و ارتق به فتقنا _ شب هفتم ماه مبارک رمضان ١٤٤٣

شب هفتم ماه مبارک رمضان ١٤٤٣

دانلود

 

دعاهای ماه رمضان دعاهای مهدوی است خصوصا دعای افتتاح

زمان غیبت ،زمان ظهور

 افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِيزاً اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ حَتَّى لَا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِی دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ فِی سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ اللَّهُمَّ مَا حَمَّلْتَنَا مِنَ الْحَقِّ فَعَرِّفْنَاهُ وَ مَا قَصُرْنَا عَنْهُ فَعَلِّمْنَاهُ

.بار خدايا او را (امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه))به آسانى بر دشمنانش پیروز كن و با عزت و شوكت، ياريش كن. خدایا دين و آئينت را و سنت پيامبرت را به وسیله او ظاهر و هويدا سازد تا آن جا كه چیزى از حق به سبب ترس از كسى نهان نماند. بار خدايا همانا كه ما مشتاقانه خواستار حكومتی نیكو خصلت و با شكوه هستیم كه كه بدان اسلام و اسلاميان را عزت بخشى و نفاق و منافقين را به خاك ذلت كشى و ما را از خوانندگان به سوى اطاعتت و رهبران مسیرت قرار دهى و به سبب آن كرامت دنيا و آخرت نصيب ما فرمائى. بار خدايا هر حقى كه بر عهده ما نهادى به ما بشناسان و اگر از فهم و دانش آن كوتاهی نمودیم به ما بياموز….

الكافی ، ثقة الاسلام كلینی ج ۳ ص۴۲۲ تهذيب‏ الأحكام ، شیخ صدوق ج ۳ ص ۱۰۶ مصباح‏ المتهجد ، شیخ طوسی ص۵۷۷ بحارالأنوار ، علامه مجلسی ج ۸۸ ص ۶

اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعَثَنَا وَ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا وَ كَثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا وَ  أَعِزَّ بِهِ ذِلَّتَنَا وَ أَغْنِ بِهِ عَائِلَنَا وَ اقْضِ بِهِ عَنْ  مَغْرَمِنَا وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ يَسِّرْ بِهِ عُسْرَنَا وَ بَيِّضْ بِهِ وُجُوهَنَا وَ فُكَّ بِهِ أَسْرَنَا وَ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنَا وَ أَنْجِزْ بِهِ مَوَاعِيدَنَا وَ اسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ سُؤْلَنَا وَ بَلِّغْنَا بِهِ مِنَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ آمَالَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ وَ أَوْسَعَ الْمُعْطِينَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ أَذْهِبْ بِهِ غَيْظَ قُلُوبِنَا وَ اهْدِنَا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ وَ انْصُرْنَا بِهِ عَلَى عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّنَا إِلَهَ الْخَلْقِ آمِينَ

خدايا پريشانى‏ ما را به يارى او جمع كن، و پراكندگى ما را به او وحدت بخش، و گسيختگى ما را با او پيوند ده، و اندك ما را به او زياد فرما، و ذلّت ما را به او عزّت ده‏ و تنگدستى ما را به او توانگرى بخش، و بدهى ما را از بركت او ادا كن، و فقر ما را به مدد او جبران فرما، و جدايى و دودستگى ما را به او برطرف كن، و دشوارى كار ما را به او آسان گردان،و رورى ما را به ديدار او سپيد كن، و اسيران ما را به يارى او آزاد گردان، و درخواست هاى ما را به لطف او برآور، و وعده‏ هاى ما را به ظهور او تحقق بخش‏ و دعايمان را به كمك او اجابت كن،و خواسته ‏هايمان را به حق او عطا فرما، و ما را به يارى او به آروزهاى دنيا و آخرتمان برسان، و لطف به او بالاتر از آرزويمان‏ به ما اعطا كن، اى بهترين خواسته‏ شدگان، و گشاده ‏دست‏ ترين بخشندگان، سينه‏ هاى ما را به او شفا بخش، كينه دلهايمان را به او برطرف‏ كن، و ما را به مدد او به حقيقت آنچه كه در آن اختلاف افتاده از حق به اذن خود راهنمايى فرما، همانا تو هركه را بخواهى به راه راست‏ هدايت مى ‏كنى، و به وسيله او ما را بر دشمنان خود و دشمنان خويش يارى ده، اى معبود خلق آمين.

حضور ملائکه وشیاطین میان مردمان در دوران های قبل

 بقرة243  – أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْياهُمْ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَي النّاسِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا يَشْکُرُونَ
آيا از [حال‏] کساني که از بيم مرگ از خانه‏ هاي خود خارج شدند، و هزاران تن بودند، خبر نيافتي‏؟ پس خداوند به آنان گفت‏: «تن به مرگ بسپاريد» آنگاه آنان را زنده ساخت‏. آري‏، خداوند نسبت به مردم‏، صاحب بخشش است‏، ولي بيشتر مردم سپاسگزاري نمي‏ کنند.

البقرة102 ] ص16 – وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّياطينُ عَلي مُلْکِ سُلَيْمانَ وَ ما کَفَرَ سُلَيْمانُ وَ لکِنَّ الشَّياطينَ کَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النّاسَ السِّحْرَ وَ ما أُنْزِلَ عَلَي الْمَلَکَيْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ وَ ما يُعَلِّمانِ مِنْ أَحَدٍ حَتّي يَقُولا إِنَّما نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَکْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ وَ ما هُمْ بِضارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلاّ بِإِذْنِ اللّهِ وَ يَتَعَلَّمُونَ ما يَضُرُّهُمْ وَ لا يَنْفَعُهُمْ وَ لَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَراهُ ما لَهُ فِي اْلآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ وَ لَبِئْسَ ما شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ لَوْ کانُوا يَعْلَمُونَ
و آنچه را که شيطان‏ها در سلطنت سليمان خوانده [و درس گرفته‏] بودند، پيروي کردند. و سليمان کفر نورزيد، ليکن آن شيطان ها به کفر گراييدند که به مردم سحر مي آموختند. و [نيز از] آنچه بر آن دو فرشته‏، هاروت و ماروت‏، در بابِل فرو فرستاده شده بود [پيروي کردند]، با اينکه آن دو [فرشته‏] هيچ کس را تعليم [سحر] نمي‏ کردند مگر آنکه [قبلا به او] مي‏ گفتند: «ما [وسيله‏] آزمايشي [براي شما] هستيم‏، پس زنهار کافر نشوي‏.» و[لي‏] آنها از آن دو [فرشته‏] چيزهايي مي ‏آموختند که به وسيله آن ميان مرد و همسرش جدايي بيفکنند. هر چند بدون فرمان خدا نمي‏ توانستند به وسيله آن به احدي زيان برسانند. و [خلاصه‏] چيزي مي ‏آموختند که برايشان زيان داشت‏، و سودي بديشان نمي‏ رسانيد. و قطعاً [يهوديان‏] دريافته بودند که هر کس خريدار اين [متاع‏] باشد، در آخرت بهره ‏اي ندارد. وه که چه بد بود آنچه به جان خريدند ـ اگر مي‏ دانستند.

 عنکبوت33 – وَ لَمّا أَنْ جاءَتْ رُسُلُنا لُوطًا سي‏ءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَ قالُوا لا تَخَفْ وَ لا تَحْزَنْ إِنّا مُنَجُّوکَ وَ أَهْلَکَ إِلاَّ امْرَأَتَکَ کانَتْ مِنَ الْغابِرينَ
و هنگامي که رسولان ما به سوي لوط آمدند، به علت [حضور] ايشان ناراحت شد و دستش از [حمايت‏] آنها کوتاه گرديد. گفتند: «مترس و غم مدار که ما تو و خانواده‏ ات را ـ جز زنت که از باقي‏ ماندگان [در خاکستر آتش‏] است‏ ـ حتماً مي رهانيم‏.

هود69   – وَ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهيمَ بِالْبُشْري قالُوا سَلامًا قالَ سَلامٌ فَما لَبِثَ أَنْ جاءَ بِعِجْلٍ حَنيذٍ
و به راستي‏، رسولان ما براي ابراهيم مژده آوردند، سلام گفتند، پاسخ داد: «سلام‏». و ديري نپاييد که گوساله ‏اي بريان آورد.

هود72  – قالَتْ يا وَيْلَتي ءَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ وَ هذا بَعْلي شَيْخًا إِنَّ هذا لَشَيْ‏ءٌ عَجيبٌ
[همسر ابراهيم‏] گفت‏: «اي واي بر من‏، آيا فرزند آورم با آنکه من پيرزنم‏، و اين شوهرم پيرمرد است‏؟ واقعاً اين چيزِ بسيار عجيبي است‏».

هود77  – وَ لَمّا جاءَتْ رُسُلُنا لُوطًا سي‏ءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَ قالَ هذا يَوْمٌ عَصيبٌ
و چون رسولان ما نزد لوط آمدند، به [آمدنِ‏] آنان ناراحت‏، و دستش از حمايت ايشان کوتاه شد و گفت‏: «امروز، روزي سخت است‏».

هود78   – وَ جاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَ مِنْ قَبْلُ کانُوا يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ قالَ يا قَوْمِ هؤُلاءِ بَناتي هُنَّ أَطْهَرُ لَکُمْ فَاتَّقُوا اللّهَ وَ لا تُخْزُونِ في ضَيْفي أَ لَيْسَ مِنْکُمْ رَجُلٌ رَشيدٌ
و قوم او شتابان به سويش آمدند، و پيش از آن کارهاي زشت مي ‏کردند. [لوط] گفت‏: «اي قوم من‏، اينان دختران منند. آنان براي شما پاکيزه ‏ترند. پس از خدا بترسيد و مرا در کار مهمانانم رسوا مکنيد. آيا در ميان شما آدمي عقل‏رس پيدا نمي‏ شود؟»

ص21  – وَ هَلْ أَتاکَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرابَ
و آيا خبر دادخواهان ـ چون از نمازخانه [او] بالا رفتند ـ به تو رسيد؟

 ص22   – إِذْ دَخَلُوا عَلي داوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قالُوا لا تَخَفْ خَصْمانِ بَغي بَعْضُنا عَلي بَعْضٍ فَاحْکُمْ بَيْنَنا بِالْحَقِّ وَ لا تُشْطِطْ وَ اهْدِنا إِلي سَواءِ الصِّراطِ
وقتي [به طور ناگهاني‏] بر داوود درآمدند، و او از آنان به هراس افتاد، گفتند: «مترس‏، [ما] دو مدّعي (فرشته ها)[هستيم‏] که يکي از ما بر ديگري تجاوز کرده‏، پس ميان ما به حق داوري کن‏، و از حق دور مشو، و ما را به راه راست راهبر باش‏».
ص23  – إِنَّ هذا أَخي لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لِيَ نَعْجَةٌ واحِدَةٌ فَقالَ أَکْفِلْنيها وَ عَزَّني فِي الْخِطابِ
«اين [شخص‏] برادر من است‏. او را نود و نه ميش‏، و مرا يک ميش است‏، و مي‏گويد: آن را به من بسپار، و در سخنوري بر من غالب آمده است‏».

ص24 – قالَ لَقَدْ ظَلَمَکَ بِسُؤالِ نَعْجَتِکَ إِلي نِعاجِهِ وَ إِنَّ کَثيرًا مِنَ الْخُلَطاءِ لَيَبْغي بَعْضُهُمْ عَلي بَعْضٍ إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ قَليلٌ ما هُمْ وَ ظَنَّ داوُودُ أَنَّما فَتَنّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ راکِعًا وَ أَنابَ
[داوود] گفت‏: «قطعاً او در مطالبه ميش تو [اضافه‏] بر ميش‏ هاي خودش‏، بر تو ستم کرده‏، و در حقيقت بسياري از شريکان به همديگر ستم روا مي‏دارند، به استثناي کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته کرده‏ اند، و اينها بس اندکند، و داوود دانست که ما او را آزمايش کرده‏ ايم‏. پس‏، از پروردگارش آمرزش خواست و به رو درافتاد و توبه کرد.

توقیع امام زمان عجل الله تعالی فرجه« اما الحوادث الواقعه »

وَ اَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةِ فَارْجِعُوا فِیهَا اِلَى رُوَاةِ حَدِیثِنَا فَاِنَّهُمْ حُجَّتِى عَلَیکُمْ وَ اَنَا حُجَّةُ اللَّهِ عَلَیهِمْ

و امّا حوادث و رخدادهایى که پیش مى‌آید پس به راویان حدیث ما مراجعه کنید زیرا آنان حجت من بر شمایند و من حجت خدا بر آنان هستم

(اکمال الدین، ج 1، ص 483)

فقیه جامع الشرایط  که وکالت امر را بعهده دارد که امام زمان آن را تأییدکرده، ولایت فقیه و رهبری مؤید انقلاب است

.

شب هفتم ماه مبارک رمضان ١٤٤٣.
♦️ارتق به فتقنا