صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
به بهانه روز زن و بزرگداشت مادران آسماني
شانزده، هفده ساله بودم كه رفيقم شهيد شد. آن موقع نوجوان بودم و شور وحال آن سالها باعث شد تا هيچ وقت درست به چشمهاي پدر و مادرش نگاه نكنم. بعد هم به خاطر آشوب جواني و آشفتگي احوال خودم هيچ وقت درست معناي نگاه هايشان را نفهميدم. من پيش چشم پدر و مادرش بزرگ شدم و هر بار توي محله مرا مي ديدند به حساب رفاقتم با پسرشان تحويلم مي گرفتند، آنها براي من پدر و مادر شهيد بودند ولي من براي آنها فقط رفيق پسر شهيدشان نبودم! راستش حالا اين را مي فهمم، آن موقع اصلا نمي فهميدم!
من جلوي چشمشان قد كشيدم و آنها جلوي چشمم پير شدند ولي در همه اين سالها هر بار من را مي ديدند در واقع پسر خودشان را تماشا مي كردند.
وقتي دبيرستان را تمام كردم، ديپلم گرفتن پسرشان را مي ديدند. وقتي دانشگاه رفتم و درسم تمام شد فارغ التحصيل شدن پسرشان را مي ديدند، وقتي توي مجلس عروسي ام دعوتشان كردم، من فكر مي كردم به عنوان يكي از اهل محل و مهمان هاي جشن مان مشغول شيريني خوردن هستند، اما نمي فهميدم كه آنها از همان گوشه سالن دارند پسرشان را در لباس دامادي مي بينند!
وقتي چند سال بعد توي كوچه به هم رسيديم و من بچه در بغل جلو رفتم و پسرم را به آنها نشان دادم باز فكر مي كردم كه در آن خنده و شادي و محبت دارند فقط روي سر فرزندم دست مي كشند، اما نمي دانستم كه در آن لحظه دارند نوه هاي خودشان را تصور مي كنند!
حالا كه پسرم داماد شده و خودم به ميانسالي قدم گذاشته ام تازه مي فهمم كه در همه اين سالها پدر و مادر دوست شهيدم در لحظه لحظه زندگي هر يك از ما فرزند شهيدشان را ديده اند!
فرزندي كه قرار بود ديپلم بگيرد و سربازي برود و دانشجو باشد و زن بگيرد و پدري كند و … مطمئنم هنوز هم هر بار كه توي خيابان يا پارك مي بينند يكي از بچه هاي مسجد دست پسر يا دخترش را گرفته است باز هم نوه هاي خودشان را تصور مي كنند.
سالها پسري را كه نبوده در لباس دامادي يا فارغ التحصيلي ديده اند و اكنون نوه اي كه نيست را بر روي تاب و سرسره فضاي سبز محله مي بينند!
ديروز كه براي تبريك روز مادر به ديدار خانواده يكي از شهيدان رفتم مادرش مي گفت: بعد از سي و چهار سال هنوز وقتي كسي را با لباس بسيجي مي بينم دلم بي اختيار مي ريزد و احساس مي كنم مسعود به ديدنم آمده است!
(يادداشت روزنامه خراسان)
https://telegram.me/morzaeri
كانال نوشته هاي محمدرضا زائرى
