صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
خار و خاشاک بیابانم نگاهی کن به من!
کز نگاه تو برآید گل ز گلدان وجود
سنگ سخت اوفتاده در لجن زارم ولی
سنگ خارا در کف تو می شود موم ای سراپای تو جود
مادرم! ای بهترین مصداق «البرّ الرحیم»
ای بروز معنی «رب الغفور و الوَدود»
چادر تو ریسمان از خدا تا بنده ها
دستگیری از رسولان از ازل کار تو بود
چون علی معرفتک دارت قرون اَوّلی
رزق کل انبیا از ابتدا دست تو بود
ای که با نورت نمودی روشن هر هفت آسمان
نور تو راه هدایت بر ملائک را گشود
تشنه ام! محتاج تو ای چشمۀ جاری نور
چون ملائک بر کویر تشنه مان آیی فرود؟
نا امید از خود و اطرافم نگاهم سوی توست
با نگاهی نیم از تو می شود خارج دلم از این جمود
بارها در هم شکستم عهد فرزندی تو
آن که هرگز عهد خود نشکسته جز مادر نبود
نیست جز زیر کسای تو پناهی بهر ما
ای که رب با دست تو بر کودکان رحمت نمود
تار و پود جان من همچون کلافی پر ز پیچ
مادرا! از نو بنه تو از برایم تار و پود
کوزه گر! بنگر مرا بر روی خاک افتاده ام
تو نما چون خاک نرمی مثل مفهوم سجود
وز سر سجده برآرم مهربانا آنچنان
از منمیّت خروج و بر عبودیت ورود
