عید نوروز

عیدنوروز

باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا       جامه عید بپوشند، چه شاه و چه گدا

بلبل باغ جنان را نبود راه به دوست       نازم آن مطرب مجلس که بود قبله نما

صوفی و عارف ازین بادیه دور افتادند       جام می گیر ز مطرب، که رَوی سوی صفا

همه در عید به صحرا و گلستان بروند       من سرمست، ز میخانه کنم رو به خدا

عید نوروز مبارک به غنی و درویش       یار دلدار، ز بتخانه دری را بگشا

گر مرا ره به در پیر خرابات دهی       به سر و جان به سویش راه نوردم نه به پا

سالها در صف ارباب عمائم بودم       تا به دلدار رسیدم نکنم باز خطا