ادب در محضر، یعنی: به کسی در اجتماع توهین نکنیم، شما پیشنهادت را بگو، خرده مگیر…
توجه کنیم، ما نمیتوانیم، به خدمت مولا عج برسیم، اما ایشان در زمان غیبت کبری اگر صلاح دانستند، پیش اشخاص می روند! پس باید گفت: بیا، که همان تشریف بیاورید است.
توجه داشته باشیم که درباره سخنرانی هم صحبت نمی کنیم، بلکه درباره سرود صحبت می کنیم و ادبیات محاوره ای، لذا ایجاب می کند از کلمه بیا استفاده شود، که از لحاظ هنری و ادبی، صحیح می باشد،
سلام و صلوات بیشمار خداوند به طراح و شاعر و مجریان ساعی سرود زیبای “سلام فرمانده” که به همه ما بخصوص کودکان و نوجوانان آموخت که ما یله و رها نیستیم، بلکه فرمانده داریم، هرچند به امر خداوند، مدتی مانند خورشید پشت ابر هستند، لذا مرتب بیاد وجود مقدسش، می گوییم: سلام فرمانده عجل الله تعالی فرجه…
عجیب است، برخی خودشان کار نمیکنند، و اگر کسی کاری کرد، بر سرش آوار میشوند که کارت نازل است باید بهتر کار انجام شود…
از اول انقلاب اسلامی کاری چنین زیبا و فراگیر انجام نگرفته، حال یک شاعر عزیز شهرستانی، به فراخور نیت و توانش در نیمه شعبان شعر مردمی برای کودک و نوجوان سروده و ادعایی هم ندارد، و خدای مهربان به این حرکت هنری اش برکت داده، بی نام و نشان ه
ا بجای تشویق و کمک، زبان به خرده گیری دراز کرده و حرف و حدیث ها بار میکنند !
مثلا اگر قرار است شعری جهانی شود…
عزیزم کدام قرار؟!
تازه بسم الله این جماعت عاشق این بضاعت شان است، شما و دوستان تان اگر کار فاخرتری میتوانید خوب انجام دهید،
دست اندرکاران سلام فرمانده که نمیتوانند چند دهه باز منتظر شوند تا شما و صدا وسیمای در حال اغما و وزارت ارشاد ناکارآمد، شاید روزی شعری مناسب تولید کنند و کسی هم بخواند…
ببخشید سالی که نکوست، از بهارش پیداست…
رخصت دهید، شما کارتان را انجام دهید، مردم هم کار و ارادت شان را به امام عج، شهدا ره به صحنه و محضر بیاورند…
این رخداد همچون معجزه اجتماعی است
در فضای کسالت بار هنری، و اشباع رپ میان نوجوانان، بروز این اثر هدفمند مسیر و مقصد دار پُربرکت، جای سجده شکر دارد،
چون انجام آن، از توان آدمیان بر نمیآمد و خدا در این وسعت، نورش را ساطع و جاری کرده، الحمدلله…
سلام ،کاش در سرودن این شعر به ادب در محضر توجه شده بود.وبجای کلمه بیا از کلمه می ایم استفاده شود.
ادب در محضر، یعنی: به کسی در اجتماع توهین نکنیم، شما پیشنهادت را بگو، خرده مگیر…
توجه کنیم، ما نمیتوانیم، به خدمت مولا عج برسیم، اما ایشان در زمان غیبت کبری اگر صلاح دانستند، پیش اشخاص می روند! پس باید گفت: بیا، که همان تشریف بیاورید است.
توجه داشته باشیم که درباره سخنرانی هم صحبت نمی کنیم، بلکه درباره سرود صحبت می کنیم و ادبیات محاوره ای، لذا ایجاب می کند از کلمه بیا استفاده شود، که از لحاظ هنری و ادبی، صحیح می باشد،
سلام و صلوات بیشمار خداوند به طراح و شاعر و مجریان ساعی سرود زیبای “سلام فرمانده” که به همه ما بخصوص کودکان و نوجوانان آموخت که ما یله و رها نیستیم، بلکه فرمانده داریم، هرچند به امر خداوند، مدتی مانند خورشید پشت ابر هستند، لذا مرتب بیاد وجود مقدسش، می گوییم: سلام فرمانده عجل الله تعالی فرجه…
حالا که قرار است شعری جهانی شود بهتر است از بهترین ادبیات و اعلاترین کلمات برای امام بزرگوار استفاده شود.
عجیب است، برخی خودشان کار نمیکنند، و اگر کسی کاری کرد، بر سرش آوار میشوند که کارت نازل است باید بهتر کار انجام شود…
از اول انقلاب اسلامی کاری چنین زیبا و فراگیر انجام نگرفته، حال یک شاعر عزیز شهرستانی، به فراخور نیت و توانش در نیمه شعبان شعر مردمی برای کودک و نوجوان سروده و ادعایی هم ندارد، و خدای مهربان به این حرکت هنری اش برکت داده، بی نام و نشان ه
ا بجای تشویق و کمک، زبان به خرده گیری دراز کرده و حرف و حدیث ها بار میکنند !
مثلا اگر قرار است شعری جهانی شود…
عزیزم کدام قرار؟!
تازه بسم الله این جماعت عاشق این بضاعت شان است، شما و دوستان تان اگر کار فاخرتری میتوانید خوب انجام دهید،
دست اندرکاران سلام فرمانده که نمیتوانند چند دهه باز منتظر شوند تا شما و صدا وسیمای در حال اغما و وزارت ارشاد ناکارآمد، شاید روزی شعری مناسب تولید کنند و کسی هم بخواند…
ببخشید سالی که نکوست، از بهارش پیداست…
رخصت دهید، شما کارتان را انجام دهید، مردم هم کار و ارادت شان را به امام عج، شهدا ره به صحنه و محضر بیاورند…
این رخداد همچون معجزه اجتماعی است
در فضای کسالت بار هنری، و اشباع رپ میان نوجوانان، بروز این اثر هدفمند مسیر و مقصد دار پُربرکت، جای سجده شکر دارد،
چون انجام آن، از توان آدمیان بر نمیآمد و خدا در این وسعت، نورش را ساطع و جاری کرده، الحمدلله…