به

آفتابگردان دارای خواص ملین و ضد یبوست، ضد عفونی کننده و موثر برای درمان زخم‌های سطحی، تقویت کننده معده بوده و دافع سنگ کلیه می‌باشد و نیز موجب پاک سازی مجاری ادراری می‌گردد.

برگ‌های آفتاب گردان دارای خاصیت تقویت کننده معده بوده و فشار خون را تنظیم می‌کند. ریشه آفتاب گردان برای سیستم گوارشی مفید بوده و ادرار آور است.

دمکرده دانه آفتابگردان: برای درمان اسهال خونی می‌توانید دمکرده فوق را با مقداری نبات و یا قند میل کنید برای تهیه این دم کرده ۵ الی ۱۰ گرم از دانه‌های آفتاب گردان را در یک لیوان آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم کنید.

اسانس گل آفتاب گردان: اسانس گل آفتاب گردان دارای خواص ضد عفونی کننده بوده و برای زخم‌ها و خراش‌های سطحی کار برد دارد و نیز فشار خون را پایین می‌آورد.

روغن آفتاب گردان: از روغن آفتابگردان به عنوان مکمل جهت رقیق کردن سایر روغن‌ها و نیز کاربرد جهت تهیه دمکرده‌های روغنی استفاده می‌گردد.

دمکرده ریشه آفتاب گردان: برای درمان یبوست، درد معده، و ناراحتی‌های سیستم گوارشی کاربرد دارد می‌توانید این دم کرده را روزانه یک فنجان در سه وعده میل کنید (مقدار ۳۰ گرم ریشه خشک شده آفتاگردان را به مدت ۱۵ دقیقه دم کنید)

شیره آفتابگردان: برای درمان آرتروز و رفع ناراحتی‌های مفاصل و کمر استفاده می‌شود. دمکرده مغز داخلی ساقه آفتابگردان برای دفع سنگ کلیه و تقویت شنوایی مفید است.

ضماد آفتاب گردان: چنانچه مغز داخلی ساقه این گیاه را بکوبید و بصورت ضماد در بیاورید و در محل زخم‌ها قرار دهید این کار موجب قطع خونریزی شده و التیام زخم هار ا تسریع می‌بخشد.

آفتاب گردان با نام علمی (Helianthus annus) و از خانواده کاسنیان یا مرکبان (Asteraceae) است.