صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بسم الله الرحمن الرحیم
انّ اللهَ یحبُّ المتوکلین(159 آل عمران)
خداوند کسانی که امور خود را به او می سپارند را بسیار دوست دارد..
پس چرا من از زمره کسانی نباشم که محبوب خدا هستند؟..
همان خدایی که مرا در رحم مادر حفظ کرد و از انواع خطرها و بیماریهای مادرزادی مصونیت بخشید..
همان خدایی که در طول زندگی مرا بسیار از خطرهای مرگ بار نجات داد…
همان خدایی که از بیماریهای عفونی شایع در جامعه حفظ کرد، آن هم در شرایطی که من مراقب خود نبودم و اطلاعی از شیوع بیماریها نداشتم..
الان خدای من همان خدای مهربان سابق است، و من همان بنده گنه کار..
پس چرا به او توکل نکنم؟ و خود را به او نسپارم؟ آیا تا او نخواهد من به بیماری مبتلا می شوم؟
آیا تا او نخواهد و اذن ندهد و زمان عمر من به پایان نرسیده باشد، چیزی می تواند جان من را بگیرد؟
اما چرا من و ما، به گونه ای در ابتلائات زندگی رفتار می کنیم که گویی اصلا خدایی وجود ندارد!..
و گویی ما در دنیا رها شده ایم!.. و هرکسی خودش حافظ و نگهدار خودش است..
ولی مومنین حقیقی در هر ابتلاء و امتحانی چشم به محبت خدای مهربان و اهل بیت رئوف او دارند..
و در امتحانات الهی به دنبال مقصود خداوند هستند که او از این امتحان چه قصدی دارد؟ و من باید چه کنم تا رضایت او را به دست آورم..
باید خلیل بود و به یار اعتماد کرد
گاهی بهشت در دل آتش فراهم است
سلام علیکم استاد بحرانی عزیز
اگر کسی قرار باشد ما را به ضعف و اضمحلال بکشاند، کیست؟ فقط خدا
غیر از او کسی نمیتواند قومی را نابود کند، حتی اگر کسی یا چیزی به ظاهر قدرتش را داشته باشد که ملتی را نابود کند ، از این قدرت نمیتواند استفاده کند مگر به اراده خداوند.
اگر میخواهیم مراقبت کنیم و مقاومت کنیم که نابود نشویم و “قوی بشویم” بهتر است ببینیم کدام سنت های خداوند هست که انسان با قرار گرفتن زیر رادیکال آنها نابود میگردد !؟
ذات باری تعالی در سوره مبارکه فجر به دو ملت اشاره میکند که در اوج قدرت بودند یکی قوم عاد و دیگری قوم ثمود، یکی إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿۷﴾ و دیگری وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿۹﴾ همچنین به یک فرد اشاره دارد که ابرقدرت زمانه بوده است. وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ ﴿۱۰﴾
اما هیچکدام با اینکه به ظاهر قوی بودند، نتوانستند در مقابل اراده خداوند به نابودی ، مقاومت کنند. کدام قدرت را نداشتند؟
1- كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ ﴿۱۷﴾ در جامعه ی قوی یتیم شان دارد و فرصت ها و حقوقش از دست نمیرود و له نمیشود
2-وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۱۸﴾ در جامعه ی قوی دو طبقه گرسنه و سیر بوجود نمی آید و اگر شاخص گرسنه ها رو به افزایش باشد _حتی در اوج تکنولوژی_ جامعه رو به ضعف است.
3-وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا ﴿۱۹﴾ در جامعه قوی حرام خواری باب نمیشود و رابطه جای ضابطه را نمیگیرد.
اگر در جامعه ای 1- یتیم به حقش برسد 2- مسکینی نباشد 3- حرام خواری در جامعه رواج نداشته باشد، جامعه قوی میشود و الا بنا به سنت خداوند محکوم به نابودی است!؟
در جامعه ای که این 3 شاخص را ندارد، دنیاگرایی زیاد میشود وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿۲۰﴾
جامعه ای که دنیا گرا شد، امتحانات الهی را درک نمیکند فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ﴿۱۵﴾وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ ﴿۱۶﴾
جامعه ای که امتحان را نفهمید، طغیان میکند، از نعمت سوء استفاده میکند و فساد و تباهی را گسترش میدهدالَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ ﴿۱۱﴾فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ ﴿۱۲﴾
سنت خدا این است که طغیانگر را زمین بزند فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿۱۳﴾
به فرموده حکیم فرزانه ” تنها راه در پیش پای ملّت ایران عبارت است از قوی شدن؛ باید تلاش کنیم قوی بشویم”