صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
این دو آیه شریفه چند نکته مهم دارد:
۱) مؤمن نباید نگاهش به امکانات مادی و ثروت دیگران باشد، مخصوصا رفاه و امکانات مادی کفار، چرا که این امکانات هم ناپایدار است و هم مایه امتحان آنها لذا نشانه برتری آنها و محبت خدا به آنها نیست.
۲) چشم مؤمن به آن چیزی است که خدا روزی او می کند چرا که خیر و بقاء در آن نعمتی است که خدا روزی او کرده.
۳)نماز ارتباط مستقیمی با آرامش و حتی بهره مندی از رزق و روزی الهی دارد لذا آیه شریفه بعد از اشاره به رزق، به نماز اشاره میکند، آنهم نمازی که همه خانواده پایبند به آن باشند و همگی نمازگذار باشند.
۴)مؤمن باید نسبت به مسئله نماز در خانواده اش اهمیت قائل باشد البته با صبر و حوصله و دوام در خیر خواهی آنها را به نماز دعوت کند و توقع نداشته باشد نصیحت و دعوت او زود اثر کند.
۵) ممکن است خانواده و فرزندان، نسبت به اقامه نماز سستی کنند و از زیر بار اقامه نماز فرار کنند، این نشانه کفر و نفاق آنها نیست و مؤمن نباید به این دلیل کانون خانواده را متلاشی کند بلکه باید با صبر و دوام به خیر خواهی خود ادامه دهد.
۶) نماز و دعوت به نماز یکی از مهمترین ملاک های تقواست و عاقبت بخیری نیز مزد تقوا است.
.الباقر (علیه السلام)- لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًُْ وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلی ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا اسْتَوَی رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) جَالِساً ثُمَّ قَالَ مَنْ لَمْ یَتَعَزَّ بِعَزَاءِ اللَّهِ تَقَطَّعَتْ نَفْسُهُ حَسَرَاتٍ عَلَی الدُّنْیَا وَ مَنِ اتَّبَعَ بَصَرُهُ مَا فِی أَیْدِی النَّاسِ طَالَ هَمُّهُ وَ لَمْ یَشْفِ غَیْظَهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْ لِلَّهِ عَلَیْهِ نِعْمَهًًْ إِلَّا فِی مَطْعَمٍ أَوْ مَشْرَبٍ قَصَرَ عِلْمُهُ وَ دَنَا عَذَابُهُ.
امام باقرعلیه السلام در مورد آیه‌ی وَ لَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَرِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَأَبْقَی فرموده است: «هنگامی‌که این آیه نازل شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نشست و فرمود: «هرکس که با تسلّی‌های خداوند آرام نگیرد، جانش در اثر حسرت‌های دنیا تکه‌تکه می‌شود و هرکس که چشمش به‌دنبال مالی باشد که در دست مردم است، اندوهش به درازا می‌کشد و خشمش برطرف نمی‌گردد و هرکس پی نبرد که خداوند جز خوراک و نوشیدنی، نعمت‌های زیادی به او عطا کرده است، عمرش کم می‌شود و عذابش نزدیک می‌گردد».
.حدیث(طه/ ۱۳۲)
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها فَإِنَّ اللَّهَ أَمَرَهُ أَنْ یَخُصَّ أَهْلَهُ دُونَ النَّاسِ لِیَعْلَمَ النَّاسُ أَنَّ لِأَهْلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) عِنْدَ اللَّهِ مَنْزِلَهًًْ خَاصَّهًًْ لَیْسَتْ لِلنَّاسِ إِذْ أَمَرَهُمْ مَعَ النَّاسِ عَامَّهًًْ ثُمَّ أَمَرَهُمْ خَاصَّهًًْ فَلَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَی هَذِهِ الْآیَهًَْ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَجِیءُ کُلَّ یَوْمٍ عِنْدَ صَلَاهًِْ الْفَجْرِ حَتَّی یَأْتِیَ بَابَ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) وَ الْحَسَنِ (علیه السلام) وَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) فَیَقُولُ السَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ فَیَقُولُ عَلِیٌّ (علیه السلام) وَ فَاطِمَهًُْ (سلام الله علیها) وَ الْحَسَنُ (علیه السلام) وَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ ثُمَّ یَأْخُذُ بِعِضَادَتَیِ الْبَابِ وَ یَقُولُ الصَّلَاهًَْ الصَّلَاهًَْ یَرْحَمُکُمُ اللَّهُ إِنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً فَلَمْ یَزَلْ یَفْعَلُ ذَلِکَ کُلَّ یَوْمٍ إِذَا شَهِدَ الْمَدِینَهًَْ حَتَّی فَارَقَ الدُّنْیَا وَ قَالَ أَبُوالْحَمْرَاءِ خَادم النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) أَنَا شَهِدْتُهُ یَفْعَلُ ذَلِکَ.
علیّ‌ّّّّبن‌ابراهیم وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلَاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْهَا؛ همانا خداوند تبارک‌وتعالی به پیامبر (امر کرده که آن را مخصوص اهل بیت خود و سوای دیگر مردم قرار دهد تا اینکه مردم بدانند که خاندان محمّد در نزد خداوند از جایگاهی برخوردارند که دیگر مردم از آن بی‌بهره‌اند. چرا که خداوند ابتدا آنان را به همراه دیگر مردم مورد خطاب قرار داد و سپس به‌صورت خصوصی به آنان امر نمود. هنگامی‌که این آیه نازل شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در هر روز هنگام نماز صبح به خانه‌ی علی و فاطمه می‌آمد و می‌فرمود: «سلام و رحمت خداوند بر شما باد». سپس علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام می‌گفتند: «و سلام و رحمت خداوند بر شما باد ای رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ». سپس آن حضرت دو لنگه در را می‌گرفت و می‌گفت: «موقع نماز است، موقع نماز است، خدایتان رحمت آورد، خدا فقط می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند. (احزاب/۳۳). آن حضرت، از روزی که وارد مدینه شد تا زمانی‌که از دنیا رفت، پیوسته این چنین می‌کرد. خادم پیامبر ابوحمراء گفته است: «من شهادت می‌دهم که آن حضرت این کار را انجام می‌داد».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ یُونُسَ‌بْنِ‌یَعْقُوبَ قَالَ: دَخَلَ عِیسَی‌بْنُ‌عَبْدِ‌اللَّهِ الْقُمِّیُّ عَلَی أبی عبد الله (علیه السلام) فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ لِخَآدمهِ ادْعُهُ فَانْصَرَفَ إِلَیْهِ فَأَوْصَاهُ بِأَشْیَاءَ ثُمَّ قَالَ یَا عِیسَی‌بْنَ‌عَبْدِ‌اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِوَ إِنَّکَ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ ،فَإِذَا کَانَتِ الشَّمْسُ مِنْ هَاهُنَا مِقْدَارَهَا مِنْ هَاهُنَا مِنَ الْعَصْرِ فَصَلِّ سِتَّ رَکَعَاتٍ قَالَ ثُمَّ وَدَّعَهُ وَ قَبَّلَ مَا بَیْنَ عَیْنَیْ عِیسَی وَ انْصَرَفَ قَالَ یُونُسُ‌بْنُ‌یَعْقُوبَ فَمَا تَرَکَتُ السِّتَّ رَکَعَاتٍ مُنْذُ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) یَقُولُ ذَلِکَ لِعِیسَی‌بْنِ‌عَبْدِ‌اللَّهِ.
یونس‌بن‌یعقوب گوید: عیسی‌بن‌عبداللَّه قمی خدمت امام صادق علیه السلام رسید وقتی مرخص شد و رفت. امام به خادم خود فرمود: «برو او را برگردان». عیسی برگشت سفارش‌هایی به او نمود. آنگاه فرمود: «عیسی! خداوند در قرآن می‌فرماید: وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ تو از ما خانواده هستی وقتی خورشید به این قسمت عصر رسید شش رکعت نماز بخوان». بعد او را وداع نمود پیشانی عیسی را بوسید او رفت.
