آیا اگر بدانیم كه بعضی از كارهای ما تیراندازی به امام زمان(ارواحنا فداه) هست، حاضریم این كار را انجام دهیم؟!
حاضریم قلب مبارك او را مجروح كنیم؟!
به مناسبت نیمه شعیان و سالروز ولادت منجی عالم بشریت گزیده بیانات علامه مصباح یزدی قدس سره با موضوع انتظار و مهدویت که در تاریخ ۱۳۸۳/۰۷/۱۰ ایراد شده است، را در ادامه خواهید خواند:
قلب مقدّس امام زمان(ارواحنا فداه) را نرنجانیم!
كسانی كه عشق به امام زمان(ارواحنا فداه) دارند حاضرند كه او را ناراحت كنند، كاری كنند كه دلش بسوزد و از ما برنجد؟! مگر ممكن است آدم حاضر باشد محبوب خودش را برنجاند و او را غمگین كند و اسباب غمگینی اش را فراهم كند؟!
ما غافلیم از اینكه برخی از كارهایی كه ما انجام می دهیم به عرض مبارك امام زمان(ارواحنا فداه) می رسد و حضرت را ناراحت میكند! بعضی از این كارها هست كه حضرت، متأثر می شود و برای ما استغفار می كند اما بعضی از كارها هست كه بقدری دل حضرت را به درد می آورد كه من درست نمی دانم عكس العملش چه هست! همین اندازه به شما عرض كنم كه بعضی كارها مثل تیری است كه به قلب مقدس آن حضرت زدند!
آیا اگر بدانیم كه بعضی از كارهای ما تیراندازی به امام زمان(ارواحنا فداه) هست، حاضریم این كار را انجام دهیم؟! حاضریم قلب مبارك او را مجروح كنیم؟! قطعا نه، هیچكدام از ما حاضر نیستیم ولی متأسفانه توجه نداریم كه بعضی از كارها دل آقا را می سوزاند و به درد می آورد و ایشان را ناراحت می كند. خدا نكند كه بر ما غضب كند كه غضب او غضب خداست و باعث رسوایی دنیا و عذاب ابدی خواهد شد!
ترک گناه و خودسازی؛ بهترین هدیه به امام زمان(ارواحنا فداه)
طبعاً جای این سؤال هست که چه کاری آقا را ناراحت می كند؟ چیست كه قلب مقدس ایشان را مجروح می كند؟ برای اینكه بفهمیم چه نوع کاری است كه آقا از آن ناراحت می شود باید بگوییم اصلاً امام زمان برای چه به وجود آمده است؟ آیا فلسفه وجود امام، غیر از این است كه بندگان خدا را به راه خدا آشنا كند تا به سعادت دنیا و آخرت برسند؟!
بنابراین، این سؤال یك جواب كلی و روشن دارد؛ هر گناهی، آقا را ناراحت می كند. همینکه ببیند در نامه اعمال شیعیان گناهی نوشته شده ناراحت می شود؛ اما طبعاً گناهان مراتبی دارد. گناهان صغیره، زود قابل آمرزش است. بعضی از كبائر هم هست كه تنها با توبه، زود آمرزیده میشود اما بعضی از گناهان كبیره هست که آنقدر تبعات و دنبالهها دارد كه نهتنها تبعاتش عاید خود گناهكار می شود بلکه عواقبش دامنگیر جامعه اسلامی هم می شود، آتشی است كه نهتنها خرمن خود گناهكار را می سوزاند بلكه خرمن جامعه اسلامی را هم آتش می زند و بر باد می دهد.
انتظار حقیقی؛ لازمه فرج
اگر می بینید ما در یك مشكل اجتماعی توسل می كنیم اما به نتیجه نمی رسد، یا توسلاتمان ضعیف و كمرنگ و بیحال است و بیشتر جنبه صوری دارد و از دل بر نمی خیزد و یا اجتماعی بودن آن ضعیف است. برای نجات از یك دشمنی كه تا دندان، مسلح است و از همه كشورهای عالم كمك می گیرد و دهها لشكر مجهز برای جنگ ما فراهم كرده، یك توسل پنجاه نفری یا صد نفری، كارگشا نخواهد بود. آنجا یك آمادگی و یك بسیج همگانی می خواهد.
در این جنگ هشتساله تجربه كردیم، آنوقتی كه امام(رضواناللهعلیه) بهسوی جبهه اشاره می فرمود، مرد و زن و پیر و جوان سر از پا نمی شناختند. نوجوانان میآمدند شناسنامهشان را عوض می كردند تا سنشان بالاتر باشد و بتوانند به جبهه بروند. این انتظارِ صادق بود و راست می گفتند و لذا وقتی به حد نصاب رسید، فرج رسید.
برای جنگ تحمیلی كه اینهمه نیروها مجهز شده بود، فرج، یك روزه و دو روزه پیدا نمیشود اما در یك اشل اجتماعی، این فرج، فرج بسیار شادكننده و خرسندكنندهای بود و این فرج در تاریخ عالم ثبت شد، یعنی چیزی بود كه برای دنیا باوركردنی نبود كه مردم ایران بتوانند با دست خالی و با پای برهنه در مقابل اینهمه سلاح و قدرت پایداری كنند و پیروز شوند و یك وجب از خاكشان را به دشمن ندهند. انتظار دستهجمعی و عمومی به فرج عمومی انجامید.
توسل به وجود مقدس ولی عصرارواحنا فداه، راه برونرفت از تمام مشکلات
امروز مشكلات ما كم نیست؛ گرانی، تورم، بیكاری، مسائل اخلاقی، مواد مخدر، فسادهای دیگر، فسادهای اداری، رشوهخواری و چیزهایی از این قبیل كه همه ما كمابیش با آن سروكار داریم. بالاتر از همه اینها یك مشكلی است كه چندین سال است مقام معظم رهبری با تمام دلسوزی نسبت به آن هشدار می دهند و آن هجوم فرهنگی دشمن است.
اینها مشكلاتی است كه برای جامعه ما اهمیتش از مشكلات نظامی كمتر نیست. اینجا چه كنیم؟!
آیا امام زمانعجلاللهفرجهالشریف فقط در جبهه نظامی حضور دارد و در جبهه اقتصادی نمیشود حضور پیدا كند؟!
در جبهه سیاسی در مقابل دشمن آمریكا نمیتواند حضور پیدا كند؟!
در جبهه فرهنگی نمیتواند به یاری یارانش بشتابد؟!
فقط در جبهه، كار از ایشان میآمد؟!
انتظار فرج فقط برای پیروزی در جنگ است یا گشایش برای هر سختی است؟!
برای هر سختی میشود انتظار فرج داشت.
این سختیها با همین اجمالی كه اشاره كردم در جامعه ما وجود دارد و همه ما هم كمابیش از اینها ناراحت هستیم، یا متوجه خودمان میشود و یا از ناراحتی دیگران رنج می بریم.
آیا جایش نیست كه در اینجا توسلی به وجود مقدس ولی عصر(ارواحنا فداه) داشته باشیم؟!
خواهیم گفت چرا، ما توسل داریم، دعای ندبه میخوانیم، وقتهای دیگر دعا میكنیم، سر نماز دعا میكنیم و میگوییم آقا! به فریادمان برس! مشكلمان را حل كن!
عرض میكنم آنوقتی كه صدام حمله كرده بود، اگر شما سر نماز یك دعا میخواندید برای انتظار فرج كافی بود؟!
انتظار واقعی این بود كه انسان تلاشی متناسب با آن مشكل انجام بدهد. وقتی این تلاش انجام گرفت، وقتی انتظار ما راست بود، خدا فرج را می رساند.