صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
رادیو فردا، صدای آمریکا، بی بی سی فارسی و ایران اینترنشنال از جمله رسانه‌هایی بودند که در اخباری مشابه، به اعدام دیاکو رسول‌زاده و صابر شیخ عبدالله واکنش نشان دادند.
سه شنبه هفته جاری(24 تیر 1399)، دادگستری آذربایجان غربی در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که دو نفر از اعضای گروه تروریستی کومله که در شهادت 12 زن و کودک مهابادی نقش داشتند، به چوبه دار آویخته شدند.
انتشار این خبر باعث شد تا شبکه‌های فارسی زبان خارج نشین عَلَم دفاع از حقوق بشر برداشته و به بهانه حمایت از این دو اعدامی، تخریب جمهوری اسلامی را در دستور کار خود قرار دهند.
رادیو فردا، صدای آمریکا، بی بی سی فارسی و ایران اینترنشنال از جمله رسانه‌هایی بودند که در اخباری مشابه، به اعدام دیاکو رسول‌زاده و صابر شیخ عبدالله واکنش نشان دادند.
این رسانه‌های وابسته با سرپوش گذاشتن بر جنایتی که این دو عضو کومله ده سال قبل در مهاباد مرتکب شدند، از آنها با عنوان زندانی سیاسی یاد کرده و مجازاتشان توسط ایران را غیر انسانی نامیدند.
۳۱ شهریور سال ۸۹ ساعت ۱۰ و ۲۰ دقیقه صبح، در حین برگزاری مراسم رژه نیروهای مسلح در شهرستان مهاباد، یک بمب ساعتی که در ۵۰ متری جایگاه بانوان کار گذاشته شده بود، منفجر شده و منجر به شهادت دوازده نفر و زخمی شدن 80 تن دیگر که از میان زنان و کودکان بودند شد. حادثه‌ای تروریستی که عبدالله مهتدی رییس کومله و اعضای گروهش در پس پرده آن بودند.
چند روز پس از حادثه، قرارگاه حمزه سیدالشهدا خانه تیمی تروریست‌ها را زیر ضربه برده و تعدادی از اعضای کومله که به دنبال فرار از کشور بودند، در درگیری با نیروهای مسلح کشته می‌شوند. با این وجود چند نفر از عوامل دخیل در حادثه تروریستی مهاباد موفق می‌شوند که به کردستان عراق متواری شوند.
چهار سال بعد، در روزهای پایانی اردیبهشت ماه سال ۹۳، وزارت اطلاعات طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد که یک تیم سه نفره از افراد دخیل در حادثه تروریستی مهاباد به نام های حسین عثمانی، دیاکو رسول‌زاده و صابر شیخ عبدالله، در این شهرستان دستگیر شدند.
حال سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا روند محاکمه رسول‌زاده و شیخ عبدالله نزدیک به شش سال به طول انجامیده است؟ غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قوه قضاییه در گفتگویی که روز اعدام این دو تروریست داشت، گفت: پرونده دارای متهمان دیگری بود که فراری بودند و کماکان فراری هستند. تلاش‌های زیادی شد تا بلکه تمامی عوامل این جنایت تروریستی [که موجب شهادت ۱۲ زن و کودک شد] دستگیر شوند تا همه آنها مجازات شوند. پس از اطلاع از فرار آنها از کشور و مایوس شدن از دستگیری متهمان فراری محاکمه متهمان دستگیر شده انجام شد. پرونده در دو مرحله به دیوان عالی کشور ارسال شد؛ یک مرتبه دیوان عالی کشور دستور تکمیل تحقیقات و بررسی‌های جانبی را صادر کرد و پس از تحقیقات تکمیلی نهایتا حکم صادره از دادگاه استان آذربایجان غربی به تایید دیوان عالی کشور رسید. دو مرحله پرونده به کمیسیون عفو و بخشودگی قوه قضاییه ارسال شد. در هر دو مرحله باحضور اعضای کمیسیون عفو، بررسی‌های جامع انجام شد و به جهت جنایت هولناک صورت گرفته این افراد مستحق عفو و تخفیف مجازات ندانستند. این فرآیند باعث طولانی شدن رسیدگی و فراهم شدن مقدمات اجرای حکم شد.
این اولین باری نیست که جریان ضدانقلاب به دنبال تطهیر و مظلوم جلوه دادن اعضای گروهی است که جنایات زیادی را علیه مردم ایران مرتکب شده.
این رسانه‌ها در تابستان سال 97 نیز که خبر نزدیک بودن اعدام رامین حسین‌پناهی منتشر شد، در جایگاه دفاع از این عنصر وابسته به کومله بر آمده و تلاش کردند که از او یک چهره فعال مدنی و سیاسی بسازند.
ماجرای حسین‌پناهی چه بود؟
بنا به گزارش مشرق، تیرماه سال 96 یک تیم تروریستی که از مرزهای غربی قصد ورورد به کشور و ایجاد نا امنی را داشت، با نیروهای سپاه درگیر شده و موفق به اجرای ماموریت خود نمی‌شود. در جریان این درگیری که موجب به هلاکت رسیدن سه نفر از اعضای این تیم تروریستی شد، فردی به نام رامین حسین پناهی به همراه مقادیری سلاح و مهمات دستگیر که پس از برگزاری جلسات دادگاه در سال 97 به اتهام محاربه و بغی به اعدام محکوم شد.
همانطور که ذکر شد، پس از اعلام حکم اعدام رامین حسین پناهی، جریان ضد انقلاب با همراهی گروهی از سلبریتی‌ها و فعالان مجازی دست به کار شد تا چهره تروریستی او را تطهیر کنند. امجد حسین پناهی برادر رامین حسین پناهی که خود سابقه عضویت در گروهک تروریستی کومله را در گفت‌وگویی با بی بی سی فارسی گفته بود که برادرش از فعالان مدنی کردستان است، در زمان بازداشت مسلح نبوده و به اتهام اقدامات ضد امنیتی به اعدام محکوم شده است!
حمایت رسانه‌های خارج نشین از تروریست‌هایی که در حوزه کشتار مردم، سابقه‌ای تاریک‌تر از داعش دارند، حاکی از آن است که جنایت کارانی همچون رسول‌زاده، شیخ عبدالله و حسین پناهی نزد این رسانه‌ها ارج و قرب بیشتری نسبت به مردم ایران دارند. حقوق بشر و بی‌طرفی واژه هایی هستند که از سوی امثال بی بی سی و ایران اینترنشنال به ابتذال کشیده شده‌اند.
