خطبه مولا امیرالمومنین علیه السلام در عیدقربان

مولاامیرالمومنین علی بن ابی طالب علیهماالسلام ضمن خطبه‌ای از عید قربان گفت از رسول خدا صل الله علیه واله وسلم  شنیدم که فرمود: 

«امروز، روز «ثجّ» و «عجّ» است.  ثجّ، خون قربانی‌هاست که می‌ریزید. پس نیّت هرکس صادق باشد، اولین قطره خونِ قربانی او کفّاره همه گناهان اوست. و «عجّ»، دعاست. پس به درگاه خداوند دعا کنید. قسم به آن که جان محمّد صلی الله علیه و آله در دست اوست، از اینجا هیچ کس بر نمی‌گردد، مگر آمرزیده شود، جز کسی که گناه کبیره انجام داده و بر آن اصرار ورزد و در دل خود تصمیم بر ترک آن ندارد.»
الإمام علیّ علیه السلام: سَمِعتُ رَسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله یَخطُبُ یَومَ النَّحرِ، وهُوَ یَقولُ : هذا یَومُ الثَّجِّ والعَجِّ، والثَجُّ: ما تُهریقونَ فیهِ مِنَ الدِّماءِ، فَمَن صَدَقَت نِیَّتُهُ کانَت أوَّلُ قَطرَةٍ لَهُ کَفّارَةً لِکُلِّ ذَنبٍ، والعَجُّ: الدُّعاءُ، فَعِجّوا إلَى اللّه، فَوَالَّذی نَفسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ لا یَنصَرِفُ مِن هذَا المَوضِعِ أحَدٌ إلاّ مَغفورًا لَهُ، إلاّ صاحِبَ کَبیرَةٍ مُصِرًّا عَلَیها لا یُحَدِّثُ نَفسَهُ بِالإِقلاعِ عَنها.

………….

52-  و من خطبة له (عليه السلام) و هي في التزهيد في الدنيا و ثواب الله للزاهد و نعم الله على الخالق:
التزهيد في الدنيا
أَلَا وَ إِنَّ الدُّنْيَا قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ آذَنَتْ بِانْقِضَاءٍ وَ تَنَكَّرَ مَعْرُوفُهَا وَ أَدْبَرَتْ حَذَّاءَ فَهِيَ تَحْفِزُ بِالْفَنَاءِ سُكَّانَهَا وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ جِيرَانَهَا وَ قَدْ أَمَرَّ فِيهَا مَا كَانَ حُلْواً وَ كَدِرَ مِنْهَا مَا كَانَ صَفْواً فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلَّا سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الْإِدَاوَةِ أَوْ جُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ لَوْ تَمَزَّزَهَا الصَّدْيَانُ لَمْ يَنْقَعْ فَأَزْمِعُوا عِبَادَ اللَّهِ الرَّحِيلَ عَنْ هَذِهِ الدَّارِ الْمَقْدُورِ عَلَى أَهْلِهَا الزَّوَالُ وَ لَا يَغْلِبَنَّكُمْ فِيهَا الْأَمَلُ وَ لَا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فِيهَا الْأَمَدُ .
ثواب الزهاد
فَوَاللَّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنِينَ الْوُلَّهِ الْعِجَالِ وَ دَعَوْتُمْ بِهَدِيلِ الْحَمَامِ وَ جَأَرْتُمْ جُؤَارَ مُتَبَتِّلِي الرُّهْبَانِ وَ خَرَجْتُمْ إِلَى اللَّهِ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ الْتِمَاسَ الْقُرْبَةِ إِلَيْهِ فِي ارْتِفَاعِ دَرَجَةٍ عِنْدَهُ أَوْ غُفْرَانِ سَيِّئَةٍ أَحْصَتْهَا كُتُبُهُ وَ حَفِظَتْهَا رُسُلُهُ لَكَانَ قَلِيلًا فِيمَا أَرْجُو لَكُمْ مِنْ ثَوَابِهِ وَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ مِنْ عِقَابِهِ .
نعم الله
وَ تَاللَّهِ لَوِ انْمَاثَتْ قُلُوبُكُمُ انْمِيَاثاً وَ سَالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَةٍ إِلَيْهِ أَوْ رَهْبَةٍ مِنْهُ دَماً ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِي الدُّنْيَا مَا الدُّنْيَا بَاقِيَةٌ مَا جَزَتْ أَعْمَالُكُمْ عَنْكُمْ وَ لَوْ لَمْ تُبْقُوا شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ أَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظَامَ وَ هُدَاهُ إِيَّاكُمْ لِلْإِيمَانِ .

متن فارسی

(در يكى از روزهاى عيد قربان اين خطبه را ايراد فرمود كه اكثر شارحان، خطبه 52.و 53.را يكى مى دانند كه در خطبه هاى قبل برگزيده مطالب آن آمده است)
1.تعريف دنيا
آگاه باشيد، گويا دنيا پايان يافته، و وداع خويش را اعلام داشته است، خوبى هايش ناشناخته مانده به سرعت پشت كرده مى گذرد، ساكنان خود را به سوى نابود شدن مى كشاند، و همسايگانش را به سوى مرگ مى راند. آنچه از دنيا شيرين بود تلخ شده، و آنچه صاف و زلال بود تيرگى پذيرفت، و بيش از ته مانده ظرف آب ريخته شده از آن باقى نمانده است، يا جرعه اى آب كه با آن عطش تشنگان دنيا فرو نخواهد نشست.
ص 105
اى بندگان خدا از سرايى كوچ كنيد كه سرانجام آن نابودى است، مبادا آرزوها بر شما چيره گردد، مپنداريد كه عمر طولانى خواهيد داشت
2.والايى نعمت هاى قيامت
به خدا سوگند اگر مانند شتران بچه مرده ناله سر دهيد، و چونان كبوتران نوحه سرايى كنيد، و مانند راهبان زارى نماييد، و براى نزديك شدن به حق، و دسترسى به درجات معنوى، و آمرزش گناهانى كه ثبت شده و مأموران حق آن را نگه مى دارند، دست از اموال و فرزندان بكشيد سزاوار است زيرا: برابر پاداشى كه برايتان انتظار دارم، و عذابى كه از آن بر شما مى ترسم، اندك است. بخدا سوگند، اگر دل هاى شما از ترس آب شود، و از چشم هايتان با شدّت شوق به خدا، يا ترس از او، خون جارى گردد، و اگر تا پايان دنيا زنده باشيد و تا آنجا كه مى توانيد در اطاعت از فرمان حق بكوشيد، در برابر نعمت هاى بزرگ پروردگار، بخصوص نعمت ايمان، ناچيز است.

 

متن کامل خطبه

 امیرالمؤمنین(عليه السلام) در روز عید قربان خطبه‌ای قرائت فرمود:

توصیه به تقوا و عدم دنیازدگی
شما را– اى بندگان خدا- سفارش می‌کنم به تقواى خدا، و یاد کردن بسیار از مرگ و زهد در دنیایی اینچنین که مردم پیش از شما کامى از آن نگرفتند و طرفى از آن نبسته‌‏اند و پس از شما نیز براى کسى باقى نخواهد ماند و سرنوشت شما در این دنیا لاجرم همان سرنوشت گذشتگان است. آیا نمى‏‌بینید که دنیا سپرى شده و مدتش طى گشته و اعلام زوال کرده و آشنایش ناآشنا شده است. و خود (دنیا) شتابان روى برتافته، چنان که از فنا خبر می‌دهد و آهنگ مرگ به گوش ساکن آن‏ سروده مى‌‏شود، چندان که شیرینی‌هاى آن تلخ شده و آب زلال آن کدورت گرفته است تا به جز قطراتى در ته مشربه‏‌اى و جرعه‌‏اى همانند جرعه باقیمانده در ته ظرفى که تشنگى تشنه کامى با مکیدنش فرو نمى‏‌نشیند از آن بر جاى نمانده است.

در دنیا فریفته آرزوها نشوید
پس از بندگان خدا براى کوچ از این سراى بسیج شوید، از این سرایى که فنا بر اهل آن مقدّر شده و ساکنینش از بقاء ممنوع شده‌اند و جانهاشان به خوارى مرگ کشیده شده است، چنان که هیچ زنده‌‏اى در بقاء طمع نبندد و جانى نیست مگر آنکه فرمان مرگ را گردن نهاده باشد. پس مبادا که آرزو بر شما چیره شود و پایان عمر و اجل را دور بپندارید و در دنیا فریفته آرزوها نشوید و چند روزه زندگى را به عبادت خدا پردازید. زیرا به خدا سوگند اگر شما در طلب قرب به ساحت قدس خدا در بالا رفتن درجه‌‏اى نزد او یا آمرزیده شدن گناهى که نویسندگان او آن را احصاء کرده‌اند و فرشتگان موکّل بر اعمال بندگان آن را ثبت و ضبط کرده‌‏اند، همچون مادر سرگشته غمزده فرزند از دست داده‌‏اى بنالید و مانند خلائق نوحه سر کنید و فریاد تضرّع و استغاثه‌‏اى بسان راهبان تارک دنیا از دل برآورید و از اموال و اولاد خود دل برکنید، هر آینه این اعمال در برابر ثوابى که من از جانب او براى شما امید می‌دارم و نجات از عقاب دردناکى که از نزول آن بر شما مى‏‌ترسم، بهایی اندک است.

به خدا قسم اگر شما از سر شوق و از روى رغبت به سوى خدا و به علّت بیم و هراس از او دلهاتان گداخته و ذوب شود و چشمهاتان از شدّت ترس  خون شود، و به جاى اشک خون بگرید و بر گونه‌‏هایتان روان شود، و آنگاه تا دنیا باقى است در فضاى آن زندگى کنید و سراسر عمرتان را به انقطاع و عبادت خدا بگذرانید و در برابر نعمت‌هاى عظیمى که به شما ارزانى داشته و اینکه شما را به سر منزل ایمان رهبرى کند، منتهاى کوشش خود را به کار برید، هرگز و تا جهان بر پا باشد به وسیله اعمالتان استحقاق بهشت او و رحمت او را نخواهید یافت، ولى شما به برکت رحمت او مورد ترحم واقع می‌شوید، و در پرتو راهنمایى او هدایت مى‏‌یابید، و با مدد آن رحمت و هدایت سرانجامتان به سوى بهشت او خواهد بود. خداوند ما و شما را از تائبان و عابدان قرار دهد.

و امروز روزى است که حرمتى بس بزرگ دارد و برکتش مورد امیدوارى است، و در این روز امید آمرزش گناهان می‌رود، پس خدا را بسیار یاد کنید و از او آمرزش بخواهید و به درگاه او توبه کنید، زیرا که او توبه‌پذیرى مهربان است.

کیفیت ذبح حیوان
و اگر کسى از شما بزغاله‌‏اى را (در مقام قربانى حجّ) قربان کند کفایت نخواهد کرد، ولى قربان کردن برّه‌‏اى کفایت می‌کند و از شروط کمال قربانى معاینه و بازرسى چشم و گوش آن است، و چون چشم و گوش آن سالم باشد قربان درست و تمام است.

و اگر شاخ آن شکسته باشد یا پاى خود را در راه قربانگاه بزمین بکشد. کفایت نمی‌کند (چون این عیوب ظاهرى علامت بیمارى حیوان است و به همین‏ ملاحظه بهاى آن کمتر است).

رغبت به کار خیر در روز عید
و چون مراسم قربانى را برگزار کردید، از گوشت قربانى بخورید، و هدیّه بدهید، و خدا را به پاس این نعمت که گوشت شتران و گاوان و گوسپندان را روزى شما ساخته سپاسگزارى کنید و نماز را بپا دارید و زکات را بپردازید و عبادت را کامل و نیکو به جا آورید، و گواهى را اقامه کنید (یعنى کتمان شهادت نکنید)، و در انجام کار جهاد و حجّ و روزه که بر شما واجب شده راغب باشید و اشتیاق نشان دهید، زیرا ثواب آن عظیم و فناناپذیر است و ترک آن وبالى است که هرگز از میان نمی‌رود، و امر به معروف و نهى از منکر را به جا آورید، و چنان کنید که ستمکار بیمناک و ترسان شود و ستمدیده را یارى کنید و آن کس که مردم را به شک و تردید دچار می‌کند وی را از انتشار شک در عقاید مردم بازدارید، و با زنان و بردگان خوش رفتارى کنید، و در سخن گفتن صادق باشید و امانت را به صاحبش بازگردانید و بر پادارندگان حق باشید، زندگانى دنیا و شیطان فریبنده شما را نفریبد و از اطاعت خدا بازندارد.

بی‌گمان بهترین سخن، ذکر خدا و رساترین موعظه پرهیزکاران کتاب خداوند عزیز و حکیم است.

(من لایحضره الفقیه، ج1، ص518)