صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
چهارم محرم
در آستانه ی خیمه نشسته بود و نگاه به آسمان پُرستاره داشت.
زینب پُر اشتیاق خود را به او رساند.
گفت : ابوالفضل، کجا سیر میکنی؟ فقط جسمت اینجاست.
عباس گفت : حال غریبی دارم.
گفت : به خواهرت نمیگویی؟
عباس به وجد آمد و با اشتیاق رو به او کرد، تا ضمیر خود را عرضه کند.
گفت : چند شبی است احساس میکنم محیط اطرافمان وسیعتر شده.
آنانی که دل به کوفه بسته بودند، با خبر شهادت مسلم بن عقیل رفتند،
و آنانی که به امید ظفر آمده بودند، با ورود به کربلا ترکمان کردند.
اکنون، ما مانده ایم و یک آسمان، ما مانده ایم و عاشقان مولایمان.
گویی کسان بیشماری از دل آسمان، از زمانهای دور و نزدیک سرک میکشند،
و وفاداری خالصانه خود را به مولایمان ابراز میکنند.
لحظه ای سکوت کرد و نگاهش به زینب خیره ماند.
گفت : بانوی من، حال چنین کسی چگونه است؟
زینب تبسمی کرد و بر پیشانی برادر بوسه زد.
گفت : به تو غبطه میخورم عباس.
عباس با لبخندی پُر مِهر، دست او را بوسید.
گفت : غبطه به حال من؟ شما که از مکه تا کربلا، هم نشین مادرتان فاطمه اید؟!
———————————————–
مجتبی فرآورده
