صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
آیا نمایندگان مجلس که حداقل در سی روز اخیر کار خاصی برای کشور انجام نداده‌اند، مستحق دریافت حقوق هستند؟
:روزهای ابتدایی شیوع کرونا در کشور بود که خبر رسید نمایندگان مجلس تصمیم به تعطیلی مجلس گرفته‌اند و ادامه جلسات مجلس شورای اسلامی به بعد از تعطیلات نوروزی سال جدید موکول شده است. نمایندگان در توجیه تعطیلی مجلس، به نامه دکتر نمکی رئیس ستاد مقابله با کرونا استناد می‌کردند که طی آن از علی لاریجانی خواسته شده بود که «با توجه به شرایط موجود، جلسات علنی مجلس برگزار نشود.»
طبق اظهارات اسدالله عباسی سخنگوی هیئت رئیسه مجلس، «پس از درخواست ستاد مقابله با کرونا به منظور عدم برگزاری جلسات علنی، هیئت رئیسه تصمیم گرفت که به منظور بررسی موضوعات جاری و تبادل نظر نمایندگان، جلسات مجلس به صورت مجازی برگزار شود.»
حالا خبر می‌رسد که هیچ کدام از سه جلسه مجازی مجلس که تاکنون تشکیل شده، به دلیل به حدنصاب نرسیدن اعضای حاضر، جنبه علنی و رسمی نداشته است.
محمدعلی وکیلی دیگر عضو هیئت رئیسه مجلس در این رابطه می‌گوید: «در چند مرحله اقدام به برگزاری جلسات با فناوری دیجیتالی دوسویه شد. اما برخی نمایندگان به هر دلیل آنلاین نشدند و در جلسه دیجیتالی دوسویه که برگزار شد نصاب حاصل نشد.»
به نظر می‌رسد که برخی نمایندگان به اهمیت مجلس شورای اسلامی، به عنوان قوه مقننه کشور واقف نیستند و به دید تفریح به جلسات مجلس می‌نگرند که حتی از حضور در جلسات مجازی نیز سر باز می‌زنند.
صحن مجلس به یاد دارد که دهم تیر ماه ۱۳۶۰، نمایندگان حادثه دیده در فاجعه هفتم تیر- که منجر به شهادت شهید بهشتی و ۷۲ نفر دیگر شد- به‌خاطر اینکه مجلس، در وانفسای جنگ تحمیلی از اکثریت نیافتد، با ویلچر، دست به عصا و سر باند پیچی شده و بعضاً به همراه پرستار در جلسه مجلس حاضر شده و جلسه علنی برگزار کردند. درحالی که 27 نفر از همکارانشان به شهادت رسیده بودند.
گرچه مقایسه نمایندگانی که در دهه شصت دست به عصا در مجلس حاضر شدند، با برخی نماینده‌های کنونی که حتی نسبت به کمترین وظایف خود[که همان ارج نهادن به ساحت مجلس است] بی‌تفاوت هستند، جفایی است در حق آنها. اما بالاخره مردم نیز در شرایط کنونی کشور انتظار دارند که جلسات مجلس، ولو به صورت مجازی و از راه دور تشکیل شده و امورات کشور پیش برود. هرچند که مردم مدتهاست امیدی به اشغال کنندگان کرسی مجلس یازدهم ندارند.
بی‌تفاوتی مجلسی‌ها به شرایط امروز کشور، صدای برخی از نمایندگان مجلس را هم در آورده است.
روزهای پایانی اسفندماه بود که حمیدرضا حاجی‌بابایی نماینده مردم همدان در گفتگو با خبرنگاران با انتقاد از تعطیلی مجلس گفت: آیا در شرایطی که اقشار مختلف مردم، در گروههای داوطلبانه جهادی در بخش‌های مختلف، برای مدیریت و کنترل بیماری کرونا به میدان آمده‌اند، در خانه نشستن نمایندگان این مردم چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟ مگر مجلس عصاره فضایل ملت نیست؟ پس اگر در شرایط کنونی که این کشور نیاز به مدیریت جهادی دارد، مجلس تعطیل باشد، چه کسی می‌خواهد جایگاه ظهور و بروز اراده مردمی باشد که امروز چشم امید به نقش‌آفرینی نمایندگان خود دوخته‌اند؟
با اینکه قرار بود پس از تعطیلی مجلس، جلسات از راه دور تشکیل شود، این امر میسر نشد و طبق گفته وکیلی «با توجه به نظر و تصمیم هیئت رئیسه، تصمیم گرفته شده است که هفته آینده، دو روز صحن علنی برگزار شود.»
حالا سوالی که باقی می‌ماند این است که آیا نمایندگان مجلس که حداقل در سی روز اخیر کار خاصی برای کشور انجام نداده‌اند، مستحق دریافت حقوق هستند؟ آنهم در شرایطی که اکثر کسب و کارهای کوچک تعطیل و کارگران از کار بیکار شده و درآمدی ندارند.
گرچه دولت قول حمایت معیشتی از قشر آسیب‌پذیر را داده، اما با توجه به سابقه بدی که در عمل به قول و قرارها دارد، به نظر می‌رسد که برای طبقه کم درآمدی که از کرونا آسیب دیده‌اند، از دولتی‌ها آبی گرم نخواهد شد.
از همین رو انتظاری که از نمایندگان می‌رود این است که حداقل به‌خاطر رعایت اخلاق و مسائل شرعی هم که شده، حقوق چند هفته اخیر که در تعطیلی به سر برده‌اند را دریافت نکنند و یا حداقل بخشی از آن را برای جبران وضعیت بد اقتصادی کشور در نظر بگیرند.
مگرنه اینکه نمایندگان با رأی مردم به مجلس رفته و باید دلسوز مردم باشند. چه خدمتی بهتر از اینکه با مردم همدردی کنند؟
