صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
ﮐﻮﭼﯿﮏ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺧﺸﮑﺒﺎﺭ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ.
ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻠﯽ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺖ ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﺁﺟﯿﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺮﺩﺍﺭ.
ﺩﻭﺳﺘﻢ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﮑﺮﺩ.
ﺍﺯ ﭘﺪﺭﻡ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺍﻧﮑﺎﺭ.
ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭘﺪﺭﻡ، ﺧﻮﺩﺵ ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﺁﺟﯿﻞ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﯾﺨﺖ ﺗﻮ ﺟﯿﺒﻬﺎ ﻭ ﻣﺸﺖ ﺩﻭﺳﺘﻢ.
ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻧﺒﻮﺩﯼ! ﭼﺮﺍ ﻫﺮﭼﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ، ﻫﻤﻮﻥ ﺍﻭﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺘﯽ؟
ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮓ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﺁﺧﻪ ﻣﺸﺘ ﻬﺎﯼ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻩ…!!
🌹🌹ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺩﺭ آﺧﺮﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻝ، ﺍﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺸﺖ ﻣﻦ ﮐﻮﭼﯿﮑﻪ، ﻇﺮﻑ ﻋﻘﻠﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻓﻬﻤﻢ ﮐﻮﺗﺎﺳﺖ…🌹🌹
🌹🌹ﭘﺲ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﻭ ﮐﺮﻣﺖ ﺍﺯﺕ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﺖ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮐﻪ ﺧﯿﺮ ﻭ ﺻﻼﺣﻤﻮﻧﻪ ﻭ ﻋﻘﻠﻢ ﺑﻬﺶ ﻗﺪ ﻧﻤﯽ ﺩﻩ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢ ﻭ ﺧﻮﺩﻡ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﺮ ﮐﻨﯽ…🌹🌹
