صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
محمد میرکیانی گفت: گاهی اهل فرهنگ و هنر باید بدانند که مجموعه یا نهادی وجود دارد که به عنوان مأمن و پناهگاه شان باشد، بتوانند به آنجا پناه ببرند، حضور پیدا کنند و یا حداقل آن مجموعه هنرمندان را ببیند.
محمد میرکیانی نویسنده درباره میزان حمایت دستگاه‌های دولتی از هنرمندان و اهالی قلم اظهار داشت: نخستین حمایتی که باید از هنرمندان یا اهالی قلم صورت گیرد این است که باید «بیمه» شوند. چرا که سرانجام در سنی از کار افتاده می‌شوند. بنابراین بر اساس تلاش سالیان گذشته باید بیمه شوند تا نتیجه تلاش‌های دوران جوانی را با آسایش دریافت کنند.
وی با تاکید بر اینکه ناخواسته وقتی فردی نیازمند باشد دست به تولید اثر سست و ضعیف می‌زند، گفت: هنرمندان نباید بر اساس نیاز و ناخواسته دل به کارهای ضعیف بسپارند. این باعث می‌شود که افراد مجبور نباشند به دلیل امرار معاش و گذران زندگی کارهای سست و ضعیف تولید کنند.
میرکیانی در بخش دیگری از سخنانش با تاکید بر اینکه مهم‌تر از همه این است که برای دیگرانی که می‌خواهند وارد عرصه تولید فکر و فرهنگ شوند، اینگونه مسایل (چون بیمه و توجه نهادها) ایجاد انگیزه می‌کند، توضیح داد: اگر خیلی‌ها ببینند ثمره زندگی ۶۰ ساله هنرمند، ناتوانی است، دیگران چه انگیزه‌ای برای ورود به عرصه هنر و تولید فکر خواهند داشت؟ حتی ممکن است برخی به سمت دیگری بغلطند. وقتی ببینند آینده زندگی‌شان تامین نیست به کارهای گیشه روی می‌آورند و کارهای عامه پسند تولید می‌کنند که به اعتبار فرهنگی و آینده کشور ضربه می‌زند.
وی به وظیفه دستگاه‌های دولتی مثل حوزه هنری، وزارت ارشاد و موسسات زیر مجموعه ارشاد اشاره کرد و بیان داشت: دستگاه‌های دولتی هر کدام بنا به ماموریتی که دارند باید هنرمندان را زیرپوشش قرار دهند، یا به عنوان کارمند، حامی، برنامه‌ریز و… می‌توانند هنرمندان را حمایت کنند. چتر حمایتی بخش‌های مختلف هنری وزارت ارشاد همواره باید بالای سر هنرمندان باشد. البته باید مسیر حمایت در راستای ماموریت‌ها باشد و آن سازمان را از مأموریت اصلی دور نکند.
این نویسنده حوزه کودک و نوجوان همچنین با اشاره به اینکه هنرمندان به دلیل فضای عاطفی، روحی و روانی‌شان بیشتر نیازمند توجه هستند، تصریح کرد: گاهی اهل فرهنگ و هنر باید بدانند که مجموعه یا نهادی وجود دارد که به عنوان مأمن و پناهگاه‌شان باشد که به آنجا پناه ببرند یا در آنجا حضور پیدا کنند یا حداقل آن مجموعه هنرمندان را ببیند؛ زیرا هر فردی به میانسالی که می‌رسد، معمولاً نیاز به دیده شدن و توجه دارد.
وی در پاسخ به اینکه به نویسندگی و تالیف می‌توان به عنوان یک شغل نگاه کرد و چه الزاماتی برای این مهم لازم است، گفت: اول اینکه باید فضای کار را برای اهل قلم آماده کنیم و حمایت جدی از این قشر داشته باشیم. درباره توزیع اثر یک هنرمند هم باید نهادها همت کنند تا تولید ادبی و هنری هنرمند دیده شود، چرا که بسیاری از هنرمندان آثار خوبی دارند اما به شیوه درست توزیع نمی‌شود. این مسئله موجب دیده نشدن اثر خوب و خود هنرمند می‌شود.
به گفته وی، نکته مهم‌تر اینکه مجموعه قوانین صنفی کشور از آثار نویسندگان مخصوصا جایی که به حقوق مادی آنها برمی‌گردد، حمایت کند. اخیر شاهد اتفاقاتی چون قاچاق کتاب هستیم که آثار نویسندگان در شبکه‌های مجازی به راحتی دانلود می‌شود و کسی پاسخگو نیست. مجموعه قوانین باید طوری تنظیم شود که بر اساس آن نویسنده بتواند در زندگی‌‌اش برنامه ریزی مالی داشته باشد.
نویسنده کتاب «قصه ما مَثَل شد» اضافه کرد: نکته آخر که به نظرم خیلی مهم است اینکه اهالی قلم هم وظیفه دارند آثاری تولید کنند که مخاطب‌پسند باشد، موج ایجاد کند، مردم آن را دوست داشته باشند و آن را تهیه کنند. البته در کنار تلاش نویسنده مسئله بیمه هنرمندان پشتوانه خوبی برای تولید آثار نیک است.
