صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
در مراسم رونمایی از کتاب «رضا نام تا رضاخان» از یک عمر فعالیت هدایت‌الله بهبودی در عرصه نویسندگی تقدیر شد.
مراسم رونمایی از کتاب «رضا نام تا رضاخان»، تازه‌ترین اثر هدایت‌الله بهبودی به مناسبت صدمین سالگرد کودتای رضاخان در خانه شعر و ادبیات برگزار شد. در این مراسم ضمن رونمایی کتاب از یک عمر تلاش این چهره ماندگار ادبیات کشور تجلیل به عمل آمد.
محسن مومنی شریف، حسین صفار هرندی، گلعلی بابایی، رحیم مخدومی و … از چهره‌های شاخص حاضر در این برنامه بودند.
در ابتدای این جلسه، مهدی بوشهریان، رئیس خانه شعر و ادبیات صحبت کرد و گفت: خاطرم هست روزی که شهید فخری‌زاده به شهادت رسیدند، با خود فکر می‌کردم که فخری‌زاده‌های عرصه ادبیات ما چه کسانی‌اند؟ در این بین به آثار استاد بهبودی برخورد کردم و با خود گفتم که چنین چهره‌هایی مثل شهید فخری‌زاده ماندگار هستند. امروز می‌خواهیم ضمن رونمایی از کتاب جدید ایشان، از زحماتش نیز تقدیر کنیم.
حجت‌الاسلام احمد خزایی، رئیس موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی دیگر سخنران این جلسه بود. وی گفت: متاسفانه بسیاری از حقایق تاریخی ما زیرغبار فضای مجازی و تبلیغات سوء دشمنان پنهان مانده است. برهمین اساس و با توجه به اینکه وظیفه ما پرداختن به تاریخ است، به این نتیجه رسیدیم که باید کار تحقیقاتی در مورد رضاخان را در دستور کار قرار بدهیم. دیدید که در سال 1396 عده‌ای جوان ناآگاه شعارهایی را به نفع رضاشاه سر دادند. به نظرم این موضوع زنگ خطری بود که باید آن را جدی می‌گرفتیم. به عبارت دیگر معلوم شد که با تلاش‌های عده‌ای یکی از چهره‌های منفور تاریخ کشورمان تا چه اندازه برای نسل جوان نمود پیدا کرده است.
وی با نقل خاطره‌ای از امام خمینی صحبت‌های خود را ادامه داد و گفت: نقل است که یکی از نویسندگان کتابی که در مورد امام خمینی نوشته شده بود را خدمت ایشان بردند. امام پس از دین کتاب گفت: بسیار خوب است اما بروید و در مورد آن پدر و پسر بنویسید که خیلی زود عده‌ای تلاش می‌کنند آنها را منزه از هر کاری بخوانند.
خزایی با اشاره به چاپ این کتاب در موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی گفت: به این نتیجه رسیدیم که باید کاری در مورد رضاخان نوشته شود و این کار باید به آقای بهبودی سپرده شود. در حقیقت ایشان پس از نوشتن دو کتاب ماندگار «الف لام خمینی» و «شرح اسم» درباره امام خمینی و مقام معظم رهبری باید سراغ آدم بدها هم می‌رفتند و در مورد آنان می‌نوشتند. باید اشاره کنم که ایشان به همراه تیم پژوهشی که در اختیار داشتند نزدیک به 2 سال و نیم زحمت کشیدند تا منابع لازم برای این کتاب بیرون کشیده شود.
وی با اشاره به ویژگی کاری هدایت‌الله بهبودی گفت: به نظرم یکی از ویژگی‌های ایشان سندپژوهی دقیق و فهم آن است. ایشان استاد کار کردن با سند و جمع‌آوری و تبدیل آن به کتاب است و در این زمینه بسیار موفق عمل کرده است. البته باید بگویم که فهم آقای بهبودی نیز کار بسیار دشواری است. عده‌ای دو کتاب الف لام خمینی و شرح اسم او را نفهمیدند. امیدوارم که بتوانیم از قلم ایشان بیشتر استفاده کرده و حقایق را به شیوه بهتری به نسل جوان منتقل کنیم. مطمئناً اگر اسناد به دست بیاید، محققین و پژوهشگران ما بهتر می‌توانند کار کرده و تاریخ را بیان کنند.
گلعلی بابایی دیگر سخنران این جلسه بود. او دل‌نوشته‌ای برای هدایت‌الله بهبودی خواند که متن آن به شرح ذیل است:
بدون تردید آقای بهبودی و قل دیگرش آقای سرهنگی را باید در شمار پیش‌قراولان ادبیات انقلاب و دفاع مقدس به حساب آورد چرا که از فردای خاموش‌شدن آتش دهانه‌های تفنگ‌ها و روزگاری که دم از جنگ‌نویسی زدن در این کشور به منزله دست‌زدن به بیهوده‌ترین کارها تلقی می‌شد، دل به دریا زدند و با همکاری عزیزانی به مانند: شاعر توانای دفاع مقدس، شهید احمد زارعی، مسئول وقت واحد تبلیغات و انتشارات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و استاد علیرضا کمری، مرکزی را با نام «دفتر ادبیات و هنر مقاومت» در حاشیه شمال غربی حیاط حوزه هنری فعال کردند.
البته پیش از آن و در زمان حضور بهبودی و سرهنگی در صفحه جبهه و جنگ روزنامه جمهوری اسلامی، این دو بزرگوار علاوه بر مدیریت این صفحه هر چند وقت یکبار، مقالات عشقولانه‌ای درباب جنگ می‌نوشتند که با امضای مستعار «صدرا ریحانه» منتشر می‌شد. گویا صدرا فرزند یکی از این دو عزیز بود و ریحانه هم فرزند آن دیگری. جذابیت این مطالبه به حدی بود که پس از هر بار انتشار آنها در روزنامه جمهوری اسلامی، مراکز فرهنگی دولتی و خصوصی، دبیرستان‌ها، دانشگاه‌ها و حتی پادگان‌های سپاه و بسیج، بریده این مقالات را در تابلوی اعلانات‌شان نصب می‌کردند و خیلی از علاقه‌مندان به ادبیات، جنگ مشتاقانه آنها را مطالعه می‌کردند. در حقیقت با راه‌اندازی دفتر ادبیات و هنر مقاومت، این دفتر مامن و ماوایی شد برای مجموعه‌ای از رزمندگان جنگی‌نویس.
الحق و الانصاف آقای بهبودی و آقای سرهنگی برای جلب و جذب بچه‌هایی مثل من که پایشان تازه به کانکس‌مینی دوکوهه باز شده بود، بزرگی کردند و راه و رسم درست جنگی‌نویسی را که هشت سال مدام فقط آن را درشت می‌نوشتند، یادمان دادند. یاد شهید حاج حسین خرازی به خیر که در آخرین روزهای مانده به شهادتش، در مصاحبه‌ای مطبوعاتی حرف دل بچه‌های جنگ را چه خوب بر زبان آورد: «رسانه‌های ما جنگ را درشت می‌نویسند اما درست نمی‌نویسند!». علی‌ای‌حال هنوز عمر نهال تازه غرس‌شده دفتر ادبیات و هنر مقاومت به سه سال نرسیده بود که آقای بهبودی بر آن شد تا برای تبیین ریشه‌های دفاع مقدس برود سر وقت علت‌العلل تحمیل آن جنگ هشت ساله به ملت ایران، یعنی پرداختن به انقلاب اسلامی. از قیام مردمی 15 خرداد سال 1342 تا سرنگونی ژاندارم منطقه‌ای آمریکا درخاورمیانه در 22 بهمن سال 1357.
ضمن این که بنده معتقدم شهدای برهه 42 تا 57 به مراتب مظلوم‌تر از شهدای پس از پیروزی انقلاب اسلامی هستند. هم‌چنان که سلی‌خوردگان و به اسارت‌رفتگان آن مقطع 15 ساله نیز به مراتب رنج‌کشیده‌تر از آزادگان ما در اردوگاه‌های جهنمی رژیم صدام معدوم بودند.
ثبت خاطرات و خطرات پیشگامان دریادل نهضت اسلامی ملت ایران به رهبری حضرت امام خمینی از 1342 تا 1357 و تدوین و نشر آنها اقدامی سترگ بود که تنها بزرگانی از طراز هدایت‌الله بهبودی قادر به انجام آن بودند. کاری که این بزرگوار و معدود یاران او در «دفتر ادبیات انقلاب اسلامی» با ضبط، تدوین و نشر خاطرات شفاهی صدها تن از شیرزنان و بزرگ‌مردان پیشگام نهضت امام خمینی انجام می‌دادند، به راستی کاری است ارزنده و بی‌بدیل.
باید اعتراف کرد همین خط‌شکنی بهبودی و یارانش، در حکم مهم‌ترین عامل بازدارنده برای قلم به دستان نامحرمی است که افزون بر 3 دهه کوشیدند تا برای انقلاب اسلامی اصیل مردم ایران، شناسنامه جعلی صادر کنند. به راستی رهبر فرزانه انقلاب چه زیبا حق مطلب را ادا فرمود، آنجا که نوشت: «درود بر سرهنگی‌ها و بهبودی‌ها»
حسین صفار هرندی در بخش دیگری از این مراسم درباره هدایت‌الله بهبودی گفت: رسم است که در دهه فجر از دستاوردهای انقلاب اسلامی رونمایی می‌کنند، اگر عقلمان برسد، از بزرگترین دستاوردها همین کتاب است. باید بگویم که وقتی کتاب‌های ایشان و به ویژه دو اثر الف لام خمینی و شرح اسم را می‌خوانم، خود را مدیون آقای بهبودی می‌دانم. به همه می‌گویم که اگر می‌خواهید اعجاز یک تحقیق تاثیرگذار را بخوانید، حتما آثار ایشان را بخوانید.
وی با اشاره به کتاب «رضا نام تا رضاخان» گفت: در مورد رضاخان در سالیان اخیر حرافی‌های زیادی شده است. خیانت جریان روشنفکرنمایی که از مبهومات ارتزاق می‌کند همین بس که جریان جعلی را به ماجرای حقیقی تبدیل کردند و به نوعی سر بچه‌های ما کلاه گذاشتند. این موضوع در حالی است که فردی مثل رضاخان اصلا قابل مقایسه با امام خمینی و مقام معظم رهبری نیست.
صفار هرندی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: هنر آقای بهبودی را در این می‌دانم که محققانه و بی‌طرف ویژگی‌های مربوط به رفتار و منش رضاخان را بیرون کشیده و در اختیار عموم گذاشته است. عده‌ای رضاخان را فردی مقتدر نام می‌برند در حالی که باید او را فردی خشن دانست. او حتی به هیچ یک از کسانی که برایش خدمت کردند نیز وفادار نبوده است و نمونه بسیاری از افرادی وجود دارد که قربانی کارهای او شدند. بنده معتقدم که وقتی لفظ استاد را برای آقای بهبودی به کار می‌بریم، دو معنا دارد. او استاد در تحقیق و نگارش است اما من استادی بزرگتر ایشان را می‌شناسم و آن هم شاگردپروری اوست. از کنار او تاکنون شاگردان بسیار زیادی به ادبیات کشور اضافه می‌شود.
محسن مومنی شریف، رئیس سابق حوزه هنری دیگر سخنران این جلسه بود. او گفت: آقای بهبودی، امروز در حوزه روایت تاریخ معاصر به جایگاه ممتاز و ویژه‌ای رسیده است. یکی از ویژگی‌های مهم او نثر اوست. نثری که موجز است و برآمده از ادبیات فارسی و شعر کهن ماست. در شرایطی که خیلی‌ها بد می‌نویسند، نثر آقای بهبودی فاخر است.
وی اضافه کرد: ویژگی دیگر ایشان ارزشی است که او نسبت به وقت خود و وقت دیگران قائل است. او خلوت‌هایی دارد که فکر نمی‌کنم با چیزی عوض‌شان کند. اولویت‌بندی ویژگی مهم دیگر اوست. از آنجا که ایشان و آقای سرهنگی از دنیای رسانه و روزنامه وارد نوشتن شدند، به خوبی اولویت‌بندی را بلدند. البته آقای بهبودی از جایی به بعد ترجیح داد که در حوزه تاریخ معاصر و مبتنی بر اسناد کار کند.
رحیم مخدومی درباره هدایت‌الله بهبودی گفت: آغاز ورود بنده به ادبیات با منش اخلاقی ایشان بود که ما را در سال 1368 به خود جذب کرد و در این سالها که در این زمینه فعالیت می‌کنم، مدیون او و سرهنگی هستم.
در پایان این مراسم و با حضور جمعی از نویسندگان، اهالی ادبیات و مدیران فرهنگی، از هدایت‌الله بهبودی تقدیر به عمل آمد.
