امداد غیبی/  دستت را دراز کن و هرچه آب میخواهی بردار آب _ ۱۶

 دستت را دراز کن و هرچه آب میخواهی بردار آب

یکی از مؤلفه های مهم و اساسی زندگی است و اگر آب نبود هر آینه نسل نباتات و حیوانات و من جمله انسانها از روی صفحه زمین منقرض می شد چرا که انسان جزء حیوانات ناطق؛ یعنی اندیشور و خردمند است و مسائل کلی و جزئی را درک می کند، خلاصه آنچه را می خواستم بگویم در این حکایت است که نقل می کنم به هنگام جنگ ۳۳ روزه که بین مقاومت اسلامی لبنان از یک طرف و ارتش صهیونیستی از طرف دیگر در گرفته بود؛ یعنی همان ارتشی که هرگز هیچ رحم و شفقت نداشت و به هیچ عهد و پیمانی  حتی در طریقه جنگیدن در برابر مؤسسات و تأسیسات غیر نظامی و مردم عادی بی سلاح پایبند و ملتزم نبود؛ چرا که او هیچ یک از موافقتنامه ها و پیمان های بین المللی را که مانع از آن میشد که به مردم در جنگ آسیبی برسد،آشامیدنی نیاز داشتند تا تشنگی خود را مرتفع کنند، در حالی که آب،حدود دو کیلومتر از آنها فاصله داشت لذا هر روز یکی از رزمندگان به آن جا می رفت تا برای برادران رزمنده اش آب بیاورد.

در یکی از روزهای سخت جنگ که از دیگر روزهای آن دشوارتر بود و بمباران از هر وقت شدیدتر بود آن که مسئول آب آوردن در آن روز بود بیرون رفت و با قلبی مؤمن و مطمئن و بدون ترس و خوف و آماده استقبال از شهادت که آرزوی هر رزمنده شرافتمندی است  به سوی انجام مأموریت گام برداشت.

ضمن برداشتن سلاح انفرادی و دو ظرف بزرگ برای آب به راه افتاد این دو ظرف را پر از آب کند و برای باقی رزمندگان بیاورد، پس از طی  کردن حدود یک و نیم کیلومتر از راه در شبی تاریک و ظلمانی و در راهی مملو از خار و خاشاک و صخره های تیز و برنده ناگاه متوجه می شود که ارتش اسرائیل مشغول عملیات فرود آوردن نیرو هلی برن  است و افراد بسیار زیادی را دید و لذا مطمئن شد که او به تنهایی امضاء نکرده بود….

گروهی از رزمندگان ارجمند مقاومت در محوری مستقر بودند که تقریباً از منطقه مرزی کفر کلاه تا دشمن صهیونیستی حدود دو کیلومتر یا اندکی بیشتر فاصله داشت، در آنجا بودند تا از سرزمین لبنان در مقابل هرگونه عملیات هلی برن و یا برای شلیک موشک به مواضع دشمن و یا

نمی تواند با آنها مقابله کند از این رو مجبور شد روی زمین و در میان خارها و صخره ها دراز بکشد تا افراد ارتش اسرائیل او را نبینند و هلیکوپترهای بالای سرش هم متوجه او نشوند، اندکی بعد روی دو زانویش به صورت نیم خیز نشست و سرش را بین خارها پنهان کرد سلاحش را هم به دست گرفت و انگشت روی ماشه گذاشت تا اگر دشمن جلوگیری از نفوذ زمینی آنان به لبنان صیانت کنند.

البته این رزمندگان در این منطقه هر روز به تعدادی از شیشه های آب خواست او را غافلگیر کند، بدنش را پر از سرب کند …. در همان حال که داشت ارتش متجاوز اسرائیل را نظاره می کرد

احساس کرد شخصی از پشت سر دستش را روی شانه او قرار داده و سلام می کند میگوید: السلام علیکم این رزمنده میگوید که من هم جواب سلام او را دادم اما جرأت نداشتم حرکت کنم! لذا او به من گفت نترس، دستت را دراز کن و ظرف هایت را پر از آب کن و به سوی برادرانت بازگرد .

او میگوید من به جلو نگاه کردم دو سطل کوچک آب را دیدم که برای دو نفر هم کافی نبودند گفتم سرورم! این دو سطل کوچک برای ما کفایت نمی کند

پاسخ داد: تو دستت را دراز کن و آن مقدار که می خواهی بردار ….

 میگوید من دستم را دراز کردم و شروع کردم ظرفها را از آنها پر کردن اما با این همه هیچ از آن دو سطل کوچک کم نشدا همین که خواستم برگردم و آب را به برادرانم برسانم به من گفت برو و آبی که برداشتی برای برادرانت ببر گفتم: سرورم! من چگونه برگردم، در حالی که خود می بینی که چگونه هواپیماهای دشمن و ارتش او بر منطقه مسلط شده اند، و اگر متوجه من بشوند، مطمئناً مرا هدف قرار خواهند داد و این خود موجب لو رفتن محل استقرار دوستان و برادرانم نیز میشود لذا من نمی توانم از جای برخیزم اما او به من گفت برخیز و هیچ ترسی نداشته باش

این رزمنده میگوید دستم را در دست او گذاشتم در حالی که او مردی با چهره ای بشدت نورانی بود، و لذا من نمی توانستم سیمایش را از کثرت نور خوب ببینم.

و جامه ای سفید به تن کرده بود یک گام بیش برنداشتم که خود را در برابر در ورودی پناهگاه دیدم و رفقایم را مشاهده کردم که منتظرم بودند، به پشت سر نگاه کردم، هیچ کس را ندیدم به هر حال من سالم و تندرست همراه با آب به فضل خداوند متعال و اولیاء او و عنایت باری تعالی به محل سابق برگشتم.

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

 برگرفته از:

کتاب معجزات و کرامات نبرد “الوعد الصادق” تحکیم پیروزی الهی برای مقاومت اسلامی لبنان

کتاب الوعد الصادق٬

نویسنده ماجد ناصرالزبیدی