صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
یڪی از عرفا و اولیا الله نقل می ڪرد،
روزی در فرودگاه تبریز از هواپیما پیاده شدم
و خواستم تاڪسی ڪرایه ڪنم به منزل برساندم.
تاڪسی ها مدل بالا بودند و خودروی پیڪانی آن دور پارڪ ڪرده بود
ڪه ڪسی سوار نمی شد.
او را دربست ڪرایه ڪردم و به او گفتم:
اگر مسافر هم سوار ڪنی ایرادی ندارد.
راننده خوشحال شد به چند نفر در مسیر ڪه بودند،
چراغی زد و توقف ڪوتاهی ڪرد ولی هم مسیر ما نبودند. ڪسی سوار نشد
و بالاخره مرا تنهایی به منزل رساند.
شب در عالم رویا در باغ زیبای بزرگی خودم را دیدم، بسیار خوشحال شدم،
پرسیدم ، این باغ برای کیست؟
گفتند: تو.
پرسیدم چرا؟
گفتند امروز ڪار خیری ڪردی.
گفتم،ولی ڪسی سوار نشد و راننده مرا فقط برد و از من ڪرایه گرفت.
گفتند:در لحظه ای ڪه راننده در مقابل مسافری می ایستاد تو بیشتر از راننده مشتاق بودی آن مسافر سوار شود وراننده ڪرایه ای بگیرد و وقتی مسافری سوار نمی شد، تو بیشتر از او متاسف می شدی.
و این باغ برای نیت_خیری بود ڪه در قلبت داشتی، هرچند نمیتوانستی نیت خیر خود را به نتیجه برسانی .
إِن يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا
اگر خداوند در قلب های شما خیری ببیند، به شما خیر عنایت می کند
سوره انفال آیه ۷۰
