عبدالله رمضان زاده سخنگوی دولت اصلاحات و از محکومان امنیتی فتنه 88 در مصاحبه انتخاباتی با روزنامه اعتماد گفته است: «مردم از اصلاحطلبان ناراضیاند و معتقدند اصلاحطلبان به وعدههایشان عمل نکردند، حال یا نخواستند یا نتوانستند یا منافعشان ایجاب نکرد. میتوان هر یک از این 3 گزاره را در نظر گرفت. مهم این است که مردم، اصلاحطلبان را حامل پیامی جدید نمیبینند. اصلاحطلبان نبض جامعه را در دست ندارند و همه خواستههایی که مطرح میکنند با جامعه و اقشار مختلف هماهنگی ندارد. خواستههای جامعه بهصورت سینوسی تغییر میکند و هرگز ثابت نیست. یک روز خواستههای فرهنگی مقدم است یک روز خواستههای سیاسی و یک روز خواستههای اقتصادی و… که اصلاحطلبان باید خود را با آن تطبیق بدهند».
این روزنامه در ادامه به نقل از او نوشت: «ما اصلاحطلبان هم کاسبکاری کردیم، منفعتجوییهای شخصی و گروهی داشتهایم و جایی که باید از منافع عمومی دفاع میکردیم به صراحت این کار را انجام ندادیم. اینها واقعیتهاست.»
گفتنی است اصلاحطلبان به شدت به رفتار قبیلهای آلوده هستند. این طیف نه برنامهای برای اداره کشور دارد و نه کارنامه قابل قبولی برای ارائه به افکار عمومی، موضوعی که امروز خود به آن معترفند.
در همین رابطه روزنامه اصلاحطلب آرمان چندی پیش نوشته بود: «باید قبول کنیم از سال ۹۲ به بعد که اصلاحطلبان مناصب بیشتری را از طریق انتخاباتها کسب کردند، ناکارآمدیها و سوءمدیریتها و بیتوجهی به شاخصها و اصول مدیریت که پیشزمینه و ضرورت توسعه است، مغفولتر ماند».
از سوی دیگر روزنامه سازندگی ارگان رسانهای حزب اصلاحطلب کارگزاران نیز اخیراً در مطلبی با افشاگری درباره رفتار منفعتطلبانه اصلاحطلبان نوشته بود: «در ارزیابی عملکرد اصلاحطلبان پیروز، در بخشهایی که به عملکرد این افراد بهصورت مستقیم برمیگردد، عمدتاًً دچار سوءمدیریت و ناکارآمدی هستیم و اکثر خطاهای سابق تکرار شده است. روی صحبت در این بخش، دولت و شورای شهر و شهرداری تهران است… در نهادهای در اختیار اصلاحطلبان تقریباً منافع قومی و قبیلهای و باندی و حزبی و جناحی و خانوادگی به منافع ملی و حقوق مردم میچربد».
اروپا در برجام عملاًً کاری انجام نداده است
روزنامه آرمان در مطلبی با اشاره به رفتار اروپا در موضوع برجام نوشت: «بعید بهنظر میرسد اروپاییها کاری انجام دهند بهدلیل اینکه در این یکسال و نیم گذشته عملاًً کاری انجام ندادهاند».
اروپا هیچگاه به تعهدات خود در توافقات با ایران عمل نکرده است. این بیعملی هم در توافق سعدآباد رخ داد و هم توافق برجام.
اعضای اروپایی برجام در سالهای اخیر، در واکنش به عهدشکنی آمریکا صرفاً به ابراز تأسف بسنده کرده و در مقابل به ایران تأکید کرده است که تعهدات خود را یکطرفه و بدون چشمداشت ادامه دهد!
مدعیان اصلاحات پیش از این همواره بیعملی اروپا را توجیه کرده و تأکید داشتند که اروپا پشت ماست. این در حالی است که منتقدان سیاست خارجی دولت هم در طول مذاکرات هستهای دولت روحانی و هم در آستانه امضای برجام و همچنین پس از خروج آمریکا از توافق، تأکید داشتند که اروپا با آمریکا همصداست و طرف اروپایی کارنامه قابل دفاعی در عمل به تعهدات خود ندارد.
حالا طیف مدعی اصلاحات با تاخیری حداقل 22 ماهه تازه به حرف منتقدان رسیده و به بیعملی اروپا اذعان کردهاند.
ادامه اعتراضها به لیست «یاران هاشمی»
روزنامه ابتکار در مطلبی به نقل از محمدعلی وکیلی عضو فراکسیون مجلس و کاندید این دوره از انتخابات مجلس نوشت: «آیتالله هاشمی، ملّیترین شخصیتی است که قرنها باید بگذرد تا مادر گیتی، فرزندی را مثل او بزاید. یاران هاشمی ملت ایران هستند. تنزل هاشمی به یک حزب و چند نفر، ظلم به هاشمی است.»
این روزنامه اصلاحطلب در ادامه به نقل از فائزه هاشمی نوشت: «در روزهای گذشته لیست «یاران هاشمی» از طرف حزب کارگزاران سازندگی ایران اسلامی برای رقابت در انتخابات مجلس شورای اسلامی (دوم اسفند) منتشر شد. اما در این لیست جای برخی یاران آقای هاشمی از جمله دکتر محمدعلی وکیلی خالی بود… دکتر وکیلی و رسانهاش روزنامه ابتکار در وفاداری به آقای هاشمی و تفکراتش سنگتمام گذاشت.
رنج از «بیهویتی» در جماعت موسوم به «بهار»
روزنامه آفتاب یزد دیروز مصاحبهای را با فردی که از او با عنوان یکی از افراد طیف موسوم به «بهار» نام برده شده، منتشر کرد. آفتاب یزد همچنین وی را از نزدیکان رئیس دولتهای نهم و دهم خوانده است.
نکته قابل تأمل آن است که فرد مصاحبهشونده ضمن احساس قرابت با طیف اصلاحطلب به آنها پیشنهادهایی را ارائه میدهد. فرد مذکور به این روزنامه گفته است: «بعد از اظهاراتی که دوستان آقای احمدینژاد مانند تمدن یا ذبیحی کردهاند که ما هیچ لیستی در این انتخابات نداریم، میتوان گفت که هیچ شخص و لیستی مورد تائید احمدینژاد نیست… ما بر موضع خود محکم ایستاده و میگوییم هیچ تصمیمی برای مجلس و اینکه لیستی بدهیم نداریم.»
مصاحبهشونده در ادامه گفته: «معتقدم نه فقط جریان احمدینژاد، بلکه اصلاحطلبان نیز باید این کار را بکنند [!!] اما شاهدیم که امروز اصلاحطلبان عجیبترین کار ممکن را کردهاند، ابتدا اعلام کردند که لیست نمیدهیم، اما بعد از آن احزاب اصلاحطلب لیست دادند، یا چند مورد از این احزاب اصلاحطلب لیست ائتلافی دادند و حالا هم که میگویند رئیس دولت اصلاحات میخواهد از لیستها حمایت کند و از حضور و رقابت در انتخابات بگوید. این عمل هیچ نتیجهای نمیدهد. بالاخره باید اصلاحات تکلیفش را مشخص کند. برخلاف موضع اصلاحطلبان، احمدینژادیها نمیتوانند بیتفاوت باشند.»
در اینباره شایان ذکر است که این طیف که خود را بهاری میخوانند چنان از بیهویتی رنج میبرند که چنانکه خواندید به طرزی حیرتآور خود را به اصلاحطلبان نزدیک کردهاند. اینکه از واژه حیرتآور استفاده شده برای آن است که همین روزنامههای اصلاحطلب رئیس دولتهای نهم و دهم را با زشتترین الفاظ و تصاویر حتی به تمسخر گرفته بودند. همچنین افرادی از این طیف در سال 88 در برابر انتخابات و دولت دهم ایستادند. تنها یک گروه بیهویت و بدون پشتوانه فکری میتواند اینگونه باری به هرجهت باشد.
مواجهه اصلاحات با انتخابات؛ بر اساس مصالح ملی یا منافع باندی؟
روزنامه دولتی ایران دیروز گفتوگویی را با خانم زهرا شجاعی، عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان منتشر کرد.
وی گفته است: «در جلسه شورایعالی بعد از بحث و بررسیهای مفصل این نتیجه حاصل شد که ما در حوزه انتخابیه تهران تعداد کاندیداهای اصلاحطلبی که بتوان از میان آنها فهرست کامل و جامعی ارائه دهیم در اختیار نداریم. بنابر این فهرست نخواهیم داد اما در انتخابات شرکت میکنیم و ارائه فهرست را برعهده احزاب و اشخاص میگذاریم تا کاندیداهای مورد نظر خود را معرفی کنند و در شهرها و استانهای دیگر نیز تصمیمگیری برعهده شورای اصلاحطلبان هر استان قرار داشته است. این تصمیم دو پیام دارد. پیام این تصمیم به مردم و بدنه اجتماعی حامی اصلاحطلبان دعوت آنها به شرکت در انتخابات و اعلام مشارکت اصلاحطلبان در انتخابات است و گویای آن است که ما همچنان در راستای مصالح و منافع ملی در انتخابات شرکت میکنیم و همچنان معتقد هستیم که راه دموکراسی از صندوقهای رأی عبور خواهد کرد و ما با نظام و انتخابات قهر و تحریم نخواهیم بود. بنابراین همبستگی ما و تعهد ما را نسبت به نظام، انقلاب و جمهوری اسلامی و نگرانیهایمان را برای سرزمین ایران نشان میدهد.»
با این اوصاف، اصلاحات طیفی است که با مردمسالاری و صندوق رأی، مواجههای دوگانه دارد. آنگاه که ناکارآمدی و کارنامه غیرقابل دفاع، منجر به سقوط مقبولیت اجتماعیاش میشود و ادراک مردم نسبت به پیوستگی آنها با دولت واضح است، سناریوی «نامزد نداریم» و تردیدافکنی در سلامت انتخابات را کلید میزند تا با مظلومنمایی و فشار بر شورای نگهبان، هم از پاسخگویی نسبت به تحمیل اوضاع فاجعهبار اقتصادی به مردم فرار کند، هم شکست خود در انتخابات را موجهسازی کند. همانطور که مشاور خاتمی پیشبینی کرد که «انتخابات تهران را سی بر هیچ میبازیم.» اما وقتی که نتیجه را برده است، برایش هم فال است هم تماشا. نمونه این مواجهه تزویر آلود و فریبکارانه، انتخابات سال 88 بود که این طیف، شکوه مردمسالاری دینی و مشارکت 85 درصدی مردم در انتخابات را لگدمال و پیادهنظام دشمنان تابلودار نظام شد.