فدایی نجف از کربلا نپرهیزد

چهل سلام و چهل صبح، این ترانۀ کیست؟
چهل مقام و چهل منزل آستانۀ کیست؟

.
چهل نَهار و چهل لَیل، دام و دانۀ کیست؟
چهل سوار و چهل اسب این فسانۀ کیست؟

.
چهل حدیث و چهل قصه عاشقانۀ کیست؟

بهانه گیر نبود این دل، این بهانۀ توست
به هر طرف که نظر می کنم نشانۀ توست

.
“رواق منظر چشم من آشیانۀ توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانۀ توست”

.
نگاه می کنم از دور، خانه خانۀ کیست؟

پیاله نوشِ وَلی از ولا نپرهیزد
که مست از می قالوا بلی نپرهیزد

.
فدایی نجف از کربلا نپرهیزد
“کجاست شیر دلی کز بلا نپرهیزد”

دوباره قصۀ شمشیر و تازیانۀ کیست؟
.
و آسمان که چهل روز خون گریسته بود
و آن زمین که چهل شب جنون گریسته بود

.
و مشک تشنه تو را سرنگون گریسته بود
و کودکی که ندیدند چون گریسته بود

.
پس از تو بار امانت به روی شانۀ کیست؟

زمانی از گلوی چاه می رسد بر گوش
زمانی از نفس راه می رسد بر گوش

.
نوید نصرُ من الله می رسد بر گوش
صدای کیست که گهگاه می رسد بر گوش

.
اگر زمانۀ او نیست پس زمانۀ کیست؟

حسین غرقه به خون خدا، غسیل الله
حسین کشتی راه خدا، سبیل الله

.
حسین کشتۀ ذات خدا، قتیل الله
حسین جاه و جلال خدا، جلیل الله

.
که آن یگانه دو تا نیست، آن یگانه یکی است