صراط عشق؛ مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری مجله ی فرهنگی، معرفتی، ادبی، هنری
در بیانیه الجزایر که نخستین تجربه ایران از توافق با آمریکاست، طرف ایرانی به همه تعهدات خود عمل کرد، اما تعهدات آمریکا بعد از گذشت ۴۳ سال هنوز بر زمین مانده و کماکان به آن عمل نشده است.
۲۳ آبان ۱۳۵۸ ده روز پس از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران، جیمی کارتر، رئیس جمهور وقت آمریکا به تلافی از دست دادن موقعیت و منافع خود در ایران، روابط سیاسی و اقتصادی ایران با آمریکا را قطع کرد و با اعلام وضعیت فوق العاده در روابط ایران و آمریکا، با دستوری، دارایی‌ها و اموال دولت، سازمان‌ها و شرکت‌های وابسته به جمهوری اسلامی ایران در ایالات متحده و نزد بانک‌های آمریکایی خارج از این کشور را مسدود کرد.
البته تلاش آمریکایی‌ها برای حل مسئله گروگان‌های آمریکایی و آزادی آن‌ها به توقیف اموال و دارایی‌های مردم ایران متمرکز نشد و ارتش آمریکا تصمیم گرفت مستقیم وارد عمل شده و گروگان‌ها را آزاد کند. آن‌ها عملیات پنجه عقاب را طراحی کردند، اما به علت طوفان شن در صحرای طبس بی نتیجه ماند.
بعد از این ناکامی، سرانجام ایران و آمریکا در دی ماه ۱۳۵۹ در قالب توافقی که به بیانیه الجزایر معروف شد، تعهداتی را پذیرفتند که به موجب آن واشنگتن ملزم شد در قبال آزادی گروگان‌های خود، اموال توقیف شده ایران را رفع توقیف کند که مفاد آن به شرح زیر است:
- وضعیت دارایی‌های ایران را به قبل از ۱۳ آبان ۱۳۵۸ برگرداند.
- تمامی تحریم‌های تجاری علیه ایران را لغو کند.
- دارایی‌های ایران در آمریکا را برگرداند.
- در امور داخلی ایران دخالت نکند.
- همه شکایت‌ها در دادگاه‌های بین المللی علیه ایران را پس بگیرد.
در بیانیه الجزایر که نخستین تجربه ایران از توافق با آمریکاست، طرف ایرانی به تمام تعهدات خود عمل کرد، اما تعهدات آمریکا بعد از گذشت ۴۳ سال هنوز بر زمین مانده و کماکان به آن عمل نشده است.
بدین ترتیب از ۲۳ آبان ۱۳۵۸ تا امروز هر ساله حکم انسداد دارایی‌های ایران روی میز رؤسای جمهور آمریکا گذاشته می‌شود و آن‌ها حکم توقیف اموال ملت ایران را امضا می‌کنند.
