صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
*در مقابل اختلاس‌ها، مشکلات فرهنگی و اقتصادی، چگونه از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، دفاع کنیم؟*
نظام جمهوری اسلامی ایران، یک صاعقه نیست که از آسمان آمده باشد و نیروهای آن نیز ملائک آسمانی نیستند، بلکه خود ما هستیم، بد یا خوب، ضعیف یا قوی، بصیر یا کوته‌بین. نظام یک ساندویچ هم نیست که خریداری و خورده شود، بلکه یک هدف والا و اهدافی در راستای آن است و یک چارچوب است، یک تشکیلات هدفدار و برنامه‌ریزی شده می‌باشد.
مردم، از هر قشر و مقامی که باشند، بدنه را تشکیل می‌دهند، بدنه‌ای که تلاش می‌کند تا خود را به آن هدف برساند. در میان این بدنه همه گونه انسان یافت می‌شود، از مؤمن گرفته تا کافر و منافق، از متقی گرفته تا فاسق و فاجر. از سالم گرفته تا بیمار و افلیج…، همگان نیز طی نسل‌ها می‌آیند و می‌روند، امام خمینی(ره) نیز می‌رود، دشمنان آشکار و پنهانش نیز رفته و خواهند رفت. اما نظام پابرجاست، چون اصولش درست است و مجموعه بدنه، خواهان و مدافع آن است.
۱. در هیچ کجای دنیا به اندازه ایران، همه چیز و همه‌کس و همه‌کار، به معنا و مفهوم «نظام» نیستند. اگر نام نظامشان را مثلاً «جمهوری دموکراتیک» گذاشتند و یا گفتند نظام اندیشه سیاسی و اعتقادی ما “لیبرال دموکراسی” است، هیچ تخلفی را ناقض آن نمی‌دانند.
هیچ‌گاه در در آمریکا، انگلیس، فرانسه و…، قتل، جنایت، جنگ، خفقان، تورم، بیکاری، اختلاس، اختناق و…، خدشه‌ای به شاکله اصل “نظامشان” وارد نکرده است؛
اما در ایران از کراوات و پاپیون برخی آقایان گرفته تا ساپورت و مانتو و مدل آرایش مو و صورت برخی خانم‌ها را یک امر کاملاً سیاسی تلقی کرده و مقابل «نظام» می‌گذارند!! خب این ضعف بینش و بصیرت سیاسی ما و قدرت تبلیغاتی دشمنان ماست…
۲. در کدام کشوری تورم، بیکاری، اختلاس و فساد مقامات، حتی اگر منجر به بازداشت، زندان یا اعدام آنان گردد، یا اعتراض و اعتصاب مردمی، حتی اگر منجر به سرکوب خشونت‌بار پلیسی آنان گردد، در مقابل اصل نظامشان قرار گرفته است؟!
چرا در جمهوری اسلامی ایران، حتی پیاز و گوجه فرنگی نیز به مثابه “نظام” تلقی می‌شود؟!!
در آمریکا و اروپا، تقریباً ماهی یک اعتصاب و تظاهرات گسترده برپا می‌شود و اغلب نیز به درگیری و خشونت پلیسی می‌انجامد، اما در ایران اگر هزار نفر به خاطر اخراج یا گرانی یا غیره، اعتراض و اعتصاب کنند، یک انقلاب دیگر فرض می‌شود و حتی ترامپ، مرکل، نتانیاهو و… نیز وارد میدان می‌شوند!!
۳. نه کسی کلاهبردار و جانی به دنیا می‌آید و نه به کسی تضمین داده شده که تا آخرین نفس حیاتش “علیه‌السلام” باقی می‌ماند. خواه در نظام جمهوری اسلامی ایران باشد، یا نظام حکومت حضرت رسول(ص) و امیرالمؤمنین(ع).
ممکن است یک مسئول، یک رئیس جمهور، به رغم آن که سابقه خیانت، یا مال‌اندوزی، آن هم از منابع بیت‌المال نداشته و اتفاقاً خیلی هم مجاهد و مبارز بوده است، پس از رسیدن به قدرت، در تکبر، حب جاه و ثروت خود خفه شود…
ممکن است یک حضرت آیت‌الله العظمی، فقط به خاطر یک عقده یا حسادت اندک، یا علقه بیش از حد به همسر و فرزندانش، یک بی‌بصیرتی ساده و انفعال در مقابل خویشان یا اطرافیان در دفترش، تحت تأثیر قرار گرفته و حتی علیه اسلام، تشیع و ولایت بایستد (آیا کم داشتیم؟)
ممکن است یک جناب بسیار وزین، تحصیلکرده در دانشگاه و حوزه، خدمتگزار و…، با دو تا انتخاب و انتصاب و کمی کف و صوت و هورا کشیدن عده‌ای کم یا زیاد، خودش شیطان خطرناکی شود و…؛
پس تا دنیا هست و انسان زندگی می‌کند، این امتحانات و ابتلائات وجود دارد.
مگر در زمان خود پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) نیز نداشتیم از این موارد!؟
۴. اینها و تمامی معضلات و دشمنی‌ها، چه منبع و منشأ داخلی داشته باشند و چه خارجی، ضعف‌هایی هستند که مرتفع کردن آنها، مستلزم دفاع از نظام است و از نظام دفاع می‌کنیم تا قدم به قدم، این ضعف‌ها برطرف شود و نظام به اهداف و آمالش نزدیک‌تر گردد.
مملکت و نظام بیرون، عین مملکت و نظام درون خود ماست. آیا ما با این همه ضعف و نادانی که در وجود خودمان هست، دفاع از اسلام را کنار می‌گذاریم؟ یا آن که سعی می‌کنیم ضعف‌ها و گناهان خود را کنار بگذاریم تا بیشتر تجلی اسلام گردیم؟!
آیا چون قوای نفس حیوانی در وجود ما هست و گاه بر قوای عقلانی نیز چیرگی هم دارد، یکجا و ناامیدانه عقل را برای همیشه رها می‌کنیم و تسلیم نفس می‌شویم، یا سعی می‌کنیم نفس را به بند کشیده و مهار کنیم و قوای عقلانی را بر مملکت وجود حاکم کنیم؟
بیرون هم همین است. عقل همان ” ولایت ” است، نفس همین “قدرت و ثروت” است، و این جنگ همیشه ادامه دارد. اگر دفاع کردیم، خودمان پیروز می‌شویم و اگر دفاع نکردیم و ناامیدانه تن به ذلت و شکست دادیم، خودمان به هلاکت می‌افتیم.
پس بیاییم با بصیرت باشیم و نه دنباله‌رو صداهای بیرونی که خیرخواه ما نیستند!، فلذا نظام مظلوم‌مان را دریابیم
موفق باشید.
اللهم عجل لولیک الفرج
