صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
لایحه عفاف و حجاب ضمن آن که نقش قابل قبولی در پیشگیری از بیحجابی ندارد، مسیر ارتکاب این جرم را هموارتر نیز می‌کند و در دیگر سوی، از هنگامی که خبر تهیه این لایحه مطرح شده است، همان برخورد نیم‌بندی که بر اساس قوانین موجود با پدیده کشف حجاب صورت می‌گرفت نیز کاهش چشمگیری داشته است!
به گزارش جهان نيوز، حسین شریعتمداری در یادداشتی در خصوص لایحه عفاف و حجاب نوشت:
۱- یک ماه و چند روز قبل، وقتی در یادداشتی با عنوان «لایحه‌عفاف یا گسترش بیحجابی؟!» به ارزیابی لایحه موسوم به «حجاب و عفاف» پرداختیم و با بررسی مستند برخی از مواد آن نتیجه گرفتیم که این لایحه نه فقط از پدیده پلشت بیحجابی جلوگیری نمی‌کند، بلکه به گسترش بیحجابی نیز دامن می‌زند، شماری از مسئولان و دوستان دلسوز گلایه کردند که تند رفته‌اید! و حال آن که یادداشت مورد اشاره با استناد به متن لایحه عفاف نوشته شده بود و… امروزه اما، اگرچه لایحه یاد‌شده هنوز به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده است ولی انتشار متن لایحه می‌توانست و البته توانست به این تلقی دامن بزند که گویا اراده چندانی برای پیشگیری از پدیده عفت‌سوز و خانواده‌برانداز کشف حجاب، وجود ندارد! و نتیجه، آن شد که این روزها همانگونه که پیش‌بینی شده بود شاهد گسترش محسوس بیحجابی هستیم.
در این‌باره از دستگاه محترم قضایی که لایحه را تهیه کرده است و از دولت محترم که آن را تایید کرده و به مجلس فرستاده است و از نمایندگان محترم مجلس که لایحه را در دست تصویب دارند، پرسش‌هایی در میان است که انتظار می‌رود برای آن پاسخ قانع‌کننده‌ای داشته باشند. بخوانید!
۲- ابتدا به بخشی از یادداشت مورد اشاره کیهان با عنوان «لایحه‌عفاف یا گسترش بیحجابی؟!» که جان مایه آن یادداشت بوده است توجه کنید؛ «بر اساس قوانین موجود، کشف حجاب در اماکن عمومی «جرم مشهود» است و مقابله با آن وظیفه قانونی و تعریف‌شده ضابطان قضایی (اعم از نیروی انتظامی و بسیج و…) است. توضیح آن که جرم مشهود به جرایمی گفته میشود که در آن عمل مجرمانه (در این‌جا کشف حجاب) در مکان عمومی رخ بدهد یا به‌گونه‌ای باشد که وقوع جرم توسط نیروی انتظامی یا مردم دیده شود و یا وقوع جرم و متهم آن، محرز و آشکار باشد. مطابق قوانین موجود (که بدیهی نیز هست) مأمورین انتظامی به محض اطلاع از وقوع یک جرم مشهود باید به مقابله با آن برخیزند و از وقوع آن جلوگیری کرده و در صورت لزوم، مجرم را همراه با مستندات جرم به مراجع قضایی تحویل بدهند.
حالا به مفاد ماده یک لایحه عفاف و حجاب توجه کنید. در آن آمده است که ماموران نیروی انتظامی در صورت مشاهده کسانی که کشف حجاب (جرم مشهود) کرده‌اند «در مرتبه اول از طریق مقتضی با استفاده از فناوری‌های نوین و سامانه‌های هوشمند مانند ارسال پیامک تذکر دهد. در صورت تکرار این رفتار در مرتبه دوم از طریق سامانه‌های مذکور معادل یک دهم جزای نقدی درجه هشت و در مرتبه سوم معادل یک پنجم جزای نقدی درجه هشت جریمه نماید و در مرتبه چهارم مرتکب را جهت تعقیب کیفری و اعمال مجازات موضوع ماده(۲) به مراجع قضایی ذی‌صلاح معرفی کند»! به بیان دیگر، اولاً؛ وظیفه تصریح شده مقابله با جرم مشهود از ماموران سلب شده است! ثانیاً؛ مجازات کشف حجاب، از دایره جرایم کیفری حذف شده و به جرایمی از نوع «تخلف»! آن‌هم با مجازات نقدی تقریباً ناچیز (حداکثر ۲ میلیون تومان) تبدیل شده است! ثالثاً؛ امکان برخورد با این پدیده عفت‌سوز از سایر نهادهای ضابط قضایی مانند بسیج و سپاه گرفته شده و حال آنکه برخورد آنان با جرایم مشهود یک ماموریت قانونی و مصوب مجلس و فرماندهی کل قواست! رابعاً مردم از انجام تکلیف دینی و قانونی امر به معروف و نهی از منکر نه فقط منع شده‌اند، بلکه اقدام آنها در این زمینه به‌گونه‌ای یک اقدام مجرمانه نیز تلقی شده است! و مثلاً حق ندارند از تردد کشف‌حجاب‌کنندگان در معابر عمومی و انظار عامه جلوگیری کنند!
و اما، حالا به شاه بیت! ماده یک این لایحه نظری بیندازید! چه می‌بینید؟! مطابق این ماده، نیروی انتظامی در صورت مشاهده جرم‌مشهود کشف حجاب، حق کمترین برخورد و ممانعتی ندارد! خُب، باید چه کند؟ باید برای کشف‌حجاب‌کننده پیامک بفرستد و به او تذکر بدهد! اگر مراعات نکرد چه؟ پیامک دوم! اگر بازهم… پیامک سوم! و… خودتان قضاوت کنید. آیا این فرمول پیشنهادی در لایحه یاد‌شده غیر‌از رها کردن پدیده خانمان‌برانداز و عفت‌سوز کشف حجاب و تشویق دشمن به بهره‌گیری از زنان فریب‌خورده برای ادامه این راه پلشت، مفهوم و معنای دیگری دارد؟!
۳- فرض محال که محال نیست! حالا فرض کنید که در جامعه‌ای «سرقت» شیوع پیدا کرده و سارقان نیز شناخته شده هستند ولی برای پیشگیری از جرم و مقابله با سارقان اقدامی صورت نمی‌پذیرد! از مسئولان ذی‌ربط سؤال می‌کنید که چرا با سارقان و تجاوز‌کنندگان به اموال مردم برخورد نمی‌کنید؟! پاسخ می‌دهند که برای مقابله با سارقان لایحه‌ای تهیه کرده و برای تصویب به مجلس فرستاده‌ایم! می‌پرسید؛ مگر سرقت جرم نیست؟ آیا برای مقابله با سارقان هیچ قانونی ندارید؟! پاسخ می‌شنوید که سرقت جرم است و برای مقابله با آن نیز قوانین مشخص و تعریف‌شده‌ای داریم! می‌پرسید؛ چرا با استناد به همان قانون از سرقت جلوگیری نمی‌کنید؟! پاسخی نمی‌شنوید! از مجلس می‌پرسید که شما در کسوت نمایندگان مردم چرا مسئولان و مراکز دست‌اندر‌کار را برای مقابله با سرقت، ملزم به اجرای قوانین موجود نمی‌کنید؟! پاسخ‌های متفاوت می‌شنوید، عده‌ای با شما همراهند و تعدادی هم، سکوت را ترجیح می‌دهند!
حالا در این تمثیل، جای «سرقت» را با «کشف‌حجاب» عوض کنید! آیا بی‌اعتنایی به کشف حجاب که به فرموده حکیمانه رهبر معظم انقلاب «هم حرام شرعی و هم حرام سیاسی» است، با آنچه در این تصویر و تمثیل فرضی آمده است کمترین تفاوتی دارد؟! لطفاً از کوره در نروید! اگرچه بسیاری از کشف‌حجاب‌کنندگان از واقعیت پلشت این پدیده خبر نداشته و فریب خورده‌اند و به قول حضرت آقا اگر بدانند که حقیقت ماجرا چیست، از آن دست می‌کشند، ولی اولاً در مثل مناقشه نیست و ثانیاً، کشف حجاب پدیده‌ای عفت‌سوز و خانواده‌برانداز است و از این منظر، اگر پلیدتر از سرقت نباشد، دست‌کمی هم از آن ندارد!
بر فرض که تهیه و تدوین قانون تازه‌ای برای حجاب ضرورت داشته باشد! سؤال این است چرا مادام که قانون جدید به تصویب نرسیده است، این پدیده پلشت و خسارت‌آفرین به حال خود رها شده و برای پیشگیری از آن به قوانین موجود عمل نمی‌شود؟ آیا این بی‌توجهی مصداق صریح قانون‌شکنی و «ترک فعل» نیست؟! بدیهی است که هست.
۴- شاید این احتمال را بد‌بینانه تلقی کنید! ولی درباره تهیه و تدوین لایحه حجاب نکاتی هست که علت و چرایی آن را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است. از جمله آن که؛
الف: با توجه به قوانین روشن و تعریف‌شده‌ای که در نظام حقوقی کشور برای مقابله با کشف‌حجاب وجود دارد، چه نیازی به تهیه و تدوین لایحه جدید بوده است؟!
ب: ممکن است گفته شود در قوانین موجود نواقص و کمبودهایی بوده است که باید اصلاح میشد! خُب، از آنجا که حجاب علاوه‌بر حکم شرع، یک ضرورت بنیادین در حفظ عفاف و بنیان خانواده است، قانون جدید باید در مقایسه با قانون موجود از تلاش و اهتمام بیشتری برای حفظ حجاب و نجات جوانان از چنبره فریب دشمنان و بد‌اندیشان برخوردار باشد. که متاسفانه این‌گونه نیست. بنابر‌این لایحه جدید برای چیست؟!
ج: لایحه عفاف و حجاب همانگونه که به آن اشاره شد، ضمن آن که نقش قابل قبولی در پیشگیری از بیحجابی ندارد، مسیر ارتکاب این جرم را هموارتر نیز می‌کند و در دیگر سوی، از هنگامی که خبر تهیه این لایحه مطرح شده است، همان برخورد نیم‌بندی که بر اساس قوانین موجود با پدیده کشف حجاب صورت می‌گرفت نیز کاهش چشمگیری داشته است! چرا؟! آیا این حرکت مصداق «بازی دو سر باخت» نیست؟!
۵- بدیهی است صف عوامل وابسته به سرویس‌های بیگانه که کشف حجاب را به عنوان یک ماموریت انجام می‌دهند و برخی از آنها نیز دستگیر شده‌اند، از صف دختران و خانم‌های فریب‌خورده و جو‌زده جداست. مسئولان محترم باید طیف فریب‌خورده را از افتادن در گردابی که دشمن برای آنها تدارک دیده است، نجات بدهند. البته برخورد با هرکدام حساب جداگانه‌ای دارد ولی پیشگیری از کشف حجاب در هر دو طیف ضروری است. مقابله با عوامل وابسته و مامور برای پیشگیری از اشاعه عامدانه بیحجابی و جلوگیری از کشف‌حجاب فریب‌خوردگان با انگیزه و هدف نجات آنها.
بیشتر بخوانید:
چند نکته با سران قوا درباره بحث عفاف و حجاب/ مراقب این راه انحرافی باشید
بیحجابی که امروز مشاهده میشود محصول رخداد یا کوتاهی مسئولان در جریان اغتشاشات گذشته نبوده زیرا ما این فرایند را پیش از اغتشاشات نیز هرچند کمتر ولی متعدد میتوانستیم ببینیم اما گذشته ازاین ایا بروز این ناهنجاری را ریش درچه جریانی باید دید ؟
بی حجابی را اگر منصفانه بخواهیم ارزیابی کنیم ابتدا باید فرایند پیدایش و تبلور حجاب را درایران مورد بررسی قرار دهیم باید پرسید چگونه این مردمی که در پیش از انقلاب غرق در بی حجابی بودند درطی مدت کوتاهی حجاب اختیار کردند و اکنون پس از یک رخداد بظاهر سیاسی ملاحظه میشود که به مقوله حجاب روی خ.ش نشان نمیدهند بخصوص در قشر جوان
درپاسخ به این امر ساده انگاری است که بگوییم صرفا تحولات ظاهری ناشی از انقلاب موجب اختیار کردن حجاب بوده است زیرا اگر بدرستی دراین خصوص اندیشیده شود بیش از چهل سال تلاشهای اندیشمندان دینی و متفکران اندیشمند درحوزه های مختلف دینمداری و فعالیتهای فرهنگی حول محور قران و سنت وسیره اهل بیت ع در اقصی نقاط این سرزمین در طول سالهای متمادی این ظرفیت سازی را درون امت ایجادکرده بود تا آن هنگام که انقلاب اسلامی برهبری روح ملگوتی امام راحلمان نوید بخش حیاتی جدید درسایه سار قران کریم وسنت اهل بیت ع را نوید داد ناگهان اقبال عمومی به این جریان از سوی ملت با لبیک مردم مواجه شد و خیل کثیری از مردم به سوی این نوع پوشش روی اوردند
هرچند که بودند عده زیادی که بواسطه تند رویهای مسئولین وقت بالاجبار حجاب را انتخاب کردند و همین روند غیراصولی کم کم خود را بروند محققانه پیش از انقلاب که توسط اندیشمندان شهیری چون شهدای محراب شهیدان مطهری بهشتی باهنر رجایی علامه طباطبایی و خیل کثیری از روشن فکران اصیل دینی جای خود را به برحوردهای غیرعلمی و صرفا آمرانه وخالی از علم و هنر گفتمانی و غیر اسلامی موجبات تضعیف درنگاه عالمانه به مقوله حجاب وعفاف را فراهم کرده و از سوی دیگر دشمنی شیطان و شیطان صفتان درمسیر تهاجم فرهنگی که بطور خستگی نا پذیری تمام این چهل واندی ساله مانند گرم ریشه خوار درپی فاسد کردن ریشه تقید به حجاب را در بین اقشار مختلف اجتماع با استفاده از دستگاههای رسانه ای خویش در جهان رسانه اقدام به تضعیف ایمانیات مردم نمودند و ازاین طرف درنیروهای خودی صرفا به انواع گویشهای دستوری دال بر واجب بودن حجاب بسنده شد و هیچ گونه نلاش مثمرثمر که محصول فرهنگی مناسبی که درخور حفظ حریم حجاب درتراز زن انقلابی باشد وبصورت منطقی و عاقلانه انگونه که در ابتدای انقلاب مورد اقبال عموم زنان ومردان اجتماع ایران اسلامی شکل گرفته بود را نیافته ودشمن با غفلت خواب الودگی پاسبانان دروازه های فرهنگی با ورود به حریم فکری انها توانسته اکنون پس از چهل سال به این حریم رسوخ کرده اقدامات هنجارشکنانه کند و به ارزشهای اصیل نظام اسلامی دهن کجی نماید
براستی ایا میتوان به نهادهای حاکمیتی که متولی دفاع از این حریم مقدس بوده وهستند چشم امید داشت تا بتوانند درمان را چاره ای کنند ؟
اگر ازاین جماعت راه درمانی میشد سراغ داشت اوضاع فرهنگ کشوربه این اشفتگی نبود پس لذا ما ملت مجدد باید پای همت دراین میدان نهاده همانگونه که از حریم ارضی و خاک ایران زمین با اهدا بهترین جوانانمان دفاع کردیم اکنون باید با دادن ابرو و هزینه کردن جان ومالمان مجددا پا دررکاب دفاع از حریم عفاف وحجاب بمیدان امده کاری کنیم که دشمن از زسیدن به اهداف مفسدانه خویش بازماند تا بیش از این دیر نشده