صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
زندگی همچون قطار مسافربریست، با تمام ایستگاه هایش، با تمام مسیر عوض کردنها و ( گاها) بدشانسی ها،
ما سوار این قطار می شویم، پدر و مادرمان را در قطار میبینیم و فکر میکنیم که آنها همیشه همسفر ما در این قطار خواهند بود، ولی در ایستگاهی که نمیدانیم آنها پیاده خواهند شد و ما مجبوریم سفرمان را بدون آنها ادامه دهیم!
آری، بسیاری از مسافران در این قطار سوار خواهند شد، خواهر و برادرمان، پسر عمو و پسر دائیمان، دوستانمان و حتی عشق زندگی مان!
بسیاری پیاده خواهند شد و جایگاه خالی شان خواهد ماند، هرگز اهمیت نمی دهیم که غریبه ها و آشنایان از این قطار پیاده می شوند.
این سفریست پر از دوستان، زجر کشیدنها، درودها و بدرودها. موفقیت در آنست که با همه ارتباط خوبی داشته باشیم.
معمای بزرگ آنست که نمیدانیم در کدامین ایستگاه مجبور به پیاده شدن هستیم.
پس، باید زندگی کنیم، عشق بورزیم، ببخشیم و (همواره بهترین ها را ببخشیم) چرا که وقتی زمان آن باشد که پیاده شویم و جایمان خالیست، باید فقط خاطرات و یاد خوشی از ما باقی بماند و خاطرات خوش ما در قطار زندگی به سفر ادامه خواهد داد.
آرزومندم که سفرت روز به روز زیباتر شود، سلامتی، موفقیت و حتی جیبی پر پول داشته باشی.
سپاس فراوان از تمامی شما مسافران قطار زندگی من!!!
نویسنده:نا معلوم
ترجمه: احسان قبادی
