عکس‌العمل عجیب فرمانده ارتش پس از قطع شدن دستش

، اسماعیل زارعیان جهرمی در سال ۱۳۳۴ در آبادان متولد شد. اسماعیل پس از پایان تحصیلات مدرسه به ارتش رفت و بعدها از فرماندهان لشکر ۹۲ زرهی شد. او از جمله افراد موثر در فتح خرمشهر است که رشادت‌های فراوانی از خود نشان داد.

سرانجام این مجاهد راه خدا روز بیست و یکم رمضان سال ۱۳۶۱ به شهادت رسید و مزد جهادش را با عاقبت بخیری دریافت کرد. آنچه می‌خوانید خاطره‌ای است به روایت علی قمصری از همرزمان شهید.

شهید اسماعیل زارعیان جهرمی

عملیات رمضان با رمز «یا صاحب‌الزمان ادرکنی» شروع شده بود.

گروهان من و اسماعیل از لشکر پیاده ۹۲ زرهی ارتش نزدیک یکدیگر بودند. آفتاب سوزان تیرماه خوزستان، امان همه را بریده بود.

فریادهای اسماعیل بچه‌ها را به جلو می‌راند. روز دوم عملیات بود که ناگهان ترکش گلوله تفنگ ۱۳۰ میلمتری دست چپ اسماعیل را از مچ قطع کرد.

دستش را در جیب خود گذاشت تا نیروهایش بویی نبرند!

فرمان حمله داد و خودش هم دوشادوش بچه‌ها پیش می‌آمد. از همه جا گلوله می‌آمد.

ترکش دیگری دست راستش را از کتف جدا کرده بود.

یکی از بچه‌ها گفت که موج او را گرفته است. با چشم گریان به طرفش دویدم.

خونریزی شدید و روزه، دیگر رنگی به رخسارش نگذاشته بود. ترکش تمام بدنش را پاره پاره کرده بود.

لب‌‌های خشکیده، دست‌های جداشده، پیکر پاره پاره و غرقه به خونش روی خاک گرم خوزستان، کربلا را در ذهنم مجسم کرد.