صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
دل نوشته پیرامون نمایشگاه نور هدی و پیشنهاد بازدید به همراه خانواده
دنیای واقعی یا انتزاعی؟
در روزمرگي هاي شلوغ دگرساخته‌مان (بخوانيد خودساخته مان)، هر کسی به نوبه خود به دنبال آرامش می‌گردد. برخی با نگرش سنتی و برخی هم با نگرش مدرنيته. با نگاه سنتي گاهي به دل طبيعت می زند در سکوت شلوغی ها، صدای فطرتش را می شنود و از طبیعت لذت می برد و آرام مي شود. گاهي هم با نگاه مدرنيته به سينما مي رود و پاسخ سوالهای ذهنی اش را در پرده سینما جست و جو می کند و حالش عوض مي شود.اما بعدش چه مي شود؟ پاسخ ساده است، دوباره برميگردد به روزمرگي هاي قبلي! چرا؟ چون آمده بود که کمی حالش خوب شود و انرژی بگیرد و دوباره برگردد به همان دنیای شلوغ خودساخته! چون در نگاهش دنیای واقعی همان روزمره است و این طبیعت و سینما و… دنیای غیرواقعی و انتزاعی هستند. و اين چرخه، مدام ادامه دارد. آرامش برای روزمرگی. انتزاعیات برای عینیات. امیال برای واقعیتها. و دائما ادامه دارد و پایانی نیست…اگر شما هم با اين نگاه به نمايشگاه استاد قديريان رفتید و صرفا حالتان خوب شد بدانید که دقیقا برخلاف هدف خالق آثار این نمایشگاه حرکت کردید. چراکه این نمایشگاه نیامده بود که حالتان را خوب کند و انرژی بگیرید و سپس وارد یک دنیای واقعی و عینی شوید. اتفاقا این نمایشگاه آمده بود که بگوید دنیای شما، یک دنیای واقعی نیست. ساخته ذهن شماست نه حقیقت این عالم. حقیقت عالم آب و گل شما نیست، حقیقت شما روحی است از سوی پروردگارتان که در گل شما دمیده شده است…این نمایشگاه آمده است که تمام کاسه و کوزه های ذهنی شما را بشکند. آمده است تا بگوید روزمرگی هایتان را تمام کنید. میدان، میدان جنگ است! جنگ نور و تاریکی. جنگ خیر و شر. جنگ سیاه و سفید. جنگ آخرالزمانی. و چه زیباست واژه جنگ آخر الزمانی. چرا که جنگ آخرالزمانی، صلح طلب ترین انسان ها را در یک طرف خود جا داده است و کسی که از این جنگ گریزد، از صلح طلب ترین انسان ها گریخته است. و این نمایشگاه به شما می گوید، شما را یارای این جنگ نخواهد بود مگر اینکه تجلی نوری باشید که خالقتان منشا آن است، فقط کافی است در معرض نور قرار بگیرید. نوری از جنس ثقلین. و ما چه ساده انگارانه در این جنگ میخواهیم شمشیر بزنیم حال آنکه شمشیر این جنگ نور است.و اما خالق اثر را چه بگویم که در چشمانش فریاد میزند و شاید گاهی التماس می کند و اشک می ریزد که بیایید دنیای من را هم تجربه کنید. انگار قدیریان در کنار آنچه او را مست کرده است نمی تواند بی تفاوت باشد و میخواهد از می وجودی که نوشیده به دیگران هم بنوشاند که ما رایت الا جمیلا…مگر ندیدی تابلو علی قدیریان فرزند استاد را که در ورودی نمایشگاه آرام خفته است.(تصویر بالا) علی در مسیر دنیای واقعی استاد ضربه خورد و امروز خود استاد با همان دستانی که به جنگ نور علیه تاریکی قلم بر بوم می زند، با همان دستان لقمه لقمه در دهان علی غذا می گذارد. چرا که علی جانباز جنگ نور و ظلمتی است که اشرار برای توقف اش طراحی کرده بودند و او همچنان به حرکت خود ادامه می دهد…دنیای قدیریان دنیای رب الفلق است که ظلمت جن و انس را یارای مقابله با او نیست چون او با سلاح نور می جنگد و با دنیای روزمره ما خیلی فاصله دارد. با بازدید از نمایشگاه و هم نشینی با استاد، جرعه ای از دنیای رب الفلق را بنوشید.
نمایشگاه نور هدی، فرهنگسرای نیاوران
تا ۲۱ بهمن ماه هر روز از ساعت ۱۰ الی ۱۸ و روزهای تعطیل ۱۴ تا ۱۸
