صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
امروز نهمین سالگرد شهادت شهید مدافع وطن، مصطفی (کمیل) صفری‌تبار است. این شهید سرافراز، 9 خرداد 1367 در روستای بیشه‌سر از توابع شهرستان بابل دیده به جهان گشود. در رشته مهندسی شیمی قبول شد اما عشق به شهادت باعث شد تا لباس مقدس سپاه را به تن کند. او قصد ورود به یگانِ ویژه صابرین را داشت. می‌دانست که خدمت در این یگان، علاوه بر قدرت معنوی به قدرت جسمی هم احتیاج دارد، پس برای جبران علاوه بر حضور در دوره‌های آموزش تکاوری و چتربازی به ورزش‌های رزمی روی آورد و دو مرتبه موفق به اخذ مدال طلا و نقره در جشنواره فرهنگی، ورزشی دانشجویان شد.
صفری‌تبار، سرانجام نیز در تاریخ 13 شهریور سال 1390 به هدف خودش رسید و در تقابل با گروهک‌های تروریستی در ارتفاعات جاسوسان به درجه رفیع شهادت رسید.
وی در وصیت‌نامه‌اش نوشته بود: «من از اول به عشق شهادت وارد سپاه شدم ولی وقتی وارد مادیات آن می‌شوی منظورم این است که غرق مادیات شوی فکر شهادت کم رنگ می‌شه، من آن‌قدر غرق گناه هستم که خجالت می‌کشم از خدا طلب کنم توی ذهنم فکر می‌کنم که خدا به من میگه این همه گناه کردی الان شهادت می‌خوای که هر چی گناه کردی یکدفعه پاک بشه، البته فکر مثبت تو ذهنم میاد که میگه خدا آن‌قدر رحمان و رحیم هست که با توبه (صد بار شکستیم) حق خودشو می‌بخشه ولی حق‌الناس می‌مونه که این مردم هستند اون دنیا یقه ما را می‌گیرند.»
اواخر خردادماه سال ۹۰ بود که نیروی زمینی سپاه دست به یک سلسله عملیات برای برقراری امنیت در منطقه شمالغرب زد. اگرچه سابقه جهاد برای برقراری امنیت در مناطق کردنشین در انقلاب اسلامی به ماه‌های اول پیروزی انقلاب بر می‌گردد اما این بار با وجود گذشت بیش از سه دهه از آن سالها، یک بار دیگر پاسداران انقلاب باید خون خود را برای امنیت هموطنان کُرد می‌دادند. فتح قله‌های امنیت در شمال غرب البته به راحتی نبود چراکه گروهک‌های ضدانقلاب با حمایت‌های همه جانبه اطلاعاتی و حتی لجستیکی غرب (به سردمداری آمریکا) این بار با تمام توان آمده بودند تا خاک بخشی از ایران را به توبره بکشند. این عملیاتها که در نیمه اول سال ۹۰ انجام شد، تا اواخر شهریور به طول انجامید تا نهایتا با تقدیم ده‌ها شهید و جانباز در این عملیاتها، بار دیگر امنیت به منطقه بازگشت و گروهک های ضدانقلاب مجبور به ترک خاک ایران شدند.
عرض تسلیت به خانواده شهیدان والا مقام یگان صابرین که در ۱۳ شهریور سال ۹۰ یازده نفر در یک روز شهید شدند
