صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
ظریف میگوید به خاطر دفاع از مردم ایران خودش هم تحریم شده و به این مساله افتخار میکند و حامیان دولت نیز وحدت ملی و پشتیبانی از ظریف را دستاویز بستن دهان منتقدان کرده اند.
وعده داده بود که تحریم ها را برمی دارد چون زبان دنیا را بلد است اما حالا که خودش هم تحریم شده میگوید افتخار میکند که به خاطر مردم تحریم شده است! رسانه های حامی دولت هم سعی دارند تا از وی بار دیگر قهرمان بسازند و کارنامه مردود او را بپوشانند. پروژه مظلوم نمایی برای فراموشی اقدامات مخرب غرب گرایان همان شگرد قدیمی برای بسته شدن دهان منتقدان و بازگویی تاریخ مذاکرات هسته ای انجام شده است.
جواد ظریف در لیست تحریم‌های آمریکا قرار گرفت. همین خبر کافی بود تا کسی که دیروز یک بار 100 سکه طلا برای آنچه پاداش «سردار دیپلماسی» شدن گرفته بود یکبار دیگر مدال قهرمانی به گردن خود بیاندازد اما اینبار با عنوان سردار مقاومت و دفاع از ایران! او پس از تحریم آمریکا در نخستین واکنش رسمی گفت: افتخار می‌کنم که به‌خاطر مردم ایران تحریم شده‌ام.
تحریم ظریف که باعث شده بود تا تحلیل‌گران یکبار دیگر خوش‌بینی‌های وی نسبت به غرب را بازخوانی کنند. منتقدان میگویند او قرار بود تا تحریم ها علیه مردم ایران را بردارد نه اینکه خودش هم به لیست بلند تحریم ها اضافه شود و به آن افتخار کند. اما این بازخوانی تاریخ به مذاق حامیان دولت خوش نیامد و با این بهانه که امروز وقت وحدت است و زمان انتقاد نیست یکبار دیگر غرب گراترین وزیرخارجه تاریخ انقلاب را از زیر بار مسئولیت و پاسخ گویی فراری دهند.
قبلا هم دولت به بهانه های مختلف مانع از انتقاد به تیم مذاکره کننده میشد. محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه قبل از امضای برجام نقد آن را به بعد از مذکرات موکول کرده و گفته بود: زمان خوب برای نقد برجام، موقعی است که توافق، نهایی و امضا شود! این درحالی است که رهبرانقلاب بارها به دولت هشدار دادند تا انتقادات در این خصوص را بشنود!
بعد از امضای برجام اما حسن روحانی حرف دیگری زد. رئیس دولت یازدهم با بیان اینکه نقد برجام برای زمانی بود که هنوز تصویب و اجرا نشده بود گفت: نقد برجام برای زمانی بود که هنوز تصویب و اجرا نشده بود. امروز دیگر زمان نقد برجامی که به تصویب رهبری، مجلس و شورای عالی امنیت رسیده است نیست و باید از این فرصت استفاده کنیم.
این شگردهای قدیمی دیگر جواب نداده و با خروج آمریکا از برجام و مشخص شدن درست بودن انتقادات جریان انقلابی، انتقادات عموم مردم افزایش یافته، تا جایی که ظریف اعتراف کرده که در ایران بی‌اعتبار شده است! او روز پنجشنبه 27 تیر ماه 1398، در مصاحبه با خبرنگار رادیو ملی آمریکا(NPR) گفته است: «تعامل با غرب اعتبارش را در ایران از دست داده است. مردم دیگر به تعامل با جامعه جهانی توجهی ندارند. بنابراین، تعامل اعتبارش را از دست داده و به تبع آن، من نیز در حال از دست دادن اعتبارم هستم.»
حالا وزیر خارجه و حامیان گفتمان غرب گرایان برای بازگشت اعتبار خود رنگ عوض کرده اند. ظریف میگوید به خاطر دفاع از مردم ایران خودش هم تحریم شده و به این مساله افتخار میکند و حامیان دولت نیز وحدت ملی و پشتیبانی از ظریف را دستاویز بستن دهان منتقدان کرده اند.
نگاهی کوتاه به کارنامه ظریف نشان میدهد که عملکرد پرهزینه وی بسیاری از دستاوردهای کشور را زیر بتن دفن کرد و ما به ازای آن که رفع تحریم بود صورت نگرفت. بنابراین نمی توان به بهانه اینکه او در چند توئیت یا سخنرانی آن هم در چندماه گذشته از حقوق کشور دفاع کرده است و یا به دلیل تحریم شدن توسط دولت آمریکا چشم بر روی همه آنچه رهبر انقلاب «خسارت محض» و «عبور از خطوط قرمز» معرفی کردند پوشاند.
او زمانی مسئولیت وزارت خارجه کشور را بدست گرفت که دست ایران برای مذاکره و چانه زنی پر بود. وی در شرایطی که ایران به غنی سازی 20درصد دست یافته بود و 19هزار سانتریفیوژ در حال چرخش بود و آب سنگین اراک در یکی از بهترین وضعیت های خود قرار داشت سکاندار مذاکرات هسته ای شد. مردم و نظام فشارهای ناشی از تحریم ها و ترور دانشمندان و ویروس پراکنی دشمن در تاسیسات هسته ای را پشت سر گذاشته بود و ناتوانی دشمن را علنی کرده بودند. ظریف اما با مذاکرات پر ایراد و ناتوانی در پافشاری بر خطوط قرمز در برابر زیاده خواهی دشمن نتوانست این دستاورد نقد را به امتیازی نقد برای ایران تبدیل کند.(شبیه به زمانی که یک کودک با چکی سفید امضا برای خرید به فروشگاهی برود که صاحب آن فروشکاه یک دزد همه فن حریف است و بعد با گرفتن یک آبنبات در ازای چک خوشحالی کند!)
وعده لغو همه تحریم ها در روز اجرای توافق.mp4 | دانلود فیلم
وی با کاهش ده ها تن از ذخایر اورانیوم کشور، بتن ریزی در قلب راکتور اراک، جمع آوری تعداد بالایی از سانتریفیوژها و تعطیلی فردو و نطنز نه تنها قدرت بازدارندگی ایران را از بین برد که راه را برای هر چانه زنی دیگری از بین برد. مشکلات ساختاری برجام حتی به حدی بزرگ و فاجعه بود که خروج آمریکا از برجام به راحتی انجام شد و ایران نتوانست از مکانیزم پیش بینی شده در همان برجام استفاده کند، چرا که قطعا و به ناحق آمریکا و اروپا ایران را محکوم ومتخلف از برجام معرفی میکردند، این رخداد می توانست علی رغم تاییدهای مکرر آژانس نسبت به ایران رقم بخورد!
پذیرش محدودیت های خارق العاده و بی نظیر و بازرسی های بی سابقه ناشی از پذیرش پروتکل الحاقی حتی کار را به نظارت بر پروژه های علمی و بازرسی دشمنان از دانشگاه های ایران کشاند. اما خروجی این عقب نشینی های تاریخی چیزی نبود جز فشار بیشتر دشمن و خاموش کردن موتور علمی و صنعتی کشور. این عقب نشینی حتی تا جایی پیش رفت که نه تنها وزیر خارجه روحانی با خواسته آمریکایی ها در بازگرداندن کشتی حامل کمک های انسان دوستانه از یمن موافقت کرد که حتی مسئولان دولتی به خود اجازه تست ماهواره های علمی را تا 5سال ابتدایی دولت ندهند و مشخص نیست اینها چه ارتباطی به مذاکرات هسته ای داشته است!
نه تنها ظریف در عقب نشینی و انفعال بی سابقه عمل کرد و هر روز در یک قاب با همتای بدذات آمریکایی خود قرار می گرفت که احتمالا وی واسطه تماس بی فایده روحانی و اوباما برای اولین بار پس از انقلاب شد و سیاست خارجی ایران را به تذبذب رای در دنیا متهم کرد.
این عقب نشینی از منافع ملی و دادن امتیازات نقد و گرفتن وعده های نسیه البته بی علت نبود.وندی شرمن در کتاب «نه براي ترسوها، درس هايي در مورد شجاعت، قدرت و پشتکار» (Not for the Faint of Heart – lessons in Courage, Power & Persistence)، به صراحت میگوید ظریف حتی در دوره بوش درصدد ارتباط با دولت آمریکا بوده است. وی میگوید نماينده دائمي ايران در سازمان ملل تلاش کرد کانال ارتباطي مخفيانه اي با دولت آمريکا برقرار کند، ولي دولت بوش دستِ رد به تلاش هاي وي زد؛ آن مرد، کسي نبود جز (محمد) جواد ظريف.
ظریف که توسط حامیان لیبرال خود به خاطر آنچه لغو تحریم ها معرفی میکردند به عنوان قهرمان دیپلماسی ایران خوانده میشد اما در ماه های اخیر نه تنها اعلام کرد که در اعتماد به آمریکا اشتباه کرده است که حتی به این نکته مهم اشاره کرد که اکنون با وجود برجام، نفت کمتری نسبت به قبل از امضای توافق برجام به بیرون صادر میکنیم! این جمله سنگین حکایت از واقعیت تلخی دارد به نام شکست خوش بینی به آمریکا و در ازای آن محکم تر شدن زنجیر تحریم‌ها! او پس از خروج آمریکا از برجام هم با فرصت سوزی یک ساله پیام انفعال به غرب صادر کرد و بالاخره در اردیبهشت 98 و با فشار افکارعمومی کاهش گام به گام تعهدات ایران آن هم با فاصله زمانی دوماهه را اعلام کرد.
او در دوره مسئولیت خود حتی دیپلمات باهوشی نبود. در زمانی که ایران از فتنه سوریه سربلند بیرون آمده بود و بشار اسد در تهران حضور داشت، به دلیل دعوت نشدن وی توسط حسن روحانی در دیدار با رئیس جمهور سوریه از سمت خود استعفا داد و باعث خوشحالی جریان رسانه ای دشمن شد. ظریف در طول مذاکرات بارها برای بدست آوردن منافع جناحی در مسئولیتی که باید برای منافع ملی ایران میجنگید سواستفاده کرد.
ظریف در سال93 در شورای روابط خارجی آمریکا حضور پیدا کرد. فارغ از اینکه چرا باید وزیر خارجه کشورمان در چنین جلسه ای شرکت کند اما صحبت های ظریف در جمع دشمنان تعجب برانگیز است. در این نشست وزیرخارجه کشورمان در پاسخ به سؤال هاله اسفندیاری، همکار جورج سوروس و مسؤول بخش خاورمیانه وودرو ویلسون با گره زدن مساله دیپلماسی به انتخابات گفته بود مذاکرات هسته‌ای تاثیر مستقیم بر مسائل داخلی ایران خواهد داشت و در صورت شکست مذاکرات، دوستان او انتخابات مجلس آینده را به جریان غرب‌ستیز واگذار خواهند کرد.
شورای روابط خارجی19353.mp4 | دانلود فیلم
ظریف بعدا هم در پاسخ به سوال روزنامه ایتالیایی کوریه دلاسرا درباره اینکه «آیا هنوز مقاومتی برای تعامل و گشایش(روابط) با غرب (در ایران) وجود دارد؟» نسبت به رای نیاوردن در انتخابات های ایران اظهار نگرانی کرده و می گوید: «برای اینکه همه عواقب و نتایج توافق(هسته‌ای) پذیرفته شود، توافق باید نشان دهد که منافع دارد. اگر مردم منافع آنرا ببینند، آنها به حمایشان ادامه می‌دهند اگر اینطور نشود آنها می‌توانند به صندوق‌های رای بگویند که به آنهایی که از توافق حمایت کردند، رای ندهید. من معتقدم که توافق به نفع همه است.»
اما این موارد تنها نمونه هایی نیست که نشان میدهد که ظریف از سیاسی‌بودن اهداف مذاکرات با طرف غربی و آمریکایی صحبت می کند.
پیشتر و هنگامی که روحانی به عنوان دبیرشورای عالی امنیت‌ملی در دولت اصلاحات مشغول مذاکره با طرف غربی بود نیز ظریف در سخنانی که فیلمش سالها بعد منتشر شدخطاب به البرادعی دبیرکل آزانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته بود: «بسیاری از کاندیداهای ریاست جمهوری از شکست مذاکرات ما سود می‌برند.آنها موفقیتی در این گفتگوها نمی بینند و از طرفی آنها آدمهای پرنفوذی هستند. اعتبار اروپایی ها و مذاکره کنندکان ایرانی هردو در ایران از دست رفته است»
البرادعیz_0.mp4 | دانلود فیلم
موارد مکرر بالا تنها نمونه هایی از مواردی است که اسناد آن به بیرون درز کرده است.
او حتی برای تحمیل خسارتی دیگر که خواسته اروپا و آمریکا بود(FATF) حتی کشور را به پولشویی متهم کرد بدون آنکه حاضر به ارائه سندی در این خصوص باشد.
وی به صراحت درگفت و گو با خبرآنلاین کشور و مردم خود را متهم کرد که در ایران “خیلی ها از پولشویی منفعت می‌برند” و “آنجاهایی که هزاران میلیارد پولشویی انجام می دهند حتما آنقدر توان مالی دارند که ده ها یا صدها میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی در کشور” کنند. این صحبت های ظریف اما بهانه دست آمریکایی ها شد چرا که اتاق خزانه داری آمریکا با طرح این ادعا که نظام اقتصادی ایران در حال پولشویی برای دور زدن تحریم هاست به نهادهای مالی خارجی هشدار داده است که روابط تجاری با ایران نداشته باشند و این سخنان وزیر مستعفی بازی در پازل دشمن تحلیل میشد.
او در حالی ادعاهای اتاق جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران را تکرار کرد که که صحبت هایش اهرمی به دست بیگانگان برای فشار بیشتر به مردم شده و به سند رسمی از پولشویی برای دشمن تبدیل شد.
رسانه های دشمن با خوشحالی تمام این صحبت های بی پایه، سیاست زده و ضدمنافع ملی کشور را مخابره کردند.
روحانی در سال92 قبلا درخصوص لزوم دادگاهی شدن مسببین وضع موجود گفته بود: «مسببین وضع اقتصادی موجود باید دادگاهی شوند، خیلی‌ها باید به‌دادگاه بروند که چرا کاری نکردند.» اما گویا حالا نه تنها دولتمردان اعتقادی به محاکمه عاملین وضع موجود ندارند که از هر بهانه ای برای مظلوم نمایی و فراموش شدن کارنامه خود استفاده میکنند.
