خاطره امام خامنهای از حضور در اجلاس غیرمتعهدها در زیمباوه
ببینید؛ نظام اسلامی در ابعاد جهانی، اینطور اهمیت و جلوه پیدا میکند و حتّی دشمنانش مجبور میشوند به آن احترام کنند.
بیانات خامنهای در دیدار جوانان استان اصفهان ۱۳۸۰/۰۸/۱۲
انتشارات صهبا در اثری با عنوان «از هراره تا تهران» به روایت سفر آیت الله خامنه ای به زیمباوه پرداخته است. بخشی از این اثر به دیدار سران کشورهای مختلف با رهبرانقلاب میپردازد که خواندنی است و بخشی از اقتدار ایران اسلامی را نشان میدهد. متن ذیل گزیدهای از کتاب «از هراره تا تهران» است که به ملاقات فیدل کاسترو با آیت الله خامنهای میپردازد.
کاسترو با یونیفورم مرتب نظامی، درجهها و دکمههای طلایی به سمتِ آقای خامنهای میآید. درمقابلِ اتاق ملاقات، به همدیگر میرسند. کاسترو میخواهد دست بدهد، اما با تعجب میبیند که آقای خامنهای به جای دست راست، دست چپ را جلو آوردهاند. کاسترو با دست چپ دست میدهد و در حالیکه هنوز دست آقای خامنهای را در دست دارد، سؤال میکند: علت اینکه شما با دست چپ دست دادید چیست؟
آقای خامنهای دست راستشان را کمی بالا میآورند، به آن نگاه میکنند و میگویند: این از ضایعات انقلاب است!
کاسترو که متوجه ماجرا شده، دست چپ آقای خامنهای را به نشانه محبت فشار میدهد و با افتخاری همراه با شرم میگوید: این ضایعات تاریخی و جاودانه است.
در نظر کاسترو، آقای خامنهای با همه رؤسای جمهور دیگر فرق میکند. او رنگ و بوی مردی را دارد که بدون کودتا و بدون رابطه با شوروی، آمریکا را در خاورمیانه زمین زد؛ رنگ و بوی امام را. کاسترو مبهوت امام خمینی است و این سید، با این لباس و با این ادبیات، برایش یادآور همان مرد است.
چندینبار قصد کرده بود به ایران بیاید و امام را ببیند، اما شروع جنگ و حمایت شوروی از عراق، دست و پای انقلابیِ بزرگِ آمریکای لاتین را بسته است.
سفر به ایران به معنی مخالفت با جهتگیریهای بلوک شرق است؛ و نماد عدم تعهد در غرب، متعهد است به این جهتگیریها!
کاسترو شخصیت مهم و مورد توجهی در این اجلاس است. چند برابر سایرِ سران محافظ دارد. هرجا وارد میشود، نظرها را جذب میکند. پُرجذبه، قوی و محبوب، وقتی در سالن اجلاس حرکت میکند، معمولاً یکی دو نفر از سران کشورها هم پشت همراهانش میدوند تا همراهش باشند. رئیسجمهوری که به جز عوامل خودش، با کسی مصاحبه نمیکند. اما در این جلسه، این کاسترو، آن کاسترو نیست. کاسترو متواضع و به معنی واقعی کلمه، مجذوب است.
با اینکه ترجمه در دو مرحله انجام میشود، اما صمیمی صحبت میکنند. مترجم کاسترو، خانمی کوبایی است با لباسی بسیار ساده. او از اسپانیولی به انگلیسی و برعکس ترجمه میکند و مترجم ایرانی، از فارسی به انگلیسی و برعکس.
کاسترو از سخنرانی دیروز آقای خامنهای شروع میکند: «من نطق شما را کامل شنیدم، در این سخنرانی عالی، ارزشهای اخلاقیِ عالی وجود داشت. شما در مورد اخلاق جوامع صحبت کردید. و این برای من خیلی جالب و جدید بود. من باید نطق شما را یکبار دیگر با دقت مطالعه کنم و آن را داشته باشم، تا گاهی به آن رجوع کنم.»
………..
پس از آنکه رئیس جمهور وقت ایران برای نخستین بار در شهریور 1379 برای شرکت در چهاردهمين اجلاس سران غير متعهدها به هاوانا سفر کرد برای سفر به ایران از فیدل کاسترو دعوت شد. فیدل در اردیبهشت سال بعد همراه با هیاتی عازم تهرن شد. وی در سفر به ایران با تنی چند از مقامات و شخصیت ها از جمله رهبر معظم انقلاب، روسای قوا و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام دیدار کرد.
کاسترو از معدود چهره های انقلابی برجسته معاصر جهان است، که در طول 42 سال گذشته سرسخت ترین رژیم مخالف واشنگتن را در قاره آمریکا رهبری کرده است. انقلاب کوبا در اول ژانویه 1959 به پیروزی رسید.
کوباازکشورهایی است که بلافاصله از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران استقبال کرد و نظام جمهوری اسلامی ایران را به رسمیت شناخت.
در طول 22 سال گذشته به رغم بعد مسافت میان ایران و کوبا ، روابط دو کشور همواره رو به گسترش بوده است. کوبا کشوری مجمع الجزایری که با جمعیت حدود 11 میلیون نفر در دریای کارائیب در آمریکای مرکزی واقع شده است.
سفر کاسترو به تهران با استقبال گسترده رسانه های خارجی و داخلی رو به رو شده و دهها خبرنگار داخلی و خارجی مراسم استقبال وی را در تهران پوشش خبری و تصویری می دهند.
رییس جمهوری کوبا را دراین سفر ، یک هیات بلند پایه سیاسی – اقتصادی از جمله “خوزه میارباروگوس” نفر دوم کوبا و “فیلیپه پرز روگه” وزیر امور خارجه کوبا همراهی می کنند
18 اردیبهشت 1380 برابر با 8 می2001 فیدل کاسترو ، رییس جمهوری کوبا صبح سه شنبه از سوی رییس جمهوری اسلامی ایران در مجموعه فرهنگی سعد آباد تهران مورد استقبال رسمی قرار گرفت.