زیانبار است!

وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ

وَ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً وَ بُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ ﴿ النحل: ٨٩﴾

لذا در مجلس شورای اسلامی یا در قوه قضاییه یا در قوه مجریه و در همۀ ارکان مملکتی باید تمامِ قانون‌های‌شان‌، بر اساس برنامۀ خداوندی باشد!

وقتی بی توجه به برنامه‌های خدا پیش برویم، نتیجه اش مشکلات عدیده‌ای است که در جامعه گریبانگیرمان است!

هر مقامی که می‌آید بر اساس سلیقه و فهم و نفس خود برنامه ریزی می‌کند و شخص بعدی  آنرا نپذیرفته بر سیاق خود می‌راند…

آقایان: بازرگان، موسوی، رفسنجانی، خاتمی، احمدی نژاد، روحانی هریک بر اساس تربیت و اندیشه و نفس خویش به فرهنگ و اقتصاد و صنعت و کشاورزی و هنر و… پرداختند، و هیچیک در پی کار نفر قبل عمل نکرد! در حالیکه قوانین الهی مقدسند! و اگر جاری شود همه در آن راستایِ واحد حرکت و عمل صالح انجام می‌دهند! بیاییم تا دیرتر نشده خطای قبل را اصلاح کنیم تا جَهش در کارها پدید آید!

الان رسم است که قانون تصویب می‌کنند و شورای نگهبان می‌بیند خلاف قرآن نباشد! یعنی حداقل‌ها!

در حالیکه باید با قدرت در پی برنامه‌هایِ خداوند در قرآن باشیم! آن را احصا کنیم و بیابیم!

این همه در قبل و بعد از انقلاب اسلامی برای خدا شهید داده ایم تا قوانین خدایی بر ما حاکم شود!

الحمدلله رهبر جامعه‌مان از اساتید با سابقه و سترگ قرآن است و اساتید خوبی هم در جامعه هستند که می‌توانند یاری رسانند!

در مشکلات و اختلافات نیز فصل الخطاب، رهبر حکیم و محبوب‌مان خواهد بود!

آری، بزرگترین مشکل جامعه ما دوری و بی اعتنایی به کتاب آسمانی است!

لذا کارهای‌مان بی برکت و ابتر شده!

ولی هرگاه بسوی قرآن آمدیم، برکات و خیرات وافری را مشاهده کردیم!

شاید در وهلۀ نخست دشوار به نظر آید ولی خداوند وعده داده یاری کند:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ ﴿ محمد: ٧﴾

لذا نفس مان را کنار بگذاریم و برای بندگان خدا طبق قوانین خداوندی برنامه ریزی کنیم تا نزد شهدا و اهلبیت ع و مالک یوم الدین، سرافراز باشیم، تا نمونه‌ای هم باشیم برای جوامع دیگر انشاءالله

انوشه گیلانی نژاد

99/1/14