صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
اسناد پنتاگون و ارتش آمریکا از سلاح سری و مخوف ایران
«سلاحی که می‌تواند ضربات مهلکی به آمریکا بزند، مطمئن باشید وقتی سرداران سپاه از سلاح سری ایران دم می‌زنند، چیزی شبیه بمب و موشک نیست.»
واهمه‌ی نظام سلطه از پیشرفت نظامی ایران، دلیل اعمال تحریم و مذاکرات محدود کننده است.
بعد از گذشت تقریبا ۱۲ ماه، هنوز آمریکایی‌ها نمی‌دانند مایک دی آندریا مشهور به آیت الله مایک، طراح عملیات شهید سلیمانی چطور از هواپیمای E11 گلوبال اکسپرس سازمان CIA که در پرواز بود، ناپدید گشته و چطور الان جسدش هم پیدا نشده! ضمنا نمی‌دانند او اگر هم زنده است کجاست، اصلا نمی‌دانند هواپیمای نظامی CIA مایک دی آندریا چگونه بدون شلیک هیچ موشکی در افغانستان سقوط کرده است.
خیلی ها هنوز نمی‌دانند آرامکوی عربستان، چطور هدف ده‌ها موشک قرار گرفت بدون اینکه حتی یکی از پهپاد ها و موشک ها رهگیری شده باشند، نفهمیدند که موشک‌ها و پهباد ها از کدام کشور پرواز کردند!
حتی پنتاگون نفهمید آتش سوزی و نابودی ناو هواپیمابر آمریکا در کالیفرنیا با چه سلاحی بوده است!
این شد که هرچه دلمان خواست نوشتیم، موج دلسردی و پیام ناامیدی منتشر کردیم تا دشمن یقین کند پیوست روانی عملیات ترور از خود ترور موفقیت آمیز تر بوده و روزنامه «اسرائیل هیوم» تیتر بزند: «ناامیدی در ایران»!
پیوست روانی ترور یعنی همه توانمندی های امنیتی و اطلاعاتی یادمان برود و همنوا با دشمن هشتگ بزنیم «این خانه امن نیست»!!
یعنی یادمان برود که همین شهیدان بارها تا آستانه شهادت رفتند و همین نیروهای امنیتی عملیات را خنثی کردند.
یعنی یادمان برود که وزیر کابینه اسرائیل، سیزده سال برای ما جاسوسی کرد و کسی نفهمید.
یعنی یادمان برود که صدها تیم ورزیده و دوره دیده تروریستی توسط همین بچه های امنیتی متلاشی شدند و ما شب ها راحت خوابیدیم.
یعنی یادمان برود ریگی و روح الله زم و… را چطور به دام انداختیم، در حالیکه سرویس اطلاعاتی چند کشور آنها را پوشش می داد.
یعنی یادمان برود نیرو های مخلص انقلاب، در شرایط بحران داخلی و جنگ خارجی، آشوب های خاورمیانه، تنش های سیاسی داخل کشور و… چگونه انقلاب اسلامی را تا مرز های ظهور گسترش داده اند.
یعنی یادمان برود که توان نظامی غرب در تصاحب خاورمیانه، در برابر یک شاخه از نیرو های ایران (سپاه قدس) به زانو درآمده است.
از این مصادیق کم نیستند و البته در مواردی هم بالاخره دشمن موفق می شود.(که فهرست آنها هم تلخ و تأثر بار است)
دلمان می سوزد از فقدان عزیزانمان، عصبانی هستیم از اینکه بیخ گوشمان عملیات کرده اند، اما نباید همه اقتدار و امنیت را نادیده گرفت.
اینها افتخارات و توانمندی هایی است که در دنیا کم نظیر و بعضاً بی نظیرند.
پس موج ناامیدی نپراکنیم که دشمن جز این نمی‌خواهد.
دلسوز کسی نیست که بلند عیب خانه را در کوچه فریاد میزند، دلسوز شهید فخری‌زاده بود که با همه ناملایمات، در همین دولت افتخارات بزرگی برای ایران آفرید.
پازل عملیات روانی دشمن را تکمیل نکنیم.
