ملت ایران کی سیلی خورد؟

تعبیر «سیلی خوردن ملت» برایم بسیار سنگین بود آنجایی که رهبر انقلاب در خرداد 94 گفته بود: «اگر راه امام را گم کنیم یا فراموش کنیم یا خدای نکرده عمداً به کنار بگذاریم، ملّت ایران سیلی خواهد خورد». تعبیر بسیار سنگینی است. یعنی چه؟

راه امام چه بود؟ فراموشی راه امام یعنی چه؟ راه امام شاخص هایی داشت: ساده زیستی، دوری از اشرافی گری، ایثار، گذشت، شهادت طلبی، استکبار ستیزی، دفاع از محرومین، دفاع از مستضعفین و مظلومین داخلی و خارجی، خدمت به مردم، اسلام ناب محمدی، عدم اعتماد به اسلام سکولار، عدم اعتماد به اسلام آمریکایی، عدم اعتماد به مرفهین بی درد و …!

بار دیگر یکسال بعد در 14 خرداد 95 مجدد فرمودند: «هرجا انقلابی بودیم، جهادی حرکت کردیم، بر روی آن ریل حرکت کردیم، پیش رفتیم؛ هرجا کوتاهی کردیم و غفلت کردیم، عقب ماندیم. میتوان این راه را با شیوه‌ی انقلابی حرکت کرد و آن‌وقت، پیشرفت قطعی است؛ و میتوان به شیوه‌ی دیگری حرکت کرد و آن‌وقت سرنوشت سرنوشت رقّت‌آوری خواهد بود. امام تعبیر رایجی داشتند، مکرّر در مواردی میگفتند: «اسلام سیلی خواهد خورد». اگر راه را عوض کردیم، ملّت ایران سیلی خواهد خورد، اسلام هم سیلی خواهد خورد».

براستی اگر ملت و مسئولین، راه امام یعنی خدمت به مردم، ساده زیستی، استکبارستیزی، سبک زندگی اسلامی، دفاع از مظلومین و محرومین و … را فراموش کنند سیلی خواهیم خورد؛ همان سیلی که سالهاست داریم می خوریم!

امام طرف‌دار جدّی حمایت از محرومان و مستضعفان بود؛ امام نابرابری اقتصادی را با شدّت و حدّت رد میکرد؛ اشرافیگری را با تلخی رد میکرد؛ به معنای واقعی کلمه، طرف‌دار عدالت اجتماعی بود؛ طرف‌داری از مستضعفان شاید یکی از پر تکرارترین مطالبی است که امام بزرگوار ما در بیاناتشان بکار می بردند.

امروز ما ملت سیلی خوردیم از چه چیزی؟ از انتخاب بد و از فراموشی راه امام(ره)! امام فرمود نگذارید این انقلاب به دست نامحرمان و نااهلان بیافتد؛ باور کنیم وقتی وزرای ما از بین پولداران و سرمایه داران انتخاب می شوند یعنی به دست نامحرمان افتاده؛ وقتی استانداران و مدیرکل های ما با واسطه های باندی و رفاقت بازی و سرمایه داری و حزبی انتخاب شود یعنی بدست نامحرمان افتاده؛ وقتی برادر رئیس جمهور مملکت و برادر معاون اولش و دختران و پسران و دامادهای وزرا به رانتخواری و اختلاس و فساد اقتصادی و … می افتند یعنی کشور به دست نااهلان افتاده!

وقتی آخوندی وزیر راه و مسکن مستقیم در چشمان رسانه ها نگاه می کند و با افتخار می گوید در طول وزارتش یک واحد مسکونی هم برای ملت نساخته، یعنی کشور به دست نامحرمان افتاده؛ وقتی متهم فساد کرسنت و استات اویل به وزارت می رسد یعنی راه امام فراموش شده!

وقتی 18 میلیارد دلار از قِبَل دلار جهانگیری به فنا و به جیب اغنیا می رود –رقمی به اندازه 200 هزار میلیارد تومان-، وقتی 6 سال به علت توقف هدفمندی یارانه های انرژی، قریب 200 هزار میلیارد تومان به کشور خسارت وارد شده، یعنی راه امام فراموش شده و ملت سیلی خورده است!

وقتی مردم حاضر می شوند کسی را انتخاب کنند که مدعی است می تواند از طریق گدایی کدخدا مشکلات کشور را حل کند، وقتی مردم راضی به تعطیلی صنعت هسته ای خود می شوند، وقتی مردم در برابر بدترین قراردادهای تاریخی که ایران را زیر سلطه بیگانه می برند، سکوت اختیار می کنند معلوم است که ملت سیلی می خورد!

امام خامنه ای در این باره می گوید: «هر فردی و هر جریانی که برای اسلام و به نام اسلام کار میکند، اگر به آمریکا اعتماد کرد، خطای بزرگی مرتکب شده و سیلی‌اش را خواهد خورد؛ کما اینکه خوردند در همین چند سال اخیر جریانهای اسلامی، به‌خاطر مصلحت‌اندیشی، به‌خاطر عقل سیاسی -اسمش را میگذارند عقل- به‌خاطر تاکتیک که میگفتند این حرکت تاکتیکی است، با آمریکایی‌ها رفیق شدند، به آنها اعتماد کردند، چوبش را خوردند، سیلی‌اش را خوردند و حالا دارند مصیبتهایش را تحمّل میکنند..»