صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
امام خوب فهمیده بود. «مصدق مُسلِم نبود.»
دوره‌ی چهاردهم مجلس شورای ملی وقتی رحیمیان از نمایندگان قوچان ماده واحده‌ای را به مجلس تقدیم کرد که در آن قید شده بود، چون قرارداد نفتی ۱۹۳۲ در زمان دیکتاتوری بسته شده است باید مختومه اعلام گردد، اولین کسی که با آن مخالفت کرد کسی نبود جز محمد مصدق و دلیل خود را چنین نوشت: «چون قراردادها و عقود بین‌المللی با حضور دوطرف انجام می‌گیرد و چون این قراردادها نوعی عقد دوطرفه است، نمی‌توان آن را یک‌طرفه لغو کرد.» خیلی نگذشت که همین آقای دکتر مصدق شد طرفدار ملی شدن صنعت نفت.
مرحوم نواب صفوی تمام اعضای جبهه‌ی ملی را در خانه‌ی حاج محمود آقایی جمع کرده بود. دکتر فاطمی به نمایندگی دکتر مصدق هم حضور داشت. همه با قتل رزم‌آرا موافق بودند. نقل است که همگی پشت قرآن را هم امضا کردند، ولی وقتی نواب محکوم شد و مصدق را با او روبرو کردند، گوش‌هایش را می‌گیرد و می‌گوید من ایشان را نمی‌شناسم. وقتی هم مجلس تصویب کرد که چون خیانت رزم‌آرا به مملکت محرز است، پس قاتل باید آزاد شود، مصدق گفت: «من با آزادی خلیل طهماسبی مخالفم».
رفتند پیش مصدق که آقا شما مسلمانید اقلا تولید مشروبات الکلی را ممنوع کنید. مصدق بهانه آورد که روزانه شش هزار تومان از مشروبات الکلی درآمد داریم.
گفتند: شما ده شاهی بر قیمت هر کیلو شکر اضافه کنید، بودجه‌اش تامین می‌شود. به ملت هم بگویید قطعاً با روی خوش استقبال می‌کنند، اما مصدق این کار را نکرد اصلاً اعتقادی به این کارها نداشت.
ماه مبارک رمضان، مجلس شورای ملی مملکت اسلامی پشت تریبون رفت. سخنرانی‌اش که تمام شد، لیوان آب کنار دستش را برداشت و خورد. صدای اعتراض نمایندگان بلند شد. با خونسردی گفت: «اهل عوام‌فریبی نیستم.»
امام خوب فهمیده بود. «مصدق مسلم نبود.»
14 اسفند سالروز فوت مصدق
